ASMÎN - GEÇMİŞİN KARANLIĞI

7.Bölüm

•B E R Z A N •

Hastane köşesinde sevdiğim kadının uyanmasını bekliyorum.
Ne olduğunu neden içeride baygın yattığını veya ne zaman gözlerini açacağı hakkında hiçbir fikrim yok ve bu bilinmezlik beni deli ediyor. Evde uykuya dalmak üzereyken çalan telefonumla sıçramıştım yerimden.

Asminin aradığını görüp ne kadar sevinsem de arayanın paramediklerden biri olduğunu öğrenince başımdan aşağı kaynar su dökülmüştü sanki. Asminin hangi hastaneye kaldırıldığını ve son aramasında ben olduğum için beni aradıklarını söyleyip kapatmıştı. Hemen hastaneye geldiğimde ise müdahale edildiğini söyleyip başka bir bilgi vermemişlerdi ne yapacağımı bilmiyorum bir saattir yoğun bakım ünitesinin önünde bekliyorum ama ne giren var ne çıkan.

Aklıma Buğra geldiğinde ise ona haber vermem gerektiğini fark ettim sonuçta abisiydi aynı durumda ben olsam bana haber vermeyenin ağzına sıçardım. Telefonumu çıkartıp Buğrayı aradım iki kez çaldıktan sonra telefonu açmıştı.

" Alo kardeşim müsait misin?"

"Evdeyim dayımlar bizde kardeşim hayırdır sesin kötü geliyor bir şey mi oldu?" Derin bir nefes alıp sakince durumu izah etmeye çalıştım.

" Hastanedeyim ben senin de gelmen gerekiyor."

"Ne hastanesi Berzan ne oldu birine bir şey mi oldu kavgaya falan mı karıştın?"

" Yok ben iyiyim de Asmin pek iyi değil s-"

"Nasıl ahu iyi değil ne oldu hangi hastane!" Cümlemin sonunu beklemeden telaşlanan Buğrayla derin bir nefes aldım ne diyebilirim ki ben bile bir bok bilmiyorum.

"Bilmiyorum kardeşim bende geldiğimden beri bir bok öğrenemedim yoğun bakımda. Hastanenin adresini atarım sen gelene kadar bir şeyler öğrenirim belki"

Telefonu kapatıp konumu attıktan sonra koridorda volta atmaya devam ettim.

Aradan geçen yarım saat sonra şükür bir doktor geldi.

"Ahu hanımın yakını siz misiniz?"

"Evet ne olmuş bir bilgi verir misiniz artık?"

" Ahu hanımın yarası çok fazla enfeksiyon kapmış üzerine aldığı alkol miktarı da eklenince bilincini kaybetmiş. Yarasını temizledik ama kanına karışan enfeksiyon hayati risk oluşturabilir bir süre hastanede kalması gerekebilir uyandığı zaman daha net bir bilgi verebiliriz ancak. Şuan uyutuyoruz sabaha kadar uyanması mümkün değil endişelenmenize gerek yok bunu atlatacak bir bünyeye sahip birazdan normal odaya alacağız"

"Anladım teşekkür ederim."

Yarasının bu kadar kötü durumda olduğunu bilmiyordum. Keşke bilseydim, bilmem lazımdı nasıl böyle bir hata yapabilirim aklım almıyor. Nasıl bu kadar dikkatsiz olabilirim.

15 dakika içinde Asmini odaya almış arada kontrole geleceklerinin söyleyip gitmişti doktorlar.

Buğrayla oda numarasını mesaj atıp koltuğa oturdum ve melek gibi uyuyan Asmini izledim. Ne yapacağımı ne hissedip düşünmem gerektiğini bilmiyorum sevdiğim kadın yanımda uyusun ister hayallerini kurardım ama istediğim uyku böyle bir uyku değildi bunu istemiyorum ben canı acıdığı için uyutulduğunu bilmek benimde canımı yakıyor.

Aniden açılan kapıyla yerimde sıçradım. Gelenin kim olduğuna baktığımda ise Buğra olduğunu görmüştüm telaşlıydı.

"Ne olmuş bir şey dediler mi?" Diyen Buğrayla sakince durumu açıkladım. Önce derin bir nefes alıp rahatladıktan sonra tekrar sinir ve telaşla konuşmaya başlamıştı. " Ne yarası ne alkolü ne yapıyor bu kız neden benim hiçbir şey den haberim olmuyor sen biliyor muydun?" "Yarasını fark etmiştim ama önemli bir şey olmadığını söyleyip geçiştirmişti nerede kiminle içtiği hakkında da bir bilgim yok "

Sinirle odada birkaç volta attıktan sonra Asmin'in başucunda durmuş eğilip saçlarını okşayıp başından öpmüştü. Biraz sakinleştikten sonra

'' sen nerden öğrendin peki hastanede olduğunu?'' diye sordu onu da açıkladıktan sonra ikimizde derin bir nefes alıp arkamıza yaslandık.

