Ben kurtarılmayı bekleyen bir kadın değildim. Ben, doğru zamanda kendimi kurtarmayı bekleyen kadındım. Ruhumu bu esir tutulduğum zindandan kurtaracak ve özgürlüğüm için kanat çırpacaktım.
"Erzen," Gözleri gözlerimi es geçti. "Nasıl bu kadar güçlü ol...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Esas insanlar yaralarından kaçmayıp savaşanlardır.
Akan her kan için intikam ile yanan bedenlere sahip insanlar hep kazanır.
Melekler korkaktır. Melekler haksızlıklara susan, boyun eğen taraftır.
Peki ya iblisler? İblisler kendi haklarını savundukları için suçlu olmuştur.
İntikam almak için can almak günah mıdır sahiden?
Beni her gece başkasının altına yatmakta zorlanan adamı öldürsem, cehennemlik mi olurum?
Tanrı; benim yarattığım canı aldı diye cezalandırır ancak o kulunun yaşarken ölmesine ses etmez.
Karşımda ki adama baktım, "Nereye gideceğiz?"
Adam telefonu kapattı ve cebine koydu. "Acele edelim, bodrumdan çıkış var. Soydam bey seni kapıda bekliyor olacak."
Ayağa kalktım. Kaçacaktım, ardımda bu kadınları bırakarak.
Ama onları kurtarmak için daha güçlü gelecektim.
"Sen," Dedim usulca. "Seni yakalarlar."
Adam nazikçe gülümsedi. "Kadınlar için canımız feda."
Gülümsedim. "Öyle şey olmaz, sende bizimle geleceksin." Ağzını açıp itiraz edeceği sırada fısıldadım. "Eğer kadınlar için canını feda edeceksen, geri dönüp burada ki kadınları kurtardığımızda yap bunu. Hadi."
Adam onurla gülümsedi, odadan çıktı ve etrafı kolaçan etti.
"Sessizce gelin Erzen Hanım."
Dediğini yaparak sessizce çıktık oradan. Karnım o kadar acıyordu ki, yürüdükçe bıçaklar saplanıyordu sanki.
"Erzen hanım, koşun!" Adam kolumu tutarak benimle birlikte koşmaya başladı.
Arkamızda iki adam bizi kovalıyordu ve hatta yakalayacak gibi duruyorlardı.
"Bekle," Diye bağırdım adama. Durdum ve bize doğru gelen adamlara döndüm. "Durun!"
Bize yaklaştıklarında durdular.
"Ağabey arkanızda, ne cürretle onu geride bırakıyorsunuz siz?" Adamların her biri Ağabeyden çok korkarlardı.
Adamlar panikle birbirlerine baktılar, kafalarını yere eğerek arkalarını döndüler.
Yanımda tahtadan masa vardı ve masanın üzerinde bir jop.
