ASTILLBE (Completed)

Part (12) ( You gonna run away from me )

Zawgyi

" ညိဳ႕ေလးက ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ မင္းကို ေမေမ ဂ႐ုစုိက္ဖို႔ေျပာခဲ့တယ္မဟုတ္လား အခု ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ကေလးက လမ္းမွာဖ်ားလာရတာလဲ ၊ ညိဳ႕ေလးက အရင္တည္းက အေအးမိလြယ္တဲ့ကေလးေလ "

" ေမေမကလည္း သူ႔အသက္ပဲ 30 ျပည့္ျပီးေနျပီ ၊ ကေလး ကေလးနဲ႔ နားၾကားျပင္းကပ္ေအာင္ဗ်ာ ၊ သူဖ်ားတာက ဒီတိုင္း ဟို "

မနၱေလးကေနျပန္လာတဲ့ ခရီးတစ္ေလ်ွာက္လံုး မိႈင္းညိဳ႕က အိပ္လိုက္လာတာျဖစ္သည္။ သူအဆင္မေျပမွာစိုး၍ ေလေအးေပးစက္ကိုလည္းေလ်ာ့ၿပီးဖြင့္ထားသလို ၊ ေစာင္တစ္ထည္လည္း အသင့္ပါလာေသးသည္။ ရန္ကုန္ေရာက္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းအဖ်ားေတြတတ္ေတာ့ ၊ ေဒၚဝင္းက ေမေမ့ကိုလွမ္းတိုင္သည္ထင္ပါရဲ႕ ၊ ေမေမအိမ္အထိေရာက္ခ်လာကာ တည္ျမဲကို ေခါင္းေခါက္ေတာ့သည္။ ေမေမ့လက္သံေျပာင္ခ်က္က နဖူးမွာ ဘုသီးကိုထလို႔။ အခုလည္း တည္ျမဲ၏ မေရရာေသာ အေျဖကို ေစာင့္ဖို႔စိတ္မ႐ွည္ေတာ့ပံုေပၚသည္။ သူ႔သမက္႐ွိတဲ့ အခန္းထဲျပန္ဝင္သြား၏။

တကယ္ေတာ့ တည္ျမဲလည္း နည္းနည္း အျပစ္႐ွိသလိုခံစားရပါသည္။ သူ႔ေၾကာင့္ ဟိုတစ္ေယာက္ကဖ်ားသြားရတာဆိုေတာ့ မလံုမလဲျဖစ္ေန၏။ တကယ္လို႔ ေမေမသာ အဲ့ကိစၥသိသြားရင္ တည္ျမဲ ေသေအာင္႐ိုက္ခံရမွာျဖစ္သည္။ ေမေမက ငယ္ငယ္တည္းက တည္ျမဲမလိမၼာရင္ ႀကိမ္တုတ္ႏွင့္ေဆာ္တာ။ အခု အသက္ႀကီးတဲ့အထိ ေဆာ္ခံရတုန္းဆိုရင္ ၾကားမေကာင္းသလို မ်က္ႏွာပူတာေၾကာင့္ ေမေမ့စကားဆို ေတာ္ရံုျပန္မေျပာရဲ။ မေတာ္သကာ company အထိ လာ႐ိုက္ေနမွ အ႐ွက္ကြဲရေခ်ရဲ႕။

" တည္ျမဲ ေဒါက္တာ့ကို သြားႀကိဳေပးဦး "

ေဒါက္တာ မင္းခန္႔ေက်ာ္က ေမေမ့ငယ္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ကာ တည္ျမဲတို႔မိသားစု၏ ပင္တိုင္ဆရာဝန္ျဖစ္သည္။ ေဒါက္တာ့က တည္ျမဲကိုျမင္ေတာ့ လွမ္းျပံဳးျပသည္။ ၿပီးေနာက္ အခန္းထဲဝင္သြား၏။ တည္ျမဲလည္းေနာက္ကေနလိုက္ဝင္လာကာ အေျခအေနကိုေစာင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ေဖ်ာ့ေတာ့ေနသူကိုၾကည့္ၿပီး တည္ျမဲ သက္ျပင္းခ်သည္။ ႏုဖက္ေနတာကိုး ၊ ဖ်ားမွာေပါ့။ ေဒါက္တာက အိပ္ေပ်ာ္ေနသူကို စစ္ေဆးေနသည္။ ဝတ္ထားသည့္ လည္ပိတ္ေကာ္လံကို ဆြဲခ်ၿပီးတာႏွင့္ တည္ျမဲကိုလွမ္းၾကည့္သည္။ တည္ျမဲက မသက္မသာျဖစ္ကာ လည္ဂုတ္ကိုပြတ္ေနၿပီး မ်က္လံုးအၾကည့္ကိုေ႐ွာင္လႊဲလိုက္ေတာ့မွ ေဒါက္တာကသေဘာေပါက္သြားသည္။