Εφιάλτης στο σκοτάδι.. Φοβάσαι...;

Κεφάλαιο 3 - Μόρα...

Δεν θυμάμαι... Δεν θυμάμαι τιποτα.. Δεν θυμάμαι αν ημουν ξυπνια ή αν έβλεπα εφιάλτη.. Δε μπορουσα να καταλάβω..

Πνιγομουν? Δε μπορουσα να αναπνευσω? Δε μπορουσα να βγάλω φωνή? Να κουνηθω?! Δεν καταλαβαίνω..

Το μόνο που θυμάμαι είναι μια μαυρη σκιά ακριβώς πάνω απ το κεφάλι μου, να είναι έτοιμη να μπει στο Σώμα μου.. Δεν μπορουσα να φωνάξω ουτε να κουνηθώ... Ή κι αν το έκανα κάνεις δεν με άκουγε...

Στην αρχή νόμιζα ήταν η ξαδέρφη μου που είχε κοιμηθεί δίπλα μου όλο το βράδυ στο διπλό κρεβατι.. Καταλαβα οτι δεν ήταν όταν ξαφνικά άνοιξε η πόρτα και μπήκε αυτή μέσα.. Η σκιά εξαφανίστηκε και μπορουσα πλέον να μιλήσω και να κουνηθώ..

Το ΣΟΚ όμως ακόμα με κυβερνάει..