Promise - T.M.R

•On İki•

"Yine onu yarı yolda bıraktın Riddle!" Diye bağırdı genç kız sinirlerine hakim olamadan.

"Bir halt bildiğin yok, kes sessini Passifica." Diye sertçe cevap verdi Tom. Karşısında ki kızın sürekli İşlerine burnunu sokuyor olmasından hoşnut değildi.

"Onu sevdiğine inanmıştı Tom! Bu da mı seni hiç üzümüyor, söylesene!" Genç adam tam cevap verecekken Passifica boş koridorda tekrardan bağırmaya başlamıştı bile. "Biliyor musun? Bir an ben bile inanmıştım! Ona değer verdiğini düşünmüştüm! Hat-"

Marvolo artık kızın çenesinden bıktığı için tek eliyle ağzını kapattı. "Kes sesini artık!"

Nasıl Jessica'ya olan aşkını sorgulardı?

Passifica bu kez Marvolo'nun ona bağırması yüzünden sinirle elini ısırdı.
"Ah! Aptal!"

Tom acıyla elini çekerken genç kız ayağını yere vurdu ve konuştu. "Bana emir verme! Ben senin aptal hizmetkârlarından değilim!"

"Belli! Onlar bu kadar aptal olmuyor genelde!" Passifica ona alayla bakan Adama ilk başta öfke ile baktı, ona aptal demeye hakkı falan yoktu. Hatta burada ki tek aptal kendisiydi, zira Passifica insanların duyguları ile oynayan, ona değer veren herkesi kendinden uzaklaştıran, egosit ve kendini Tanrı gibi gören biri değildi, hiçbir zaman da olmamıştı.

"Hah!" Dedi yarı alayla Passifica ve devam etti. "Doğru ya, şu an hizmetkâr dediğin insanlar yıllar önce senin arkandan sövüyordu değil mi? Hatta tam şu an onlar sen güçlüsün diye sana yalakalık yaptığını bildiğin halde yanında tutuyorsun! Söyle bana Riddle, dün sana söven kişiler bugün seni övüyorsa bu insanların bir köpekten ne farkı var?"

Tom artık anlamıştı, kesinlikle bu kızın çenesinden kurtulamazdı. Laflarıyla öldürüyordu insanı. Karşıdaki insanın zayıflıklarını  öyle bir biliyordu ki karşısındaki insana ne zaman neyi diyeceğinden her zaman emindi.

Karşındaki insan Tom Riddle dahi olsa laflarını o kadar iyi seçiyordu seçim hakkı tanımıyordu.

"Senin ne düşündüğün umrumda mı sanıyorsun! Seni buraya başka bir şey için çağırmıştım, hemen konuyu aptal zihniyetinle çarpıttın!"

"Birine aptal diyerek onu aşağılamaya çalışman küçük düşürücü olmalı... Çünkü bu bir savunma mekanizması, kendi kusurlarını yok sayarak karşında ki insanı küçültmek. Gözümdeki değerin düşüyor Riddle!"

Tom artık çıldırma eşiğindeydi ve kendine hakim olamadan öfkeyle konuştu. "Sana yemin ederim, birkaç kelime daha laf söylersen seni şurada öldürürüm Passifica!" Kızı ağzının içinden homurdandı ama cevap vermedi. Çünkü her ne kadar kendine itiraf edemese de oğlanın neden onu yanına çağırdığını merak ediyordu.

"Jessica iyi değil..."

"Günaydın Gerizekalı!"

"Sus dediğimi hatırlıyorum."

"Tamam be..."

"Jessica'nın bu kadar etkileneceğini tahmin etmemiştim, ancak birkaç gündür yemeklerde bir şey yemiyor. Dün halsizlikten bayıldı ve revire gitti. Her şeyi bitirmek için çok geç kaldığımın farkındayım ama artık tamamen bitmeli."
Passifica kaşlarını çattı ve karşısındaki oğlana döndü.

"Hafızasını silmeyi falan mı planlıyorsun Riddle?"  En azından zeki diye geçirdi içinden Tom. Zaten tek tesellisi bu olabilirdi.