Nasıl Yani?

6. BÖLÜM- İş Yemeği, Tehlike, Olay ve Tabii Ki Ben

Selam, bu sefer gecikmesiz geldi bölüm.

Bir sonraki bölüm cumartesi.

Daha fazla bekletmeden sizleri bölüm ile baş başa bırakıyorum.

İyi okumalar...

☮🧳

İş Yemeği, Tehlike, Olay ve Tabii Ki Ben

''Şimdi ben doğru mu anlamışım bir bakalım. Siz beni haberim olmadan buraya ortak yaptınız, yarına gitmemiz gereken çok ama çok önemli bir iş yemeğimiz var ve çok tehlikeli.''

''Evet civciv kız doğru anlamışsın.''

''Anladım peki bir sorum daha var,'' ''Gönder gelsin, yuvarla gelsin, yeter ki gelsin!''

''Tamam Can, sakin gönderiyorum, madem yarın sabah 06.00'da uçağımız var biz neden buradayız? Neden eve gidip eşya toplamıyoruz da burada oyalanıyoruz acaba!'' ''Hemen açıklıyorum Elfida'cığım. Sen hisselerine sahip olduğun şirketi gör ve haberi gerekli ortamında al diye buradayız. Ve evet çok haklısın şimdi eve gidiyoruz.'' ''Teşekkürler Efken, o zaman şöyle yapalım siz bana bakmam gereken dosyaları verin, İrem sende bana odamı göster. 2,5-3 saat sonra işimi bitirmiş olurum muhtemelen. Buraya gelirim. Ben gittikten sonra siz de gideceğimiz yeri, yapacağımız aktiviteleri, yemek yiyeceğimiz adamın: adı, soyadı, iş kolu, en sevdiği şeyler, nefret ettiği şeyler, aleyhine kullanabileceğimiz koz, vb. her şeyi araştırıp bana mail atın. 1 saat içinde o maili bilgisayarımda istiyorum. Yarısını biriniz yarısını biriniz yapın gerekirse. Tekrar ediyorum 1 saate bilgisayarıma istiyorum. İrem beni odama götürürsen sevinirim bir de bakacağım dosyaları da alırsan canım. Size iyi çalışmalar baylar.'' Deyip odadan çıktım.

Can'ın yüzündeki bakış 'sen neymişsin' bakışıydı, Efken'deki ise 'işte benim kızım' bakışıydı. İrem önüme geçip beni odama doğru ilerletti. Can ve Efken'in odalarının olduğu katta, Efken'in odasının sağında Can'ın odasının ise solundaydı yani tam ortalarında kalıyordu girdiğimiz oda. Odaların aralarında çok geniş mesafeler vardı.

Bunun sebebi ise odaların ebatları olduğu çok barizdi. Kapıdan girdiğimizde en az 32 m2'lik bir alan söz konusuydu, tamamı cam ile kaplanmış ve filmli camlardan dışarısı rahatça görünüyordu. Bu kısımda orta boy bir çalışma masası, odada yapılabilecek toplantılar için 15 kişilik bir toplantı masası ve siyah koltuklar vardı. Sunum için tavandan indirilen akıllı tahtalardan olduğunu fark ettim. Kumandası ise masanın üzerinde duruyordu.

Biraz daha ilerlediğimizde bu oda ile bitişik ama arada kilitli bir kapı olduğunu gördüm. İrem önüme geçip kapıya bir kart okuttu ve kapıyı iterek açtı. ''Dilerseniz şifreyi değiştirebiliriz. Size kalmış.'' ''Tamam bugün içinde değiştiririz. Başka bir şey var mı bilmem gereken?'' ''Yok efendim, ben Efken Beyin yanına gidiyorum bir ihtiyacınız olursa,'' ''Ben seni bulurum.'' Diyerek sözünü kestim. İrem gülümsedi, kartı bana verdi ve odadan çıktı. O kapıyı kapattığında bende İrem'in verdiği kartı kitli kapıya tekrar uzattım ve açtım.

İçeri girdiğimde buranın diğer kısımdan çok daha büyük olduğunu gördüm. İçeride giyinme odası, yatak, mutfak, banyo, çalışma masası kısaca bir evde olan her şey vardı. İlk önce banyoya yöneldim, içerisinde duşa kabini de küveti de vardı. Şaşırtıcı olan kısmı ise giyinme odasına girdiğimde gördüm. Odadaki dolapta evde aldığımız her şeyden bir tane bulunuyordu. Resmen gün içinde üstümü değiştirsem bile anlaşılmaması için tasarlanmıştı. Bu şirkete BA-YIL-DIM! Tek kelimeyle mükemmel bir yer. Gerçi bana sormadan ortak yapmaları sinir bozucu ama asla sıkıntı değil. Çünkü şu zamanlarda bir şirkete ortak olmayı düşünüyordum ve önüme gelen ihtimallerden birini seçecek olsam kesinlikle aralarından bu şirketi seçerdim.