Χαχαα-
Στα μούτρα του.
.. κυριολεκτικά--
*50 δεύτερολεπτά πριν*
Έτρεξα διακριτικά μέσα στο στενό.
Πρώτο πράγμα που αντίκρισα ήταν το σώμα του ηλίθιου κατασκόπου στο πάτωμα να κάνει τρομακτικές εκφράσεις πόνου.
Κρατούσε σφιχτά το μπράτσο του ενώ παρόλο που βρισκόμασταν μέσα στο σκοτάδι, μπορούσα να διακρίνω το κόκκινο πηχτό υγρό που έτρεχε από το άσπρο του σακάκι και στέγνωνε στο χέρι του και πάνω στο ύφασμα δημιουργώντας έναν άθλιο λεκέ.
Κοίταξα σοκαρισμένη την φιγούρα που στέκονταν απέναντι του και τον σημάδευε με το όπλο.
Jaemin.
Jm: Y/n φύγε.
Είπε ακόμα από το πάτωμα.
Y/n: Πφτ.
Γέλασα ειρωνικά που ακόμα και σε αυτήν την φάση θέλει να με διώξει από τον κίνδυνο παρόλο που το όπλο ήταν ακόμα στραμμένο στον εαυτό του και όχι σε εμένα.
Y/n: Na Jaemin?
Jm: Τι κ-
Y/n: Τι είναι αυτό από πίσω σου?
Jaemin: Λες να το χάψω?Είπε και γέλασε ενώ εγώ τον πλησίασα σιγά σιγά..
Y/n: Όχι δεν είχα σκοπό να σε κάνω να το χάψεις.
Jaemin: Τότε?Είπε ενώ το χέρι του που κρατούσε το όπλο του έπεφτε σιγά σιγά, και το σώμα του είχε γυρίσει προς το μέρος μου.
Y/n: Χμμμ...
Ακούμπησα αισθησιακά το μάγουλο του με το αριστερό μου χέρι και με το δεξί του έχωσα ενα ωραιότατο Κ Ρ Ο Σ Ε.
Έφυγε πίσω κουτουλώντας το κεφάλι του στον τοίχο ενώ αμέσως μετά κατέρρευσε στο έδαφος.
YOU ARE READING
𝑺𝒑𝒚 // 𝑷𝑱𝑴 [✓]
Fanfiction«Τσ, τι είσαι τέλος πάντων??» «Κατάσκοπος, μωρό μου» \ / \ / ★ ΥΒΡΙΣΤΙΚΌ ΠΕΡΙΕΧΌΜΕΝΟ ★ ★ ΣΚΗΝΈΣ 16+ ★ Lee y/n. Ο πιο απλός άνθρωπος που υπάρχει. Μια μαθήτρια μόλις πανεπιστημίου που μετακομίζει για την σχολή της. Park Jimin. Ένας... Ελκυστικός κατάσ...