Giriş #1

576 27 0
                                    

Hayatım bir tam kare olmayan sayının kare olarak çıkması kadar zorlaşmıştı.Neler hissettiğimi anlamakta zorlanıyorum.Matematik kadar sevdiğim bir şey yoktu.Ailem bile beni matematik aşkımdan dolayı sevmiyordu.Yani ben öyle hissediyorum.

Zaten sınıfımda matematik dersinde ağzımın kapanmaması yüzünden çoğu kişiye alay konusu olmuştum.

Hayatımda her zaman psikopat hocalar ve tükenmişlik sendromuna uğrayan okul hizmetlileri olmazsa kendimi eksik hissederim.                                                                                                                                                                                          

Güneşli bir pazar günü ailem beni yurda verdi.Onlara ailem demek istemiyorum.Bu yurda Hogwarts'ın Türkiyedeki hali diyebiliriz.Ayrıca her zaman ki gibi psikopat eğitim görevlileri...

Bana "Abla" diyen Bay Uslu benim füküs tarihi öğretmenim.Kendisi "Psikopat öğretmenler" tabirimin yüz bulmuş hali.

Sınıfta geçindiğim tek kişi Aynurdu.Aynur için sıradan biri olduğunu söyleyemem.Gözleri çocukluğunda aldığı yüksek dozdaki radyasyon nedeniyle simsiyah.Yani uzaktan gördüğün zaman bir anlığına uzaylı sanabiliyorsun.

Aynur ile ilişkimiz daha çok çıkar ilişkisine dayanıyor.Ben ona sınavlarda kopya veriyorum, Aynur da beni budala tiplere karşı koruyor.

Matematiğe olan aşkım gün geçtikçe artıyordu.Bunu kalbimde hissedebiliyorum.Matematik dışında tek sevdiğim şey Kerem sanırsam.Çocukluğumdan beri bana hep iyi davrandı diğer erkekler beni kırarken o hep '' Kimse mükemmel değildir.'' dedi ve ben onun bu tavsiyesi sayesinde hayatta kalabildim.

Betül Nazlı:Sırlı Matematik KardeşliğiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin