on iki

1.9K 161 2
                                    


Selam soğanlı lahmacunlarım!

Nasılsınız ayol?

Şarkıyla aşk yaşıyorum

Oy atmayı ve yorum yapmayı unutmayın

Keyifli okumalar!


Didem, Loreni duvara sıkıştırmış, boğazını sıkıyordu.

"Ne yapıyorsun sen?" Dedim bağırarak.

Didem,hemen Lorinden ayrılıp kenara geçmişti.
Lorenin yanına gidip nazikçe kolundan tuttum.

Gözlerinden yaşlar teker teker düşerken, kendi odama götürdüm.Koltuğa oturutup, su aldım.

Suyu içirip, bileğindeki toka ile saçını topladım."Daha iyi misin?" Dedim.

Onayladığında derin bir nefes aldım.

Sanki birileri kalbimi sıkıyormuş gibi hissediyorum.

Bana ne oluyor lan?

"Şimdi sen beni burada bekle, ben geleceğim. Tamam mı? Korkma kimse odaya giremez."

Odadan çıkıp kapıyı kapattım.
Biraz önce bağırdığım için çoğu işçi ve güvenlik bu kattaydı.

Boynumu kütletip Didemin yanına adımladım.Topuklular yüzünden etraftaki uğultular kesilmiş, bakışlar bana dönmüştü.

"Didem kovuldun! Tazminatını verirler. Babana ve annene selam söyle görüşeceğiz!"

Yüzüme korkuyla bakıp, konuşacağı sırada elimi kaldırıp susturdum.Güvenliğe işaret verip, çalışanlara döndüm.

"Herkes işinin başına, böyle olay yaşanmadı."Topluluk yavaş yavaş azalırken, güvenlikler Didemi kollarından tutup asansöre bindirmiştiler.

Koşar adım odama girip kapıyı kapattım.Loren, koltukta uzanmış uyuyordu.

Ceketimi üzerine örtüp, baş ucunda dizlerimin üstüne çöktüm.Yüzünü inceledikten sonra,ellerim benden bağımsız saçlarına gitmişti.

Yüzüne düşmüş,tutamları geriye çekip, ipek gibi yumuşak saçlarını okşamaya başladım.

Yüzüne düşmüş,tutamları geriye çekip, ipek gibi yumuşak saçlarını okşamaya başladım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Gardenya kokuyordu. Saçlarını kokladığın zaman bir daha koklamak istersin.

Kendime gelmek için toparlandım.

Diz çöktüğüm yerden kalkıp, sandalyeme oturdum. 15  dakika sonra yavaş yavaş kendine geliyordu.

Üzerindeki ceketi kenara çekip, koltukta oturur pozisyona geldi.Beni gördüğünde yüz şekli rahatlamışa benziyordu.

Aklına  bir şey gelmiş gibi ayağa kalkıp heyecanla ellerini oynatmaya başladı.

" Çok afedersiniz, özür dilerim uyuya kalmışım. Ağladığım zamanlar kendimden geçiyorum. Ailem beni bekliyor, uyumama izin verdiğiniz için teşekürler."

Yüzümdeki gülümseme daha büyürken bende konuşmaya başladım.

"Adım Hüma, ayrıca ortada kızmalık ve özür dilemelik bir olay yok Loren. İzin için teşekkür etmene gerek yok."

Sandalyeden kalkıp yanına yaklaştım.

"İstersen seninle biraz konuşalım. Sonra nereye gitmek istersen götürürüm. Sen uyuduğun zaman Didem istifa etti. Güzel bir teklif almış."

He, he Didem köpeğinin bugünden sonra iş dünyasında yeri yok ama neyse.

Bunu Lorenin bilmesine gerek yok.

İkilemde kalmış gibiydi. Kim olsa düşünür, tanımadığın biriyle aynı arabada bir yere gideceksiniz. Ben gitmem mesela.

Olur dediğinde  gözlüğümü yakama asıp, ceketimi omzuma attım.

Masadan telefonumu alıp,Lorene kapıyı işaret ettim.Birlikte odadan çıkıp kapıyı kapattım.

Benden sonra Alessandro gelip özel şifre sistemiyle kilitler.Asansörü çağırıp beklemeye başladık.

İlk katı seçip aynadan halime baktım.
Görüntüm normaldi ama yorulmuştum.

Açılan kapıdan inip çıkışa doğru ilerledik.Güvenliğe baş selamı verip şirketten çıktık.

Elimi Lorinin beline koyup arabaya yönlendirdim.Şoförün açtığı kapıdan arabaya binip arkamıza yaslandık.

"Yemek yemeğe gidelim mi? Konuşacağımız konuları orada konuşuruz."

Evet cevabı aldığımda, telefonumdan deniz kenarında yerleşen küçük restoranlardan birini ayarladım. Etrafta insan kalabalığı olmaması en iyisi.

Restoranın önünde durduğumuz da arabadan inmiş restorana ilerleyecekken, küçük bir çocuk siyah zarfı elime tutuşturup gözden kayboldu.

Etrafı tarayıp zarfı yırttım.

Kağıdı açıp okuyacakken Osmanlıca olduğun gördüm.

Bunu neden göndersin ki biri?


Huh bölüm bitti be

Didemin babasının çükünü keseceğiz arkadaşlar!

Sondaki  siyah zarfı olayı?

Size spoiler vereyim, Hakan'ın eski eşi ortaya çıkacak büyük olaylar olacak

Beklemede kalın minişler!

RewHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin