ÜVEY ABİMİN TAKINTISI

YENİ AİLEYLE TANIŞMA

Talya- Ana karakter

Haldun- Babası

Yasmin- Üvey annesi

Doğu- Üvey kardeşi

Kahya- Antonio

Talya'nın en yakın arkadaşları- Nil, Ela, Atlas

Doğu'nun en yakın arkadaşları- Serkan, Ali

Sevgilisi- Cem

Merhaba. Benim adım Talya Atmaca. 17 yaşındayım ve 18'ime girmeme daha var. Bunun bir an önce gelmesini istememin nedeni babamın yeni bir kadınla evlenirken reşit olmadığım için onların yanına taşınmak zorunda kalmam... Annemin yerini bir başka kadının alması, onun aldatılıp babamı boşamasından kaynaklanıyor. Mahkeme durumu daha iyi olduğu için velayetimi babama verdi. Annem de yurt dışına taşındığı için onu kolay kolay göremiyorum. Ne kadar zor olduğunu anlatamam, babam her geçen gün sınırını aşıyor.

Bavulumu toplarken göz yaşlarımın akmasına engel olamadım. Üstelik tüm eşyalarımı toplamak o kadar zordu ki. Ne vardı yani buraya gelseler? İlla yeni bir ev mi alacaktık? Antalya'ya gidecektik, zaten babamın şirketlerinden bir tanesi oradaydı. Şuan orasıyla ilgilenmesi gerektiği için gitmemiz onun için daha kolay olacaktı. Lisemi değiştirecek olmam beni çok üzüyordu. Burada bir sürü sevdiğim arkadaşım vardı, üstelik sevgilim de buradaydı. Lise üçe gidiyorduk, son sene olsa yine bitmesine az var diye o kadar üzülmem ama iki sene çok uzun.

"Hazır mısın?" dedi aralık kapıyı hafifçe tıklatan babam. 

"Gelebilirsin, şu fermuarı kapatamıyorum."

İçeri girdi ve ben bavulun üzerine oturdum, o da kapattı. "Ne koydun  içine böyle? Tüm odanı bir bavula sığdırmana gerek yoktu."

Kıkırdayarak arkasındaki bavulları gösterdim. "Aslında tam dört tane bavul var baba, arabaya nasıl sığdıracağız bilmiyorum."

"Sorun değil, benim bavulum çok az. Arka koltuğa da birkaç tane koyarız."

"Tamam," dedim ve çantamı aldım. Evle vedalaşıp arabaya yerleştik. Kulaklıklarımı takıp müziğimi açtım ve filmlerdeki gibi kafamı cama yasladım ama çok geçmeden kafam elektrik yemiş gibi titremeye başladığında hızla geri çektim. 

Yol boyunca ikimiz de sessizdik. Birkaç kere tuvalet molası ve bir kere yemek molası verdiğimizde arabaya tekrar binerken nihayet düşündüğüm konuyu açtı. "Yasmin ablanı tanıyorsun ama oğlu Doğu'yla daha tanışmadın. Biraz sessiz biridir, alttan al. Seni sevmediğini düşünme diye söylüyorum. Değişik bir çocuk, çok fazla takılma."

"Sorun değil, zaten okuldan dolayı çok fazla birbirimizi göremeyeceğiz. Sessiz olması, ders çalışmam için iyi bile olur."

"Güzel." 

"Kaç yaşında?"

"18 yaşında ama bir sene sınıfta kalmış, aynı sınıfa gidiyorsunuz ama şubeleriniz aynı olur mu bilmiyorum."

"Peki."

Babam sessizce araba sürmeye devam ederken ben müziğime devam ettim ve yol epey ıssız yerlere geldiğinde kulaklığımın tekini çıkarttım. Burası oldukça yeşillikli ve ağaçlı bir yerdi. Neredeyse hiç ev yoktu. "Burası mı?"

"Evet," dedi arabayı büyük bahçeye sokarak. "Arazisi epey geniş, burayı alırken çok içime sindi. Rahatça kafa dinleyebiliriz."

"Ama okula uzak değil mi?"

"Biraz uzak ama Doğu'nun ehliyeti var, okula beraber gidersiniz. Yarım saate varılıyor."

Aman ne güzel, daha tanışmadan ve anlaşıp anlaşamadığımızı bilmeden her gün toplam bir saat yalnız olacağımızı öğrenmek hiç hoşuma gitmese de arabadan indim ve bana sarılmak için kollarını açan Yasmin ablaya gülümsedim. Çok iyi bir kadındı ama boşanma nedeni karısını aldatmak olan bir adamla neden evlendi anlayamıyorum. Dayanamayıp sorduğumda herkes hata yapar, onun pişman olduğunu biliyorum demişti. Umarım gerçekten öyledir.