☘️ရွှေဖူးစာ ဆုံရာဝယ်....☘️
အပိုင်း(၆)
"မဟုတ်ပါဘူးဆိုဒယ်ဒီရာ သူနဲ့သားတွဲတာမှတစ်လကျော်ပဲရှိသေးတယ် ဘယ်လိုလုပ်ဖြစ်နိုင်မှာလဲ"
သုခအိမ်သို့ပြန်ရောက်သည်နှင့် ဟန်နီရဲ့ကိုယ်ဝန်ကိစ္စဖြင့် မာမီရော ဒယ်ဒီရော မမပါ ဝိုင်းအပြစ်တင်ခြင်းခံနေရသည်။
ဧည့်ခန်းထဲတွင်ထိုင်နေသည့်လူလေးယောက်လုံးတစ်ယောက်မှမျက်နှာမကောင်းကြပါ။
ဆိုဖာပေါ်ကိုယ်လေးနွဲ့မှီကာ အကောင်းစားသိုးမွှေးပုဝါကြီးကိုခြုံရင်း ရှူးဆေးဗူးဖြင့်သားတော်မောင်ကြောင့် သွေးတို့ထနေရသော ဒါ်မြနန်း။
ဦးမင်းမြတ်ကတော့ထိုင်ရာမှထကာ ဧည့်ခန်းထဲခါးထောက်၍ ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန်လျှောက်လို့နေသည်။
သုခထိုင်နေသည့်ဆိုဖာရှည်၏တစ်ဖက်တွင် ထိုင်ကာ မျက်စောင်းတွေပစ်ထိုးနေသော သုခ၏အစ်မဖြစ်သူမြနန်းသူဇာ။
"နင်ခုလိုတစ်လပဲတွဲနှစ်လပဲတွဲတွဲဒီကိစ္စက ဖြစ်ပြီးသွားပြီးလေဟဲ့ကောင်စုတ်လေးရဲ့"
သူဇာမောင်ဖြစ်သူကို မချိ့တင်ကဲလေသံဖြင့်အပြစ်ဆိုနေမိသည်။
"ကျစ် မဖြစ်နိုင်ပါဘူးဆိုမမကလည်း ကျွန်တော်ရည်းစားများတာမှန်တယ် တခါမှ စည်းလွတ်ဝါးသတ်မပတ်သက်ဖူးဘူး အဲ့ဒါယောက်ျားဂတိပဲ"
"ဒါဆိုသားလေးပြောချင်တာ ဟိုမိန်းကလေး သက်သက်အကွက်ဆင်တာပေါ့"
"မိန်းမ မင်းကိစ္စတစ်ခုကိုသေချာမသိဘဲ ဘယ်ဘက်မှမလိုက်နဲ့ ကိုမကြိုက်ဘူးနောက်စကားပြောရင် မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့သိက္ခာကိုငဲ့ကွက်ပြီးမှပြောတာကောင်းမယ်"
ဒေါ်မြနန်းအားတက်သရော်လေးပြောလိုက်မိပြီးမှ ယောက်ျားဖြစ်သူရဲ့စကားကြောင့် မျက်စောင်းလေးပစ်ထိုးကာ
"အို ကိုဘာသိလို့လဲ ခုခောတ်မိန်းကလေးတွေကအရှက်သိက္ခာတွေရှိကြတော့တာမဟုတ်ဘူး ရရင်ရသလိုအကောင်ကြီးကြီးပဲလိုက်ဖမ်းနေကြတာ"
"မြ ကိုယ်ပြောနေတယ်လေ ဒီမှာသုခ မင်းဝေ့လည်ကြောင်ပတ်ဖြေမနေနဲ့ မင်းဘက်ကမှန်တယ်ဆိုရင် ဟိုမိန်းကလေးကိုခေါ် မင်းတို့ချင်းမျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီးထိပ်တိုက်ဖြေရှင်း"
YOU ARE READING
ရွှေဖူးစာ ဆုံရာဝယ်
Romanceနယ်မြို့လေးမှ အိမ်မှာအငယ်ဆုံးသမီးလေး သံလွင်ပျို ရန်ကုန်မြို့ကြီးမှ မြို့သားကိုလူချော သုခမင်းမြတ် မထင်မှတ်ပဲ တွေ့ဆုံမှုတစ်ခု....
