Gecenin bir yarısı gördüğüm kabuslar nedeniyle titreyerek uyanıyorum. Kafamı iki yana sallayarak başımı ellerimin arasına alıyorum ve terden ıslanmış olan saçlarımın parmaklarımın arasından kaymasına izin veriyorum. Gözlerim Minnie'yi arıyor, ilk defa gece koltuk kenarlarını tırmalamak veya gölgesiyle kavga etmek yerine bir köşede kıvrılıp uyuduğunu görüyorum. Bu tatlı görüntü üzerine yüzümde belli belirsiz bir gülümseme oluşuyor ve gördüğüm kabusların zihnimde bıraktığı kötü etki bir nebze de olsa dağılıyor. O bana iyi gelen tek şey, belki de Minho'yu anımsattığındandır. Aklıma gelen şeyle hemen doğruluyor ve Minnie'yi uyandırmamaya özen göstererek koşar adımlarla pencerenin yanına gidiyorum. Kağıdın hala pencereye yapıştırılmış bir şekilde durduğunu görmem üzerine şansımı denemekten zarar gelmeyeceğini düşünerek bir kağıt alıyor ve nasıl bir cevap yazabileceğimi düşünmeye başlıyorum. Her şeyi en baştan almanın daha iyi olacağına kanaat getirerek gerçekten bir sorun olup olmadığını soruyorum kendime. Cevaptan da en az sorudan korktuğum kadar korktuğum için biraz zaman tanıyorum. Bu soru hakkında ne kadar düşünürsem düşüneyim tam bir cevap alamayacağımı bildiğimden kalemi tutan parmaklarımın kağıt üzerinde kendini ifade etmesine izin veriyorum ve sonra yazdığım şeyde göz gezdirip yeterli olduğunu düşünerek Minho'nun görüş açısına girecek şekilde kağıdı pencereye yapıştırıyorum.
"Sorun da tam olarak bu. Neyin sorun olduğunu bilemeyecek kadar dibe battım."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
![Outta My Head-[HyunHo]](https://img.wattpad.com/cover/285376876-64-k944461.jpg)