မူဂ်ီအယ္လ္
🌸pann
Part (16)
ႏိုႏိုတို႔ အေဖအပ္ေပးတဲ့ အေဆာင္ေလးေရာက္လာၿပီ.. ။
အေဆာင္ေလးကသန္႔လည္းသန္႔႐ွင္းတယ္..အဆင္ေျပမယ့္ပံုေလးပါ ။
ႏိုႏိုနဲ႔ခ်ိဳ႐ုိကေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္အသစ္နဲ႔ထိေတြ႔ရေတာ့ စိတ္ေတြလႈပ္႐ွားေနခဲ့ၾကတာ.. ။
ေတြ႔သမ်ွလူတိုင္းကို အထူးဆန္းသဖြယ္လိုက္ၾကည့္မိလို႔.. ။
ႏိုႏိုတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကို မိဘေတြက အစစအရာရာ ဘယ္လိုသြား ဘယ္လိုေန ဘယ္လိုမလုပ္နဲ႔လို႔ မ်ိဳးစံုေနေအာင္ မွာၿပီးႏွစ္ေယာက္လံုးကို ထားခဲ့ၿပီ.. ။
အေဖတို႔အေမတို႔ရဲ႕ေက်ာျပင္ၾကည့္ၿပီး ခုမွစိတ္ထဲေနလို႔မေကာင္းလာ.. ။
ဘယ္လိုေျပာရမလဲ.. ပထမဆံုးမူႀကိဳတက္ရတဲ့ခံစားခ်က္လိုပဲ ။
အတည္ႀကီးေဝးကြာၿပီး ျပန္မေတြ႔ရမွာလည္း မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိေနတယ္.. ။
ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္မ်က္စိေ႐ွ႕ကေန မိဘေတြကိုေပ်ာက္မသြားေစခ်င္.. ။
ျပန္လိုက္ခ်င္လာသလိုလိုနဲ႔.. ရင္ထဲခံစားရတာတစ္မ်ိဳးႀကီး ။
မသိရင္ အေဖနဲ႔အေမ ကို တကယ္ပဲေဝးသြားရသလိုလိုနဲ႔.. ။
ကိုယ္လည္းဒီလိုမ်ိဳးခံစားရသလို မိဘေတြလည္းခံစားရေလာက္မလား.. ။
ဒါေတာ့ ႏိုႏိုမသိ.. ။
တစ္ေန႔က်ျပန္ေမးၾကည့္ရမယ္.. ။
" အေဖနဲ႔အေမကို လြမ္းလာသလိုပဲ.. "
ခ်ိဳ႐ုိက စစခ်င္း ထုတ္ေျပာလာသည္.. ။
" ငါေရာ.. တစ္ခါမွမခြဲဖူးလို႔လား မသိဘူးေနာ္ "
" ေအးဟာ... "
" .......... "
ႏိုႏို ျပန္စကားမဆက္ဘဲ အခန္းေလးထဲေဝ့ဝိုက္ၾကည့္္မိသည္.. ။
အခန္းေလးသာ ဆယ္ေပပတ္လည္ေလာက္ေလးပဲ႐ွိမယ္.. အဲ့ထက္သာရင္လည္းနည္းနည္းေပါ့ ။
" ဒါနဲ႔ ဒီလိုအခန္းတစ္ခန္းထဲ နင္နဲ႔အတူေနရမယ္ဆိုေတာ့ တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ.. "
YOU ARE READING
မူဂ်ီအယ္လ္
Romance" အဟြန္႔ ရယ္ရတယ္.. ရင္ခုန္သံေတြကို အလွပံုးေလးထဲထည့္ၿပီး ထာဝရသိမ္းထားလို႔ရလား အခုရင္ခုန္သံနဲ႔ေနာက္ငါးမိနစ္ရင္ခုန္သံေတာင္ တူတာမဟုတ္ဘူး.. အရင္ကခံစားခ်က္ေတြဆိုပိုဆိုးေသးတယ္ မတည္ျမဲတဲ့ထဲမွာရင္ခုန္သံလည္းပါတယ္ေနာ္ သတိေလးကပ္အံုး " မခ်စ္ခဲ့ဖူးတဲ့ႏွလံုးသားက ပ...
