Zawgyi
အရာရာဟာအားက်န္႔
႐ႊမ္လုေတာင္ျပန္ေရာက္သည္နွင့္ ေက်ာက္စိမ္းနန္းေဆာင္ဆီလန္ရွီးခ်န္နားသို႔.....
အကိုႀကီး အကိုႀကီး!!!!
ရိေပၚ....ဆိုကာ အခန္းတစ္ခန္းမွထြက္လာေတာ့
လန္ရွီးခ်န္နားသြားကာ...
အားက်န္႔ေရာ အားက်န္႔ေရာလို႔...
စိတ္ေအးေအးထား ဆရာတူညီေလး ယြီပင္းၾကည့္ေပးေနတယ္...
ယြီပင္းဆိုသည္မွာ ပိုင္ယြဲ႕ေတာင္အရွင္ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ေဆးပညာကိုတစ္ဖက္ကမ္းခတ္ကြၽမ္းက်င္သူျဖစ္တယ္ ေျမေခြးစြမ္းအားကိုပိုင္ဆိုင္ထားသည့္အေလ်ာက္ စိတ္ညိဳ႕ပညာမွာလဲ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ ဝမ္ရိေပၚတစ္ေယာက္ လန္ရွီးခ်န္ကိုေက်ာ္ၿပီး အခန္းထဲဝင္သြားေတာ့....
ဆရာတူအကိုဆိုကာ ထၿပီးဂါရဝျပဳေလရဲ႕...
ဆရာတူညီေလး အားက်န္႔ရဲ႕အေျခအေန...
ေနာက္၂ရက္ေနလို႔မွ အဆိပ္ေျဖေဆးမရရင္ အသက္ အသက္မရွင္နိုင္ပါဘူး....
ဝမ္ရိေပၚကမန္းကတန္း အဆိပ္ေျဖေဆးထုတ္ကာ
ဆရာတူညီေလး ဒါအဆိပ္ေျဖေဆးလား ေကာင္းကင္မင္းႀကီးဆီကရလာတာ
ဝမ္ရိေပၚလက္ထဲကအဆိပ္ေျဖေဆးအားယူၿပီး အဖံုးဖြင့္ကာ အနံ႔ရွဴၾကည့္ေတာ့.... ယြီပင္းကအားရဝမ္းသာစြာျဖင့္
ဒါ ဒါ အဆိပ္ေျဖေဆးဟုတ္တယ္ ဆရာတူအကို....
အဆိပ္ေျဖေဆးအားတိုက္ၿပီးသည္နွင့္ ေနာက္လွည့္လိုက္ေတာ့ က်န္းခ်န္နဲ႔ လန္ရွီးခ်န္ရဲ႕ မေကာင္းတဲ့မ်က္နွာကိုေတြ႕ရတယ္ နွစ္ေယာက္လံုးမ်က္နွာမေကာင္းျဖစ္ေနကာ တစ္ခုခုကိုစိုးရိမ္ေနသည့္ဟန္......
အကိုႀကီး...... က်န္းခ်န္
အား အားက်န္႔ အသက္ရွင္ေတာ့မွာ...
ထိုအခါက်န္းခ်န္ရဲ႕နႈတ္ခမ္းမွ တစ္လံုးခ်င္းဆီပီသစြာထြက္လာတဲ့စကားက တိုးညႇင္းေပမယ့္ အခန္းထဲမွာရွိတဲ့လူအားလံုးၾကားနိုင္သည္....
တန္ လို႔ လား....
ဝမ္ရိေပၚရဲ႕မ်က္ဝန္းအစံုဟာ ျပဴးက်ယ္သြားၿပီး...
အသံကတုန္ယင္စြာျဖင့္
