Promise - T.M.R

•On•

Ölmek istiyordu kız ama kalbi onun için atarken, Daha ölmemek için onun gibi bir nedeni varken nasıl vazgeçecekti?

"Abraxas buraya mı geliyor?" Dedi Jessica ağzına peynirden atarken.

"Aslan gibi çocuğu peşinde koşturan kişiye Passifica denir bebeğim." Jessica tam ağzını açıp cevap verecekken yanlarına gelen Abraxas ile sözlerini yuttu.

"Nasılsın?" Abraxas sevgilisine adeta gözlerinden kalpler çıkarak bakıyordu.

"İyiyim, otursana?" Abraxas ikiletmeden oturduğunda Jessica dudaklarını gülmemek için sıkıca ıssırdı.

Abraxas Malfoy Gryffindor masasına oturmuştu... Merlin, ne zaman kafalarına taşlar düşecekti?
Passifica etkisi bu olsa gerek.

Her şey mükemmel giderken birden yanlarına doğru gelen öfkeli bedene kaydı Jessica'nın gözleri. Bu beden onun anında yüz ifadesinin değişmesine sebep oldu. Marvolo Gryffindor masasına geliyordu?

Passifica bunu gördü ve hızla Jessica'nın kulağına eğilip fısıldadı. "Anlaşılan bir Slytherini kapısında köle eden tek kişi ben değilim." Jessica bu sözlere dudağını ısırmakla yetindi, biraz utanmıştı.

"Abraxas yerine geç." Tom hızlı ve sert şekilde uyardı sarışın genci.

"Ama-"

"Geç dedim!" Bağırması masadaki herkesin irkilmesine neden olurken Passifica ile Jessica bakıştı.
Abraxas lorduna daha fazla itiraz etmedi ve hızla kalktı. Jessica'nın bakışları tekrar Marvolo'ya döndü, olayı anlamadığı için boş boş bakıyordu.

"Müridlerim ile iletişim kurmayı kes! Onlar benim emrimde!"

"Eh ne yapayım?" Passifica umursamaz bir şekilde ağzına zeytin attı.

"Benden ve benim çevremden uzak dur Loria!"

"Riddle canım."  Jessica'nın gözleri şok içinde açılırken Passifica'nın kabullenmiş olmasına inanamıyordu.
Ancak Jessica'nın, sarışın cadının gözünde gördüğü kin haklı olduğunu düşünmesini sağladı. O kabullenmemişti, sadece Marvolo'ya kendini ezdirmiyordu. Kontrolün onda olduğunu gösteriyordu.
Jessica'nın aksine.

Jessica bazen Passifica gibi olmak istiyordu.

"Beni kontrol edemezsin, ne yapacağıma, kiminle konuşacağıma karışmazsın. Eğer karışmak istiyorsan hayatıma girmen gerekiyor ve üzgünüm ancak sen benim hiçbir şeyim değilsin. "

Marvolo alayla gülümesedi ve Passifica'ya geri döndü. "Anlıyorum, ailenden dolayı acın var. Kendi ailen bile seni sokağa attı sonuçta. Ancak benimle bu hadde konuşmak senin için biraz fazla değil mi?" Sinirle Marvolo'ya döndü Jessica, ne saçmalıyordu?

Babası onu da terk etmişti bu yüzden Passifica'ya karşı anlayışlı olması gerekiyordu.
Kendi başına da gelmişti aynı şeyler ve o da o acı hissi çok iyi biliyordu ama buna rağmen Passifica'nın canını yakmak için uğraşıyordu. Tom Riddle acımasız biriydi.

"Marv-"

"Sen karışma Jessica." Passifica, Jessica'nın sözünü kesti. Jessica oflayarak önüne döndü.
Büyük salonda kahvaltının sonunda olmalarından dolayı çok kişi Yoktu, olan tek tük kişilerde kavgayı izliyordu.

"Kendine gel! Benimle böyle konuşamazsın." Passifica alayla bitirdi sözlerini.

"Kendine gel..." Dedi Marvolo tekrar ve devam etti. "Getirsene o zaman?"

"Getireyim öyle mi?" Jessica yutkundu ve başını ellerinin arasına aldı, Jessica arkadaşımın ne yapacağını biliyordu...

Marvolo tekrar alayla güldüğünde Passifica sinirle karşılık verdi, ardından tam bacağına bir tekme savurdu.
Savurduğu gibi de ortak salondan kaçtı zaten, tabii giderken bağırmayı da unutmuyordu."Hep bunu yapmak istemiştim!"