(Unicode)
"Cheers!!!"
"Wooo"
ခွက်ချင်းတိုက်ပစ်လိုက်ကြပြီး အခုမှ စသောက်တာပေမယ့် လူတွေကတော့ အတော်လေးမြူးနေပြီ။ ခါအီ့ မွေးနေ့အကြောင်းပြပြီး အဆောင်ကနေခိုးထွက်ခဲ့တာ သူတို့သုံးယောက်အပြင် အတန်းထဲကနောက်ထပ် သုံးယောက်၊ စုစုပေါင်း ခြောက်ယောက်။ ဆိုင်ထဲက ဝါကျင်ကျင်မီးရောင်ကြောင့် Alcohol မပါသေးခင်မှာတောင် ရီဝေနေ သလိုလို။
"စားကြ.. ဒါပေမယ့် အတိုင်းအတာလေးနဲ့ စားနော် ငါ့မှာ ဒါပဲပါတာ"
ပိုက်ဆံအိတ်ကို ဖွင့်ပြတဲ့ ခါအီ့မျက်နှာက ရယ်ကျဲကျဲ။ ခေါင်းတညိတ်ညိတ်နဲ့ လက်ခံကြောင်းပြကြတာ တဝိုင်းလုံး။ ဘာလက်ဆောင်မှ မပါဘဲ သီးသန့်လာစားကြတဲ့ ပွဲမို့ မွေးနေ့ရှင် စေတနာရှိသလောက်နဲ့ ကျေနပ်ကြဖို့ တကူးတက ညှိယူနေစရာမလို။ အိမ်ကနေ လက်ဖြန့်တောင်းနေကြရတဲ့ သာမန်ကျောင်းသားဘဝမို့ အချင်းချင်းကိုယ်ချင်းစာတဲ့အနေနဲ့ ခါအီ့ကို အများကြီးမနှိပ်စက်ဘဲ ကိုယ့်ဖက်ကလဲ ပိုက်ဆံထုတ်ကြဖို့ တိုင်ပင်ပြီးသား။ပြီးတော့ ခါအီရဲ့မွေးနေ့ဆိုတာက အကြောင်းပြချက်တစ်ခုသာဖြစ်ပြီး အကုန်လုံး လိုလားတောင့်တ နေတဲ့ ဒီနေ့ရဲ့ အဓိကအကြောင်းအရာက အဆောင်ကနေ ခိုးထွက်ပြီး ပျော်ရဖို့။
"ဘီယာပဲလား"
"အေးလေ တော်ရောပေါ့ တခြားဟာတွေသောက်ပြီး လူမှန်းသူမှန်းမသိရင် အဆောင်အဝင်ခက်မယ်ကွ"
ဂျောင်ဆူးစကားကလဲ မမှားတာမို့ ထပ်ပြီးအထွန့်မတက်တော့ဘဲ စားပွဲပေါ်လာချပေးတာကိုသာ စားသောက်နေလိုက်သည်။ တကယ်တော့ သူ ဘီယာမသောက်ချင်။
"ဘယ်ကိုလဲ ဆယ်ဟွန်း"
"Toilet ခဏ"
"ငါလဲလိုက်မယ် ခဏစောင့်အုံး"
ဆိုင်ထဲကဖွင့်ထားတဲ့ သီချင်းသံကိုကျော်အောင် အော်ပြောတဲ့ ဂျောင်ဆူးကို လက်ခါပြရင်း Toilet ရှိရာ ဆိုင်အောက်ထပ်ကို သွက်သွက် ပြေးဆင်းရသည်။ လွယ်ထားရတဲ့ အန္တရာယ်က ကြီးပြီမို့ ဂျောင်ဆူးကိုလဲ မစောင့်နိုင်တော့။ အဲ့ဒါဟာ သူဘီယာ မသောက်ချင်ရတဲ့ အကြောင်းရင်းပဲ။ မူးချင်လို့သောက်ပါတယ်ဆိုမှ ခဏခဏ Toilet သွားနေရတာနဲ့တင် မူးဖို့အချိန်မရလိုက်ဘဲ ပြီးသွားတာမျိုး။ အနားရောက်လာတဲ့ စားပွဲထိုးလေးကို Toilet ရှိတဲ့နေရာ ကြိုမေးထားမိလို့တော်တော့သည်။
