Shuichi: S-sen ne saçmalıyorsun?!
Kaito: Ah hadi ama bilmiyormuş gibi yapma buradaki herkes siz ikinizin çıktığını biliyor artık!!
Shuichi: Ne- K-kim söyledi?!?
Kaito: Ah kimse sadece koca bir avocadodan duydum o kadar...
Rantaro: AVOKADO?! GEL BURAYA SENİ-
Kirumi: Ah hepiniz çok kabasınız kimse Akamatsu-san'a nasıl olduğunu sormadı...
Kaede: Kirumi-san bu gerçekten önemli deği-
O sırada Shuichi onun kulağına birşeyler fısıldadı. Sonra ikisi diğerlerinin yanından ayrıldı.
Rantaro: Desene yanlız kalmak istiyorlar. Haha!
O sırada Kirumi Kokichi'nin ters yöne doğru yürüdüğünü fark etti.
Kirumi: Ouma, nereye gidiyorsun?
Kokichi: A-ah s-sadece ders başlamadan lavaboyu kullanacağım Kirumi-san!
Kirumi: Peki...
__________________________________________Kaede: Shuichi nereye gidiyorsun? Öğle arasındayız yemek yemen-
Shuichi: Birini kontrol edeceğim. Beni bekleme ye!
Kaede: Ah p-peki?
Şimdi fark ettim... Bugün Kichi benimle hiç konuşmadı. Ve geldiğimizde de yüzünde bir maske vardı, hasta mı yoksa? Dün olanlar... Uykuya daldığım için ne olduğunu bilmiyorum. Uyandığımda gitmişti. Küçüklükten beri kolay hasta olan ve bazen, özellikle de kışın öksürük krizleri geçiren biri ama... Dünkü bunlara hiç benzemiyordu. Onu hiç görmedim. Görseydim belki nasıl olduğunu sorabilirdim.
"Kaede."
Veya iyi uyuyup uyumadığını...
"Kaede! "
Kaede: Ah Miu-chan! Üzgünüm dalmışım geldiğini fark etmedim.
Miu: Sorun değil...
__________________________________________Angie: Oh Saihara-kun? Burada ne yapıyorsun? Yoksa yine Ouma-kun'u kontrole mi geldin?
Shuichi: Ah evet... O, burada mı?
Angie: Evet sırasında. Ama baya acıkmışa benziyor. Amami-kun ona bir paket kurabiye verdi ve onları nasıl da yiyor baksana!
Shuichi gördüğü görüntüden etkilenmişti...
Angie: Ah! Saihara-kun iyi misin?!? Kıpkırmızı oldun!
Shuichi: Ah e-evet iyiyim iyiyim!
Angie: Buna sevindim! Ve ayrıca tebrikler!
Shuichi: Ne için?
Angie: Eh? Akamatsu-san ile çıkmıyor musunuz?
Shuichi: Oh evet ve teşekkürler.
Shuichi'nin modu anlık düştü. Dün yaptığı hata başına büyük belalar açacaktı. Bir yandan iyi birşeydi ama... Onunla çıkmak? Biraz fazla mıydı? Shuichi şuan kendini arada kalmış hissediyordu.
Shuichi: O zaman ben sınıfa geri dönüyorum.
Angie: Peki.
Himiko: Angie gelen uzuuun boylu o çocuk kimdi?
Angie: Ah onu gerçekten tanımıyor musun? Bu sınıftaki herkes biliyor onu. Şu pencere kenarında oturan çocuğu görüyor musun? Hani şu kurabiye yiyen.
Himiko: Evet ve tam bir kurabiye canavarına benziyor.
Angie: Ah deme öyle Himiko. İşte az önce gelen ve o çoook yakın arkadaşlar neredeyse çocukluktan beri!
Himiko: Hmmm...
Angie: Ve o hergün onu kontrole geliyor. Çok tatlılar. Ama sadece arkadaş olmaları ne kadar üzücü.
Himiko: Ne- belki de gizlice çıkıyorlardır?
Angie: Oh hayır hayır. Saihara-kun yani az önce gelen çocuk Akamatsu-san ile çıkıyor. Akamatsu-san ise onların diğer çocukluk arkadaşı ama Ouma-kun ile birbirlerini neredeyse doğduklarından beri tanıyorlar.
Himiko: Vay canına Angie- bana hayat hikayelerini anlatmalarına gerek yoktu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Flowers for you... " SAIOUMA • DRV3 NO DESPAIR/HANAHAKI AU
RastgeleYine angst bir hikaye işte ;D