မူဂ်ီအယ္လ္

Part (27)

မူဂ်ီအယ္လ္

🌸pann

Part (27)

ႏိုႏို ကိုကို႔ကို စိတ္ဆိုးေနေပမယ့္ ခုေတာ့ ညမအိပ္ဘဲထိုင္ေစာင့္ေနခဲ့တာ.. ။

ဒီေန႔ ေတာ္ေတာ္ ေနာက္က်ေနတာ..။

ည ဆယ့္ႏွစ္ေက်ာ္ေနၿပီကို.. ျပန္မလာေသးဘူး။

အိမ္မွာ ႏိုႏို တစ္ေယာက္ထဲ.. ။

' ဖုန္းဆက္ၾကည့္ရေကာင္းမလား.. '

' ဟင့္အင္း မျဖစ္ပါဘူး.. ငါ့ဘက္က ျပန္ေခ်ာ့ရသလိုျဖစ္အံုးမယ္ ဟင့္အင္း '

ဖုန္းဆက္ၾကည့္ရမလားလို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတြးမိပါေသးတယ္.. ။

ဒါေပမယ့္ မာနကတင္းခံေနတာ..။

ႏိုႏို ဖုန္းမဆက္ဘဲ ထိုင္ေစာင့္ေနခဲ့ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တာ.. ။

မနက္မိုးလင္းမွလန္႔ႏိုးရသည္..

" ဟင္... "

ႏိုႏို ေသခ်ာလိုက္႐ွာၾကည့္ေပမယ့္ ကိုကို႔ကိုမေတြ႔..။

" ဘာလဲ.. ျပန္မလာတာလား "

အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့ ကိုကို ျပန္လာလား.. မလာလားမေသခ်ာ ။

ျပန္ေရာက္လာၿပီး အေစာမ်ားျပန္ထြက္သြားတာလား.. ဒါလည္းမေသခ်ာမေရရာနဲ႔ ။

စိတ္ထဲေတာ့ တစ္ခုခုလိုေနသလိုလို..

စိုးလည္းစိုးရိမ္ေနသလိုလိုပါ.. ။

အရင္ကလည္း ကိုကို ခုလိုႏိုႏို႔ကိုဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႔ တစ္ပတ္ေက်ာ္တဲ့ထိ အန္တီတို႔အိမ္မွာတစ္ေယာက္ထဲထားခဲ့တာ.. ။

ခုလည္း အဲ့လိုမ်ား ထပ္ထားသြားတာမ်ားလားလို႔.. ေတြးမိတဲ့အေတြးေတြကို မေတြးသင့္မွန္းသိလို႔မေတြးဖို႔ ႀကိဳးစားလည္းမရ ။

မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး.. ကိုကို ငါ့ကို ထပ္ထားသြားခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး ။

သူေပ်ာက္သြားရင္လည္း ငါအလြယ္ေလးျပန္႐ွာလို႔ရတာပဲ..။

ထားသြားတာမဟုတ္ဘူး.. ဟုတ္တယ္ ငါ့ကိုထားသြားတာ မဟုတ္ဘူး ။

ႏိုႏို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္အားေပးရသည္..

.

ဒီေန႔လည္း ႏိုႏို ထပ္ေစာင့္ပါတယ္.. ။