Part 30

934 120 30
                                    

#Park's House

ប៉ុន្មានថ្ងៃបន្ទាប់ លោកផាក ក៏បានត្រឡប់មកវិញ ពេលបំពេញកិច្ចការ រួចរាល់ ។

< អរុណសួស្ដី លោកប៉ា >Jiminចុះមកក្រោម ដេីម្បីមកញុាំអាហារជាមួយ លោកឱពុក

< ដូចជាលឺដំណឹង មកថាឯងរៀន ជាប់លេខ2ឬ? >Mr.Parkសួរនាំ ទាំងភ្នែកមេីលកាសែត

<អឹក..បាទមែនហេីយ >Jiminនិយាយទាំងញញឹម

<ល្អណាស់!! រៀនមានកំណេីត បែបនេះ បានសមជាកូនប៉ា ខំ-តទៀតទៅ មិនប៉ុន្មានខែទៀតទេ ឯងប្រឡងបញ្ចប់ ថ្នាក់វិទ្យាល័យហេីយ >Mr.Park

< បាទប៉ា!! >Jimin

< ខំញុាំបាយ ញុាំចំណីអោយច្រេីនៗផងទៅ ឯងមេីលទៅ ដូចជានៅខ្លួន តូចតែមួយដដែរ >Mr.Park

< បាទ!! >Jimin

< ប៉ុន្មានថ្ងៃ ដែលយេីងមិននៅ មានលួចដេីរលេង ខាងក្រៅទេ?? >Mr.Park

< អត់ទេ!..អត់មានទេ កូននៅដេកផ្ទះ រហូតហ្នឹង>Jiminលឺភ្លាមក៏ប្រកែក

< បែបហ្នឹងល្អហេីយ នៅក្មេងខំរៀន ខំអីទៅ កុំចេះរៀនកុហក់ ជាពិសេស គឺកុហក់យេីងហ្នឹងហេីយ...អឹមហឹម..អញ្ចឹងប៉ាទៅ ធ្វេីការហេីយ ហេីយឯងប្រញាប់ទៅរៀនផង ប្រយ័ត្ន ខក់ម៉ោង >Mr.Park

<..បា..បាទប៉ា!! >Jimin

_____________________

#នៅក្នុងឡាន

< មុខមិនរីក កេីតស្អីទៀតហេីយ? >Junggukជិះជូនជីមីនទៅសាលា តាមធម្មតា តែតាំងពីរាងតូច ឡេីងឡានមក គឺមុខដូចជា មិនសូវស្រស់បស់ សោះ

< ឈឺពោះ កេីតកូនដឹង! >Jiminឆ្លេីយចោល ទាំងដកដង្ហេីមផ្លុំ ចេញទៅក្រៅ

< សួរមែនទែន មកឆ្លេីយបែកៗចឹង? ដល់ពេលធ្វេីបាប អាងមកបន្ទោសខ្ញុំ>Junggukងៀកមេីលមុខផង ភ្នែកមេីលផ្លូវផង

< ហេុីយយយ....ធុញធប់ណាស់! >Jiminខ្ចិលនិយាយជាមួយរាងក្រាស់ ទេីបដាក់ខ្នង បែរមុខ សង្ងំធ្វេីដេក

<.....ប៉ាឯងមកវិញហេីយ ត្រូវទេ? >Jungguk

<...>Jiminស្ងាត់

My Wife💗Where stories live. Discover now