Zawgyi
အခ်စ္သည္သာ ေအးျမရာ
ဝမ္ရိေပၚသတိေမ့ၿပီး ေသြးေတြအန္တာ အႀကိမ္ေပါင္းမေရတြက္နိုင္ေတာ့ဘူး နႈတ္ခမ္းေတြကျဖဴေလ်ာ့ေနၿပီး ယြီပင္းလဲေခြၽးေဇာေတြသာျပန္ေနသည္ ေရွာင္က်နိ႔မွာလဲ ဝမ္ရိေပၚ၏လက္ကိုကိုင္ကာ ရွစ္စြမ္းဟုသာ တစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေခၚေနသည္မို႔ ယင္းဟြမ္ဟြမ္နဲ႔ က်င္းလင္မွာေျပာရမယ့္စကားလံုးေတြကို ျပန္ၿမိဳသိပ္ကာ မ်က္နွာမသာမယာနဲ႔သာေနေနရသည္.... က်န္းခ်န္နဲ႔ လန္ရွီးခ်န္မွာေတာ့ ေျပာခန္းမရွိစြာပဲ မ်က္နွာမသာမယာျဖစ္ယံုတင္မကပါပဲ စိုးရိမ္မႈေတြကအထင္းသားနဲ႔ ပိေရာင္ကေတာ့ ေဆးက်မ္းေတြသာအထပ္ထပ္အခါခါလွန္ေနသည္......သူတို႔ေတြစိုးရိမ္ေနသေလာက္ ဝမ္ရိေပၚမွာေတာ့..
ပန္းေပါင္းစံုေတြပြင့္လန္းၿပီး ျမဴနွင္းေတြနဲ႔ ယုန္ေတြ ရွဥ့္ေတြေျပးလႊားေနတဲ့ေနရာတစ္ခု ေတာေတာင္ေတြကသာယာတယ္ ေရကန္အက်ယ္ႀကီးရွိတယ္ ေရကန္ရဲ႕အေပၚမွာ ေရတံခြန္ေသးေသးေလးရွိတယ္ ေရေတြကကန္ထဲမွာလည္ပတ္ၿပီးစီးဆင္းေနလို႔ လိုင္းလံုးေသးေသးေလးေတြ ၾကည္စိမ့္ေနတဲ့ေရေတြရဲ႕ေအာက္မွာ ေက်ာက္စရစ္ခဲေရာင္စံုရွိတယ္တဲ့ ေက်ာက္ခဲေလးေတြက အျဖဴ အနီ အဝါ အျပာနဲ႔ေရာင္စံုလွတယ္ ပံုသ႑ာန္အမ်ိမ်ိဳးနဲ႔မို႔ ၾကည္လက္ေနတဲ့ေရေတြေပၚမွာေတာင္ အေရာင္လာဟပ္တယ္....ေရာင္စံုငါးေလးေတြကေျပးလႊားၿပီး ေရာင္စံုေက်ာက္တံုးေတြေပၚမွာ ေရညႇိေလးေတြရွိတယ္..စိမ္းဖန္႔ဖန္႔ေရညႇိပင္ေလးေတြက ေရာင္စံုေက်ာက္တုံးေတြေပၚမွာျဖစ္လို႔ အရမ္းလွပတဲ့ျမင္ကြင္းတစ္ခု
ငါဘယ္ေနရာေရာက္ေနတာလဲ....ေတာ္ေတာ္လွတယ္...အားက်န္႔ကိုေနာက္ဆိုေခၚလာရမယ္...ဒါမယ့္ငါ့ခနၶာကိုယ္ကဘာလို႔အရမ္းအားနည္းေနတာလဲ...
အာ့.....
ထိုစဥ္ဝမ္ရိေပၚရဲ႕ေခါင္းထဲမွာစူးကနဲနာက်င္မႈနဲ႔အတူ သူအိပ္ယာေပၚမွာလဲေနတဲ့အခ်ိန္ကိုျပန္သတိရမိေတာ့...မ်က္ရည္ေတြကအသြင္သြင္စီးဆင္းလို႔ေနေလရဲ႕ ၿပီးေနာက္
ငါ....ငါေသသြားၿပီလား မျဖစ္နိုင္တာ မိုးႀကိဳးဆူးႀကိမ္လံုးဒဏ္ေလာက္နဲ႔ ငါ့မေသနိုင္ပါဘူး....
