Sincerely, Yours (✔)

♧7♧

ပက်လက်လှန်၍နဖူး​ပေါ်လက်တင်စဥ်းစားကြည့်သည်။ ​ကျေနပ်တဲ့အ​ဖြေမျိုးထွက်မလာသည့်အတွက်အကြံ​​ကောင်းများထွက်လာမလားဆိုသည့်မျှော်လင့်ချက်ဖြင့်ဝမ်းလျား​မှောက်ပြီးလက်​ပေါ်နဖူးတင်ကြည့်သည်။ဘာအကြံအဉာဏ်မှထွက်မလာသည့်အပြင်အသက်ရှူကြပ်တာပဲအဖက်တင်၏။ အဲ့ဒါဆိုနဖူး​ပေါ်​ခြေ​ထောက်တင်ကြည့်ရင်​ရော? သူနဖူး​ပေါ်​ခြေ​ထောက်တင်ဖို့ကြိုးစားကြည့်​ပေမယ့်မလွယ်တာနဲ့လက်​လျှော့လိုက်ရသည်။

"​နဖူး​ပေါ်ခြေ​ထောက်တင်လို့ရရင်အကြံ​ကောင်း​တွေဘာ​တွေထွက်ချင်ထွက်လာမှာ"

စိတ်ညစ်ညူးစွာဖြင့်ကုတင်​ပေါ်ကဆင်းပြီးလက်သည်းကိုက်ရင်းအ​တွေးနယ်ချဲ့​နေမိပြန်သည်။

"ဘာအကြံအဉာဏ်မှထွက်မလာလို့ဘယ်လို​တောင်းပန်ရမလဲ​တောင်မသိ​တော့ဘူး။အား...​သေချင်​တော့တာပဲ။ ကင်​ဆော့ဂျင်​ရေ....မင်း​ကိုအစကတည်းကအမြင်မကြည်ပါဘူးဆိုမှ"

ကြမ်းပြင်ကို​ခြေ​ထောက်ဖြင့်​ဆောင့်လိုက်ဆံပင်​တွေကိုဆွဲဖွလိုက်ဖြင့်ကိုယ့်ကိုယ်ကိုအပြစ်တင်မဆုံးဖြစ်​နေ​ရတော့သည်။

~​ဒေါက်~​ဒေါက်

"​ဂျင်နီ အခုအချိန်အထိမအိပ်​သေး...ဟင်!ဘာ​တွေဖြစ်​နေတာလဲ"

​အိပ်ခါနီး​ရေဆာသလိုလိုရှိတာနဲ့​ရေထွက်​သောက်ရင်း​ဆော့ဂျင်အခန်းမီးလင်း​နေတာကိုသတိထားမိတာ​ကြောင့်အိပ်ဖို့သတိလာ​ပေးတဲ့ယွန်ဂီတစ်​ယောက်​​ဂဏှာမငြိမ်ဖြစ်​နေတဲ့ဆော့ဂျင်ကို​တွေ့​လိုက်ရ၍စိတ်ပူသွားရသည်။ ​ဆော့ဂျင်က​တော့သူစိတ်လှုပ်ရှားလာရင်လုပ်တတ်တဲ့အကျင့်အတိုင်းတ​နေရာတည်းမှာပဲစက်ဝိုင်းပုံသဏ္ဍာန်လှည့်ပတ်​လျှောက်​နေပြီးလက်သည်းကိုက်လိုက်​ခြေ​ဆောင့်လိုက်နဲ့ယွန်ဂီဝင်လာတာကို​တောင်သတိမထားမိ​ပေ။

"ဂျင်နီ..ဘာဖြစ်​နေတာလဲလို့"

သူ​ဆော့ဂျင်ရဲ့လက်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်​တော့မှ​ဆော့ဂျင်အသိပြန်ဝင်လာပြီးသူ့ကိုမျက်နှာငယ်​လေးဖြင့်ပြန်ကြည့်သည်။

"ယွန်ဂီချီ"

"ဒါမျိုးဂဏှာမငြိမ်မဖြစ်​တော့တာကြာပြီမဟုတ်လား။ အလုပ်မှာဘာအဆင်မ​ပြေတာ​တွေရှိခဲ့လို့လဲ..ဂျင်နီ"