• A S M İ N •

Gözlerimi açtığımda odanın beyazlığı gözlerimi kamaştırdı. Birkaç saniye gözlerimi kırpıştırdıktan sonra ışığa alışıp tamamen açabilmiştim gözlerimi. Nerede olduğumu anlamak için hızla etrafı tararken hastanede olduğumu fark etmiştim karşı koltuğumda uyuyan Berzanı ve abimi gördüğümde ise sıçtığımı fark etmiştim bile çoktan.

Sessizce biraz dikleşip yandaki komodinden bir şişe su alıp biraz içip geri yerine koydum. Sahte öksürüklerle boğazımı temizlerken aynı zamanda abimleri de uyandırdım. İkisi de anında yerinde sıçrayıp endişeyle ayağa kalkıp yanıma geldiler.

"İyi misin bebeğim ağrın sızın var mı?" Diyen abimle kafamı olumsuz anlamda salladım ağrım vardı ama önemsenecek bir ağrı değildi. "Ne oldu?" Neler olduğunu öğrenmek için sorduğum soruyu Berzan cevaplamış durumu açıklamıştı. Bir an önce eve gitmek istiyordum. " Ben evime gitmek istiyorum artık"

"Doktorun izin verdiğinde gideceğiz" diyen Berzanla oflayıp puflamaya başlamıştım uyandığımdan beri iki buçuk saat geçmiş doktor kontrol etmiş kan örneği alması için bir hemşire yollayacağını söylemiş ve gitmişti. Hemşirede gelip kan alıp serum takmış ve gitmişti yine odada üçümüz kalmıştık ve kimseden ses çıkmıyordu en sonunda dayanamayıp

'' bakın gerçekten benim çıkmam gerekiyor hastanede olamam'' ikisi de boş boş bana bakıyordu '' ben gayet ciddiyim'' diyerek doğruldum ve üstümdeki örtüyü açıp yattığım yerden kalktım.

'' saçma sapan konuşup beni delirtme Ahu yat şu yatağa hemen '' diye kızan abimle sinirlendiğimi hissettim ama onu umursamadan odada eşyalarımı aramaya başladım çünkü üzerimde hala hastane önlüğü vardı. Ben tam kıyafetleri bulmuşken abim yine konuştu '' ahu inadın zamanı değil geç yat iyileşmeden çıkamazsın'' dediğinde berzanda onu onaylayan birkaç kelime söylemişti.

Sinirle gözlerimi devirip '' bana neyin iyi gelip gelmeyeceğini sizden iyi biliyorum daha dün hayatıma dahil olan insanların üstümde söz hakkı yok ben ne istersem onu yaparım''

'' ben senin abinim senin doğumunda bile vardım daha dün girmedim hayatına kardeşim için neyin iyi neyin kötü olduğunu çok iyi biliyorum''

'' kalbini kırmak seni üzmek istemiyorum ama benim sabrımı sınma çekil üstümü değiştireceğim'' gözlerindeki kırgınlığı görsem bile umursamadan yanından geçip odadaki tuvalete girdim üstümü giymek için. O beni bundan kat kat daha fazla kırmıştı bu hiçbir şeydi.

***

Ortalığı ayağa kaldırmış olsam da sonunda evimdeydim hastanede kalamazdım ne kadar o itleri gebertsem de hala bir sürü düşmanım vardı ve mal gibi açık hedef olamazdım o göt kadar odada. Henüz sorguya çekilmemiştim umarım bu durum böyle devam eder.

Çünkü ikisine de bir açıklama yapmak zorunda hissetmiyordum ama merak edip endişelendiklerinin de farkındaydım. Ne yapacağımı bilmiyorum abimi çok seviyorum ona onu affetmeye çalışsam bile içimdeki kırgınlık bir türlü dinmiyordu bu durum nasıl geçecek bilmiyorum belki zamanla düzelir ya da hiç düzelmezdi emin olamıyorum.

Berzan desen ayrı bir dert bana olan ilgisinin farkındaydım okey de bugün eskiye oranla çok daha yoğundu davranışları duyguları gözlerinden bütün duygularını izliyordum resmen. Yakışıklı karizmatik incelediğim kadarıyla yüzü kadar karakteri de güzel bir adam ama ben ilişki insanı değilim. Şimdiye kadar sevgilim olduğunu söyleyemem ama ilişkilerim oldu Berzanla da olabilir mi olabilir ama onun istediğinin benim istediğim tarzda bir ilişki olduğunu sanmıyorum o yüzden hiçbir şey olmaması onun açısından çok daha iyi.