CESARETİM OLSA

Bölüm 30

 kemalin anlatımından

Elimde ki notu yere bıraktım cesurun yanına koştum yerde onu kaldırmaya calışıyodum ama cesur uyanmıyodu ne yapmış olabilirdi ki kendine cesur cesur diye bağırdım ama hala uyanmadı bir kac kere suratına vurdum yine acmadı gözlerini nerde kaldı ki bu ambulans sonra ambulans sesi geldi hemen sedye getirip cesuru taşıdılar sonra ambulansa bende gittim sonra doktorun yani hemşirenin sözüyle yıkılmıştım .

cesurun anlatımından

 benim kızım nasıl olmaz hala inanamıyorum bunu bana nasıl yapar zeynep kac yıl boyunca kızım diye baktım ama o kız benim değilmiş zeynep sen bana bunu nasıl yaparsın nasıl sonra bir markete gittim gözlerim şişmiş bir şekilde ağlamıştım evet ağlamıştım ne yani erkekler ağlayamaz diye bir şey yok herkes ağlar ve benim durumumda olan varsa ağlar resmen kızım diye yutturmuş ben nasıl anlayamadım ki he bu arada gözlerimden dolayı herkes bana bakıyodu hatta birinle neden baktıgı ıcınde kavga etmiştim tam dalıcakken arkadan biri tuttu beni zor durrdurdular neyse ya markete geldiğimde ne alıcağımı bilmiyodum oysa ki kafa dağıtmak icin cıkmıştım evden ama gözlerimi icki şişelerine dikince hemen aldım o kadar cok aldım ki herkes bana bakıyodu

" pardon onların hepsi sizin mi ? " diye soran bile oldu ne yani olamaz mı ?

" evet benim neden ki cok fazla değil hatta az bile bunlar bana " diyip sonra bir bakınca" gercekten fazlaymış ya " diyip kasaya geldiğimde kadın bile bana bakıyodu şaşkın şekilde

" efendim birşey mi dicektiniz ?

" sadece ilk defa bu kadar icki alanı görüyodum "

"siz benim yerimde olsanız bunların hepsi az bile gelir derdiniz aman neyse yasak mı bu kadar cok almak ? ah sorduğum soruya bak ya

" yok tabi ki de değil efendim" diyip hepsini aldım .

eve geldiğimde kapıyı actı aklıma bişey gelip hemen bakkala gittim ee ickileri soruyosanız iceriye bıraktım tabikide sonra bakkala geldiğimde kendime bir sigara aldım bakkalcı bile bana tuhaf tuhaf bakıyodu

eve geldim bir tane şişe aldım actım ve bir yudum hepsin iictim elime kağıt kalem aldım ve başladım yazmaya ama hem yazıyom hem iciyom hemde tüttürüyodum sigara evet ben hic icmeem ama ne olduysa iciyorum kendime yakıştıramadım bir anda sonra hemen kafamdakileri bir kenara bırakıp sıla icin ve kemal icin birşeyler yazmaya başladım ve en son yazdığımı beğendim ahh sonunda sonra dolapın önüne koyarak ickilerimi ictim ve neyaptım biliyonuz mu ? klasik şeyler yani zeynepin yaptığı gibi ölürüm diye ağır ilaclar ictim ve birde tabi ki icki ictim icki sigara ilac derken resmen ölücektim sonra bi diğer şişe almak icin kalktım ama o an ne olduysa oldu her yer kapkaranlık.

kemalin anlatımından

evet hemşirenin o sözü "ilac zehirlenmesi ve sigara icki " sigara ve icki tamam ama ilac yüzünden sevdiğim kadın ölmüştü ve ben artık yaşamıcak duruma gelmiştim bile cesur ölemezdi ben bu ilaclar yüzünden birini daha kaybedemem

"onu yaşatın "

"elimizden geleni yapıyoruz"

"daha fazlasını yapın o zaman ne geregiyosa yapın cünkü birini daha kaybetmek istemiyorum "

vet ben ağlamaıştım kendimi tutamadım birden zeynepi gördüm ilk defa görmüştüm ağlıyodu üzgün ve inanmıcaksınız ama o ağlarken yağmur yağıyodu benim yanıma geldi "onu kurtar kemal " diyip kayboldu evet onu kurtarmam lazımdı benim ve zeynepin yüzünden ölemezdi onu kurtarmalıydım hastaneye gelmiştik bile hemen ameliyata alındı ee tabi banada beklemek düşüyodu sonra telefon caldı

" alo"

" ben selen"

" efendim selen cabuk söyle"

"sıla"

"ne oldu kızıma iyi mi ?"

" endişelenmeyin de kızınız ağlıyo "

"neden oyalayın ben gelicem "

" ama susmuyo ne yaptıysak susmuyo babasını özledi"

" peki ben gelicem"

diyip hemen kapattım telefonu ben yine aynı şeyleri nasıl acıklarım ki ona zeynep öldüğü zaman yine ağlıyodu ve acıklama sırası bendeydi kızıma nasıl söylerim yine gelicek sadece uzağa gitti idye annesi ölüncede öle olmuştu aynıı söylemiştim ama bunu acıklayamazdım ona kaldıramazdım artık yapamam sonra hemşire cıktı koşuyodu durdurdum

"iyi mi?"

" durumu kritik "

"onu iyileştirin lütfen iyileştirin"

"elimizden geleni yapıyoruz zaten sakin olun "

diyip hemşire koşarak gitti ve ben yine perişan oldum durumu kritik ne ya ölemezsin cesur ölemezsin hemen arabaya atladım cok hızlı sürüyodum eve geldiğimde dışarda sılayı gördüm ağlıyodu hemen yanına gittim

"kemal abi "

diye atladı boynuma

" neden ağlıyosun sıla "

" babamı özledim ben onu görücem"

" baban şuan yok gelicek tamammı ?"

" tamam nerde peki "

"gelicek " diyip sılaya sarıldım kızım ona acıklamalıyım babsı olduğumu ama şimdi değil ona acıklama yapıp hemen araba atlayıp hastanaeye gittim en azından sılayı iyi etmiştim peki cesuru

hemen hastaneye gittim kapıdan iceriye girdim doktoru gördüm yanına gittim

" iyi mi ?"

" şuan ameliyat bitti ama durumu hala kritik "

" peki görebilirmiyim ?

"tamam ama 2 dakika "

"tamam "

hemen üzerimi giydirdiler odaya girdim

cesurun yanına oturdum ağlıyodum ee neyapıyım

" cesur bak sılayı bırakma lütfen onu bırakma cesur iyi olucaksın yaşıcaksın duydun mu ? beni yaşıcaksın"

cesur gözlerini acmıştı benede telaşlandım ağzından cıkan kelime sadece şuydu ;

"sılaya iyi bak "

cihaz sesi dıtdıtdıtdıtdıt

doktor hemen gelip beni dışarıya cııkardılar ben sadece onun ölmesini izliyodum ve sonuc ne oldu biliyonuz mu ? herşey bitti cesur öldü bitti öldü anlıyonuz mu ? sılaya ben nederim zeynepe ne cevap veririm .