Promise - T.M.R

•On Sekiz•

Geçmişimde hep sen varken ve ilklerimi seninle yaşamışken, seni yok saymak zor olacak.

"Bana gerçekleri söyle Passifica!" Dedi Jessica bağırarak, artık gerçekten sabrı taşmıştı.

"Ne dediğini anlamı-" Passifica yutkundu.

"Yalan söyleme!" Bağırması ile Passifica irkildi, Jessica yaptığı şeyden anında pişman oldu. Birkaç adım gerileyip eliyle alnını ovuşturarak ileri geri gidip geldi Jessica.

"Neden bana karşı bu kadar öfkelisin Jessica? Ne gerçeğinden bahsediyorsun?" Passifica, Jessica'nın bir şeyleri bildiğini anlamıştı fakat arkadaşının tekrardan aynı şeyleri yaşamasını istemiyordu.

"Gerçekten bilmiyor musun?" Jessica alayla mırıldandı.

Kafasını iki yana salladı Passifica, bu Jessica'nın ona tekrar öfkeli bir bakış atmasına neden oldu. "Riddle'dan bahsediyorum! Dün onunla alakalı bir şeyler hatırladım! Bana yalan söyledin Passifica... Benim hayatımda büyük bir yeri vardı öyle değil mi?"

Passifica'nın gözleri duyduğu şeylerle ardına kadar açılırken yutkunmasına engel olamadı. "Sana zarar vermişti... Düşündüm ki unutursan daha iyi-"

"Buna ben karar verebilirdim Passifica."

"Jess anlamıyorsun... Ben senin-"

"Yeter Passifica." Jessica Sözünü kestiği gibi Gryffindor ortak salonunu terk etti.
Biliyordu, kötü bir niyeti yoktu.
Ancak Passifica eğer anlatsaydı dün o kadar aciz duruma düşmezdi... Resmen yerle bir olmuştu ve Jessica'yı yine ona zarar veren kişi sarmıştı.
Madem kıza hatırlamak istemeyeceği kadar büyük bir hasar vermişti neden onu iyileştirmişti?
Kimdi Tom Marvolo Riddle?

Boşluk.
Koca bir boşluk.
Ama bu boşluk daha tuhaf, sanki - Sanki... Daha önce doluymuşta sonra gitmiş gibi. Saçlarınıza sıkı bir topuz yaptıktan saatler sonra o Tokayı çıkarttığınızda gelen boşluk hissi gibi bir şey...

Ve sanki biraz da bu soruya aylar önce bir cevabı varmışta şu an yokmuş gibi hissettiriyordu.

Yine hiç bir şeyi bilmiyorsun.

İçindeki ses kendini yine belli ettiğinde gözlerini devirdi Jessica.
Yine hiç bir şeyi bilmiyordu evet ama cümledeki 'yine' kısmını hatırlamadığı sürece bunun ne önemi vardı?

Belki de aralarındaki şey arkadaşlıktan fazlasıydı?
Belki de Passifica bu yüzden onu uzaklaştırmak istemişti?
Jessica'nın kalbimi kırdığı için...

Oldukça mantıklıydı teori. İhtiyaç odasında aklına doluşan cümleler ve onun Jessica'ya bahsettiği sözler bunu kanıtlardı.
Kaşları çatıldı Jessica'nın ve yutkundu.
Belki de bilerek yapmıştı?
Hafızasınıı o silmiş olabilir miydi?

Yaptığı hatayı düzeltmek için kendini kıza hatırlatacak cümleler kurmuş olabilirdi ve Jessica hatırlarsa kendi hatasını düzeltmiş olurdu.
Fakat onu hatırlaması ne işine yarayabilirdi?
Tabii Jessica'ya hala aşık değilse...

Olabilir miydi?
Derin bir soluk aldı Jessica, akşam yemeği için büyük salona ilerlemeye devam etti.

Eğer teorisi doğruysa -ki ihtimaller yapboz parçası gibi zihninde birleşiyordu- bunu ancak bir şekilde anlayabilirdi...
Onun zıttına gidecekti.
Onu öfkelendirecek ve ağzından bir şeyler kaçırmasını sağlayacaktı.

Onu çok tanıdığı söylenemezdi Jessica'nın ama onun için itibarın önemli olduğunu çözmüştü ve buradan gidebilirdi.

Gryffindor masasında boş bir yere oturdu, tabağına yemek dolduruyormuş gibi yaptı ama gözleri Slytherin masasını tarıyordu. 
On veya on beş saniye sonra gözleri duygudan yoksun bir şekilde oturan Tom'u buldu.
Dudağının kenarı zaferle kıvrıldığında Jessica sakince yemeğini yemeye başladı.