"Flowers for you... " SAIOUMA • DRV3 NO DESPAIR/HANAHAKI AU

#12 - FİNAL

Hayatım boyunca onu korumayı denedim. Ama en sonunda onun canını en çok yalan kişi bendim. Benim hakkımda ne düşünüyordu? Nefret? Sevgi? Kırgınlık? Eğer bana ikinci bir şans verilirse, o zaman onu benim için çok değerli bir çiçek yapacağım. Ne olursa olsun, pek birlikte olacağız. Sonsuza dek...
__________________________________________

Ona veda etmek... Garip hissettiyor. Onunla nasıl tekrar tanışacağız? Sanki ikinci bir hayata başlıyormuşum gibi. Sonsuza dek uyumayı tercih ederdim...

Kaito: Kaç saat oldu?

Shuichi: Sanırım 2

Rantaro: Maksimum yarım saate ameliyatın bitmesi gerek.

Kaito: Evet.

Kaede: P-peki ya başaramazsa?!

Rantaro: Hey hey böyle düşünme!

O sırada Kaede'nin gözleri doldu. Bu çok normaldi. Sonuçta hayatını onunla birlikte geçirmişti. Onu şimdi kaybetmek onun için çok acı verici olurdu...

Rantaro: K-kaede hadi aşağı kata inip kantinden bir bardak sıcak çikolata alalım tamam mı? Hem uyandığında Kokichi'ye de bir bardak götürürüz.

Kaede: P-peki...

Böylece Rantaro ve Kaede oradan ayrıldı. O sırada bir anons duyuldu.

"Ameliyathane 3'e acil 2 ünite kan gerekmektedir. "

Bu Kokichi'nin olduğu ameliyathaneydi.

Shuichi: N-neler oluyor?!

Kaito: Kan kaybediyor olmalı.

Birkaç dakika sonra bir hemşire elinde 2 ünite kan ile ameliyathaneye geliyordu.

"Bayım lütfen yoldan çekilin! "

Ve hemşire hızla ameliyathaneye girdi.

Shuichi titriyordu. Ameliyathanenin önündeki sandalyelerden birine oturdu. Sakinleşmeye, nefesini dengelemeye çalıştı...
__________________________________________

Kaede: Biz döndük. Ah Shuichi nerede?

Kaito: Eve gitti birşey almayı unutmuş sanırım geri gelecek.

Kaede: Oh peki Ki-

Kaito: Atlattı.

Rantaro: Durumu nasıl?!

Kaito: İyi. Ameliyatta biraz kan kaybetse de atlattı. Doktorlar şimdi odaya alacak. Sanırım o zaman görebiliriz.

Kaede Rantaro'ya hızla sarıldı ve tekrardan gözleri doldu. Ama bu seferkiler mutlu olduğu içindi.

Rantaro: Ama asıl olay şimdi başlıyor...

O sırada herkesin modu düştü. Kokichi artık Shuichi'yi hatırlamayacaktı. Shuichi buna dayanabilecek miydi?

Bir süre sonra Shuichi geri geldi.

Shuichi: B-ben döndüm. Ameliyat bitti mi?

Kaito: Evet sanırım şimdi görebili-

Shuichi var gücüyle koştu. Ve geri döndü.

Shuichi: Oda numarası?!

Rantaro: B612. Kat 2

Shuichi cevabını aldı ve merdivenlerden aşağı indi. Odayı buldu ve içeri girdi. O uyanıktı... Shuichi tıpkı planladığı gibi normal davranacaktı.

Sakın bir şekilde içeri girdi.

Shuichi: Uyanmışsın.

Elindeki poşeti yatağın kenarındaki sandalyeye koydu.

Kokichi: Ah evet ama, sen kimsin?

Kokichi hala tam ayıkamamıştı.

Shuichi: B-ben Yoichi'nin abisiyim.

Kokichi: A-ah anladım...

Shuichi getirdiği poşetten bir kavanoz çıkardı. Kavanozun içinde bembeyaz birsürü çiçek doluydu. İçine oradaki sürahi sen biraz su ekledi.

Kokichi: Onlar...

"Senin favorin. "

"Bu çiçekler senin için... "

AĞAĞAĞAĞAĞA BİTTİĞ KANDIRDIM SİZİİİ HEPİNİZ KOKİCHİ'Yİ ÖLDÜRECEĞİNİ ZANNETTİNİZ HAHAHAHA! HERNEYSE BU KİTAP DA BİTTİ.