"ျကင္ယာေတာ္လီ ေရာက္႐ွိေၾကာင္းပါ"
"ဝင္ခဲ့"
အေစာင့္ေတြထြက္သြားတာနဲ႔ၾကင္ယာ
ေတာ္လီေရာက္လာတာေၾကာင့္ စိတ္႐ႈတ္သြား
သည္။
"မင္းႀကီးကိုဂါရဝျပဳပါတယ္ ဒါနဲ႔ မိဖုရားက
အဆိပ္မိတာဆို သက္သာရဲ႕လား"
"မင္းကဘယ္လိုသိလဲ "
"ဟင္ "
*ဟုတ္သားဘဲ နန္းေတာ္ထဲမွာဘယ္သူမွေတာင္မသိေသးဘူး*
". ..."
ခန္းက်န္႔ သူ႔ေ႐ွ႕က ယံုက်ဲကိုစိုက္ၾကည့္ေနသည္
"က်ေတာ္က လမ္းမွာရဲမတ္ေတြေျပာတာၾကားလို႔ပါ"
"အင္း...."
(ပုတု ၾကည့္စမ္းအဲ့ေကာင္ မ်က္ႏွာေျပာင္တာ
ဒါနဲ႔ငါဘယ္ေတာ့သတိရမလဲ)
(တစ္ပတ္ ၾကာပါမယ္)
(မင္းေမ...တစ္ပတ္ေတာင္ငါကလွဲေနရမွာလားကြ)
—
နန္းေတာ္ထဲ႐ွာတာတစ္ပတ္႐ွိၿပီး တရားခံမေတြ႔
မိဖုရားကလဲ ႏိုးမလာေသးဘူး မင္းႀကီးကလဲ
မထင္ရင္မထင္သလို လူကိုၾကက္ကေလး
ငွက္ကေလးသတ္သလိုသတ္ေနတတ္သည္။
"မင္းတို႔ အသံုးမက်ဘူး တရားခံေတာင္႐ွာမႏိုင္ဘူးလား ဟမ္ နန္းေဆာင္ေတြက်န္ေသးလား"
"ၾကင္ယာေတာ္နန္းေဆာင္ဘဲက်န္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္..."
"ဒုန္းး...ဆက္ေျပာေလ"
"ၾကင္ယာေတာ္က ေပးမဝင္ပါဘူး မင္းႀကီး "
"ေတာက္.ခု..."
စကားမဆံုးခင္ ကုတင္ေပၚက မိဖုရားကသတိရလာတာေၾကာင့္...
"အင္း...ငိုးမဘဲႀကီး"
(A/N ႏိုးတာကအဆန္း)
"ဖက္ထုပ္ေလး...အီးဟီး စိတ္ပူေနတာ "
ဟာရန္သူ႔အားဖက္ငိုေနတဲ့လူေၾကာင့္ေျပာစရာစကားပါေပ်ာက္သြားသည္
*အေစာင့္ေတြ႐ွိတာသတိရရဲ႕လား *
"မငိုနဲ႔ေတာ့ က်ေတာ္ေကာင္းသြားၿပီး
တရားခံေရာမိလား"
"မမိေသးဘူး ...နားလိုက္အံုးေနာ္ "
မင္းႀကီးလဲ ရဲမတ္ေတြကို အျပင္ထြက္ခိုင္းလိုက္သည္ သူကေတာ့ ဖက္ထုတ္ကို ရင္ခြင္ထဲ
ထည့္ကာတင္းေနေအာင္ဖက္ထားကာ...
YOU ARE READING
System Putu (Completed)
RomanceStarting -4.9.2021 (owncreation) Ending-18.9.2021 တစ္စံုတစ္ရာ တိုက္ဆိုင္သြားရင္စားေရးသူရဲ့ အမွားပါ။ မေက်နပ္တာမ်ား႐ွိလာရင္စာေရးသူကို တိုက္႐ိုက္လာေရာက္ေျပာျကားႏုိင္ပါသည္။ လူထဲကလူဘဲမို႔ အသံုးႏႈန္းအနညး္ငယ္တူႏိုင္ သည္။ အာမခံခ်က္ - မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္စီ...
