Nasıl Yani?

10. Bölüm- Sahne

Hepinize merhaba, duyuruda da belirttiğim gibi
bölümleri perşembe-pazar/ cumartesi şeklinde yayınlıyorum.

Umarım beğenerek okuduğunuz bir bölüm olur.

İyi okumalar...

☮🍷

10. Bölüm
Sahne

Kadına teşekkür edip 5 kişilik masaya geçtik.

''Efken başka biri gelecek mi?'' dedim.
''Kambersiz düğün olmayacağına göre ben geleceğim civciv kız. Sana uyar mı?''
''Can!''
''Can ya, Emoş'un geldi beni unuttun.'' dedi sarılırken.
''Tribini yesinler. Valla bugün çok trip yedim herkesten, bu saatten sonra atacağınız hiçbir trip umurumda değil kusura bakmazsanız.''
''Bakmayız güzellik. Bu saatten sonra sen bize trip at.'' dedi Can gülerek.

Ben köşede, Efken hemen yanımda; Can karşımda, Emre onun yanında oturuyordu. Eylül'ü ise benim yanımdaki başa oturttuk. Bizi içeri geçiren garson kadın gelip siparişlerimizi aldı.

Emre ile Eylül ortaya 6'lı California Roll sushi istedi. Ardından tatlı ekşi soslu tavuk, sade noodle eklediler.
Efken, Can ve ben; Emre ve Eylül'e garip garip bakmaya başladık.
Şu anki bakışınız buraya gelmeden önce Cana'nın verdiği yeşil çaya olan bakışın gibi.

Menüyü elime aldım ve Çin mutfağını es geçip et kısmına geldim. Önce ortaya 9 parça lokum istedim ve ardından sıralamaya başladım:

''Şimdi bu lokumun haricinde kol, kanat olsun. Baylar sizin de bunlara kalırsak aç kalacağımızı anladığınızı düşünüyorum ve bize göre bir şeyler sipariş ediyorum.''
''Lütfen!''
''Çok makbule geçer civciv kız.''

''Tamam, bunların yanında iyi pişmiş et, ortaya mevsim ve yeşillik salata bir de birer porsiyon döner rica edeceğim.'' Cümlem bittiğinde görevli kız da yazmayı bitirmişti. Ben söylerken masaya eğilmiş ve masanın üzerinde yazmıştı. Tamam çok şey söylemiş olabilirim ama et seviyorum.

Kız önce gözlerini üzerimde gezdirdi ardından gözlerini pörtleterek ''Hanımefendi karışmak istemem ama, acaba yani sizce de cüssenize göre bu sipariş ettikleriniz fazla değil mi? Yani ortaya söyleseniz bile sizlere bir bakıyorum bu siparişlerinizi bitiremezsiniz. Ve kilo almaktan korkmuyor musunuz?'' dedi.
Pardon sana ne acaba! Manyağa bak.

''Akıllısı beni bulmaz delisi peşimden ayrılmaz; sana ne kardeşim yiyebiliyorum, kilo da almıyorum seni ne ilgilendirir benim yediklerim! Sen getir biz yiyeceğiz siparişlerimizi.'' dedim üstüne basarak. ''Peki efendim.'' Deyip gitmesiyle başka biri geldi ve bardaklarımıza su doldurdu. Ardından içecek isteyip istemediğimizi soru.

Önceliği Eylül'e veremeye karar verdim çünkü içkili bir şey almayacağını biliyordum. Kendisine alkolsüz kokteyl istedi. Emre, Can ve Efken birlikte içebilecekleri Tennessee Viski istediler. Sıra bana geldiğinde kırmızı şarap istedim. İçkiyle aram pek yoktur zaten.
Hiç canım(!)

Siparişlerimizin üzerinden 15 dakika geçmişti ki yemeklerimiz geldi. Büyük bir iştahla yemeye başladım çünkü, AÇIM...

Gülüp eğlenerek yemeğimizi bitirdik. Bu arada diğer masalar da dolmuştu ve canlı konser başlayacağı söylendi. Konsere gitmek istediğim için gözlerimi Efken'e kilitledim. Bakışları bana döndüğünde ''Söyle güzelim.'' dedi.

''Efken, konsere gidebilir miyiz?'' diye sordum masum bir ses tonu ile.
''Tabii ki gidebiliriz güzelim. Hatta hemen kalkalım orada devam ederiz.'' Deyince sevinçle ellerimi çırptım. Çocuk gibi olmuştum onun yanında.