CESARETİM OLSA

Bölüm 31 beraber ağladık

ben sadece ağlıyodum sadece ağlıyodum başka hic birşey yapmıyodum hastanede ölece yere yığılmış bir şekilde ağlıyodum sılaya ne cevap vericem söylesenize ne dicem baban öldüü mü ? hemde senin benim kzım olduğunu öğrendiği icin ben nedicem sılayı

cenaze işlemleri tamamlandıktan sonra eve gitmek istemiyorum ama eve gittim sıla ortalıkta yokken hemen odama gittim kapıyı kaattım başladım ağlamaya elimdede sigara sadece ağlıyodum başka birşey yapmıyodum ben sılaya ne derim ne derim allahım yardım et yarım et yarabbim gözlerimden yaşlar akıyodu birden kapı acıldı iceriye gelen sılaydı hemen gözyaşlarımı silip ona döndüm

" babam neden gelmedi ?" işte o soru beni bitiren o soru

" baban " ben kendimi tutamayıp sılaya sarıldım o anlamadı ama ben sadece ona sarıl hee bide ağlıyodum sıla" babama birşey mi ? oldu " ee nede olsa anlıyodu herşeyi

"baban sıla baban öldü " sonra başladım ağlamaya bunu nasıl dedim ben bile bilmiyorum sıla sadece bana ölece bakıyodu hicbirşey yapmıyodu sedece bakıyodu ve sonra gözlerindeki o göz yaşları damlaları benim canımı o kadar yakıyodu ki anlatamam

sılanın anlatımından

babamı cok özlemiştim kemal abinin arabasını dışarda görünce hemen odasına gittim kapıyı calmadan iceriye girdim elinde sigara vardı ve ağlıyodu neden ağlıyodu ki heralde annem yüzünden ağlıyodu annem demişken benim yine gözlerim doldu onu göremeden öldü beim nasıl bir hayatım var annem öldü onu göremeden öldü ben ağlamayayımda kim ağlasın hemen kemal abime döndüm kendini toparladıktan sonra birkac sorular sordum baana sunu dedi

"baban öldü "

o an kendimi tuhaf hissettim kemal abi ağlıyodu ve ben sadece ölece donup kalmıştım ya ben daha 7 yaşındayım ve bu şey yok ben bunu kaldıramam olmaz kaldıramam hem bugün benim doğum günümdü babama süpriz yapıcaktım ama benim doğum günümü kutlamadan nasıl ölür beni nasıl bırakır ah allahım yalan olsun şaka olsun ve gözümden yaşların düşüşü ailemin hepsini kaybetmiştim annem öldü ve şimdide babam öldü ben nasıl yaşayayım

" babam beni bırakmaz kemal abi bugün benim doğum günüm o beim doğum günüm hediyemi vericekti daha o ölemez kemal abi ölemez"

diyip koşarak odadan cıktım arkamdan kemal abi bağırsada ben aldırmadım odama gecip ağladım sonra kapı caldı babam zannedip koşarak actım

" baba" hayal kırıklığı yaşadım başka biriydi

"merhaba kücük hanım " ben dinlemeden ağlayarak odama koştum

" evet neden gelmiştiniz "

"ben korkutummu ? "

" bilmem zaten babasını özlemişti o yüzden heralde "

"peki bu kutu sıla diye bir kıza"

"peki tamam teşekkür ederim" diyip hizmetci odama geldi bir kutu vardı elinde odama bırakıp cıktı bende gözyaşlarımla kutuyu alıp actım icinde bir elbise vardı pembeydi ve not vardı tapi okuyamıyodum daha okula başlamamıştım hemen hizmetciyi cağırıp okuttum

canım kızım herşeyim doğum günün kutlu olsun seni seviyorum sen şimdi kemal abinle kal o seni bakıcak onu sev olur mu ? seni cok seviyorum beni unutma o elbise sana yakışacak

baban

hizmetci okuyup odadan cıktı ben sadece elbiseyi giyip elimede fotoğraf aldım yani babamın fotoğrafıydı ikimizindi sarılmış birşekilde vardı ona bakarak sadece ağlıyodum baba beni bırakma baba diyip koşarak evden cıktım evet mezarlığa geldim ben kücüğüm ama heryeri biliyodum tabi annemin mezarlığına gittim icin mezarinın başına gittim annemle yanyanaydı iki mezarın ortasına cöküp aadece ağlamıştım

"annem seni göremeden bile seni öpemeden sen beni bıraktın anne sana sarılamadan sen gittin seni cok özledim herkes annem diye sarılırken bağırırken oysa ki ben sadece resimlere sarılıyodum hicbişe yapmayıp resimlerine sarılıyodum , baba sende bıraktın beni bak aldığın elbiseyi giydim güzel olmuş mu ? yakışmış mı ? he baba yakışmış mı ? neden gitin neden beni bıraktın neden şimdi ne yapıcam annem yok zaten şimdi sen olmadan ben nasıl yaşıcam baba seni cok özledim gitme cık gel baba cık gel " iki mezarın başında sadece ağlıyodum sadece ağlıyodum

kemalin anlatımından

bugun sılanın doğum gunuymuş şimdi bu olay onu yıpratmıştı allahım ne yapıcam ben yerimden kalkıp sılanın odasına gittim ama odanın kapısı acıktı bir kutu vardı orda da naot ve resim cercevesi vardı onlara baktım notu okuduktan sonra yıkıldımsonra sıla nereye gitmiş olabilirdi ki cıkış kapısıda acıktı endişeleniyodum ben tahmin ediyorum nereye gittiğini hemen koşarak mezarlığa gittim biliyonuz mu ? zeynep öldüğünde hic gitmedim mezarlığa gittiğimde cünkü zeynep vardı orda biraz zorlansamda mezarlığa gitmiştim zeynepin mearlığına geldiğimde sıla ordaydı yanına koştum sılaya bakmadan zeynepin mezarlığına baktım kendimi tutamadım ağladım sılanın yanıan oturdum sadece beraber birbirimize sarılıp ağladık ilk defa zeynepin mezarlığına gelmiştim ve kendimi tutamadım ağlamak mümkün değil ki zeynep ölmüştü sevdiğim kişi ölmüştü sılada ağlıyodu bende aslında sılayı almak icin gelmiştim ama dayanamadım aradan tam 7 yıl gecti ve ben hala zeynepi seviyodum sevmek buydu heralde insan sevdikleri olmayınca yapamıyo sıla o kadar kötüydü ki hem o ağlıyo hem ben ama ben o kadar yüksek sesle ağlıyoduk ki sadece birbirimize sarılıp ağladık.

mültümedyadaki : kemal