CESARETİM OLSA

Bölüm 21 zeynep yaşıyor mu ?

Kemal ve irem çok mutlulardi kemalin buna yhaprigina hala inanamiyordum çünkü kemal zeynepi severken nasıl boyle bize yapabilir anlayamıyorum iste erkek kısaca erkek hadi boşversene ne hali varsa görsün değmez ya deymez hic biseye . Kemal otele gelmişlerdi bütün gün boyunca gezdikten sonra otele gelip dinlendiler üzerlerine rahat birşey giyip yemeğe indiler yemek yedikten sonra odalarına çıkıp uydular. Aradan 1 ay geçti kemal artik ireme kendini kaptırmıştı zeynepin adini bile ağzına almıyordu oysaki bunu nasıl yaptı oi da bilmiyordu sanki irem kemale buyu yapmıştı kendine bağlamıştı kemali ama o bunu anlayamıyordu birgün kemal Çok kotu bir şey yaptı akla gelmicek kadar kötü bir şey gece kalktı ve zeynepin fotoğraflarını alıp elinece bir çakmak ve benzin alıp fotoğrafları yaktı hic bir şey düşünmeden gozunden bir yas bile akmadan  o fotoğrafları yaktı cani adam ne diyim ki. Kemal bir gün huzursuzca uyandı ağlayarak gözlerinden ole yaslar akıyordu ki ne gormus olabilirdi ki onu bu kadar ağlatacak ne olabilirdi k gördüğü rüya şuymuş çekeceği var bence iyi oluyor ohh canijma deysinyani bir şey demiyorum kemalin gördüğü rüya şu bu kemal rüyasında zeynepi gördü ona sen beni nasıl Unutursun diyordu bana söz verdim beni bu kadar kolay mi? Sildin dedi kemalde yapı hayır diye uyandı EE ne diyim EE tutamicagin söz verme sende ben ne yapayım ki şimdi sen önce sözünü tut sonra da ağla bence sen kendini öldür başka çaresi yok. Yine rüya yine rüya zaten kemalon zeyneple çekeceği vr EE söz verdi tutmadi bide bu nikah masasına oturursa eyvah yani hic düşünemiyorum İrem durmadan kemali sakinlestiriyodu bir gün İstanbula geri donduler kemal zeynepin yanina gitti yani mezarlığa bir taburaye oturdu başladı ağlamaya siz ce bu gözyaşları gercekmi ben ce yalan onu hemen unutuyosa bunuda yapar zeynep ben seni unutmadım sadece başka birini seviyorum o kadar lütfen üzülme seni unuttuğum yok sen mutlu ol ben de mutlu olmaya calışıyorum lütfen ağlama ve üzülme seni seviyorum hoşcakal diyip ağlayarak eve gitti eşyalarını toparladı birden bir fotograf gördü bilmediği bir fotoğraftı ve hayatını değiştiricek bir fotoğrafta olabilirdi öle bir fotoğraftı ki hayatını yine alt üst edicekti fotoğrafta zeynep vardı tek başına ağlayan bir resimdi hic böyle fotoğrafı yoktu fotoğrafın üstünde seni cok seviyorum kemal ben seni hep gittiğimiz gölde beklicem yazıyodu saatide 12:30 du inanılmazdı böyle bişey nasıl olabilirdi ki kemal ölece orda donup kaldı na - nasıl yani zeynep yaşıyo mu ? şimdi yok ya yine bir kötü hayeller off boşver diyip ölece resmi yere atıp evden koşarak uzaklaştı sonra arabaya bindi ireme gitti .

irem kapıyı ac irem diye kapıda bağırıyodu iremde koşarak kapıyı actı ne oluyo kemal bu ne hal zeynep zeynep bir fotoğraf bırakmışşşşşşş ölece diyemeden ağladı gel kemal iceriye kolundan tutup salona götürdü koltuğa oturdu iremde karşısına oturdu evet söyle bakalım noluyo kemal nedne ağladın benden saklama söyle kemal birden durup başladı anlatmaya irem inanamadı birden sonra eve gittiler yani kemalin evine o fotoğraf gercekti irem onu görünce şok oldu bu bu gercek kemal , kemal gözlerine inanamadı nasıl yani şimdi zeynep yaşıyo mu ? dedi sonra irem galiba bunu anlamamız icin buraya gitmemiz gerekiyor dedi kemal birden sevinsemi sevinmesemi bilemedi hem sevdiği kadın ölmedi hemde karşısında ki kadına aşık olmaya başladı ne yapacağını bilemiyodu .

ve saat ve gün gelmişti o göle gittiler beklediler beklediler kimse gememişti kemal birden yıkılmıştı yalanmış diyip iremle eve geri döndüler irem şu soruyu sordu kemale eğer birgün zeynep gelirse ya da ölmemeişse beni bırakıcan mı ? dedi.