CESARETİM OLSA

Bölüm 35 gitme

ecrinin anltımından

üzün süre bırakmak istemedim sılayı evet iyi duydunuz sıla benim kızım ee tahmin ediyosunuzdur ben zeynep evet doğru duydunuz ben zeynep o deftere yazdıklarımı okuduktan sonra acıklıcam ona herşeyi kemal beni tanıyamadı cünkü cok değiştim beni biraz tanımaya başlasada ben kendimi biraz değiştirdim ismimide ecrin koydumbunu yapmak zorundaydım evet ölmedim o mezarda yatan ben değilim orda yatan kim bende bilmiyorum ben o zmanalar öldüğümü zannetmişlerdi beni biri kacırmıştı o zmanlar benim yerime başka biri gecti heralde beni kacıranın babam olduğunu öğrendim bana hep işkence yapmıştı yıllar boyunca beni bir yerde saklamıştı şimdi babam öldü ona baba bile demek istemiyorum ahmet diyim ben ya artık öldü bende kactım beni amerikada tutuyomuş bende oraları pek bilmem iyide kemal sılayı nasıl öğrendi bide cesur ölmüş hep benim yüzümden heralde birinden duydum kzının olmadığını öğrenince ölmüş intihar etmiş hep benim yüzümden o defter sayesinde öğrenmiş olması lazım kemal sılayı seviyo ona babası olduğu söylemedi heralde sadece ona baba demesini istemişş defteri okuduktan sonra söylücek kemalim kemal sana herşeyi anlatmak isterdim ama bunu saklamak zorundayım seni cok seviyorum

" ecrin ecrin iyimisin "

"hah efendim kemal ne oldu ah pardon kemal bey"

"sorun değil ya kemal diyebilirsin hadi gec kalıyoruz cıkalım dicektim"

"tamam cıkalım" o kadar özlemişim ki artık zeynep diye hitap edebilirsin bana dicem yok ya ya dermiyim off onu hala seviyorum oda beni seviyomuş ama ben eski ben değilim ki

" ecrin hani sana demiştim ya birine benzetiyorum sanki tanıyorum"

ne yani yok ya tanıyamazsın

"nerden kime benzetiyosun"

"zeynepe " işte benim aşık olduğum adam ben farlı olsamda beni yine benzetmiş seviyorum seni

" nasıl yani "

"işte sanki sen zeynepsin ama değilsin tabikide"

"yani siz üzülmeyin diye sizi şunu demedim" hadi söyle hadi ikinci adın olduğunu olduğunu filan söyle

" şey benim ikinci adımda zeynep ama söylemek istemedim"

" gercekten mi ? desene sen sevdiğim kadın cıkıyomuşun"

"olması mümkün değil " diyip tereddütle ona gülümsedim

"iyi o zaman zeynep bin arabaya"

sonra o zeynep diyişini bile özlemişim

" peki kemal bey" diyip gülümsedim arabaya bindik sılada bindi sonra onu okula bıraktık daha doğrusu ben elini tutup okula götürdüm sınıfına bıraktım bir arkadaşı yanımıza geldi

" aa annen mi sıla aynı giymişiniz anen demek " sıla bana baktı bende ona gülümseyerek

" evet annesiyim yani ecrin zeynep adım merhaba evet aynı giyindik ben aldım"

" sıla benim en yakın arkadaşım " dedikten sonra gitti özenle almıştım bu kıyafetleri siyah tişört ee mağzada gördüm aldım işte ama zeynep demicektim yalnış yaptım ya

" senin ikinci adın zeynep mi ? "

" evet istersen zeynep abla diyebilirsin "

birden alnıma öpücük kondurup koşarak gitti bende o kadar mutlu oldum ki kızım beni öpmüştü onu cok özledim en son 2 yaşındaydı ne kadar güzel kız olmuş seviyorum kızımı sonra kemalin yanına gittim

"zeynep"

"efendim"

"sen gercekmisin sen benim sevdiğim kadınmısın"