Outta My Head-[HyunHo]

날 잊을 만큼 만은 아니길

Diğer günlerin aksine kafede oldukça sakin bir gün. İnsanlar kahvelerinin dumanıyla ellerini ısıtmaya çalışırken boş gözlerini yağan yağmurun ıslattığı kaldırımda gezdiriyorlar. Bazıları bu boş bakışlarını ardında yatan tonlarca sorunu saklamak için kullanırken bazıları içlerinden bir şey çekilip alınmış gibi duruyor. Kendileri farkında olmasa da gözleri sanki yardım istercesine küçük kafeyi aydınlatan loş ışıkta parlıyor. Bazılarıysa hayatının her günü dillendireceği ve alacağı bir terfiyle veya maaşına yapılacak bir zamla çözülebileceğini iddia ettiği fakat bunların olması durumunda yerine sadece yenileri eklenen birtakım "günlük" problemlerinin içinde kaybolmuş gibi görünüyor. Bu gözlemlerime elimde hissettiğim ani sıcaklıkla ara veriyor ve yanan elimle baş başa kalıyorum. Sabırsızlıkla parmaklarını tezgahta oynatan ve memnuniyetsiz bakışlar atan müşteriyle kafamı iki yana hafifçe sallayarak düşüncelerimden sıyrılmaya çalışıyor ve siparişleri hazırlamaya devam ediyorum.

"Ah Hwang! Şanslısın ki yaptığın rezillikle dalga geçemeyecek kadar yorgun ama seninle biraz eğlenmek isteyecek kadar keyifliyim. Sana zarar verdiğimi söylüyorsun ama benden nefret edemiyorsun bile. Bu kendime olan sevgimi azaltıyor biraz. Beni seviyor olamazsın değil mi Jinnie~ Senin kadar zavallı biri tarafından sevilme düşüncesi midemi ağzıma getiriyor. Bir iyilik yap ve hiçbir değeri olmayan sevgini insanlara gösterip onları rahatsız etme."

Öncekilerden farklı olarak içimdeki kişinin bu dedikleri zihnimde derin bir sessizliğin başlamasına neden oldu. Benimle ne kadar uğraşırsa uğraşsın onun dediklerine kulak asmaz veya dediklerinde haklı olup olmayacağını hiç sorgulamazdım. Fakat bu sefer dedikleri bana ötekiler kadar yanlış gelmemişti. Belki bundan sonra ötekiler de yanlış gelmeyecekti.

"Dediklerimde her zaman haklıydım seni aptal. Bunu şimdi mi fark ettin? Ayrıca dediklerimi bu kadar kolay kabullenmen ne kadar zavallı olduğunu bir kez daha hatırlattı bana. Umarım hayatını sonlandırmak konusunda da uzlaşabiliriz Jinnie~"

O beni duyabiliyor, görebiliyor, ne hissettiğimi bilebiliyor ve konuşabiliyor ama neden ben sadece onun fısıltılarını duyabiliyorum? Bu çok adaletsiz değil mi?

"Ah Jinnie! Bu konu hakkında çok fazla konuşmamam ama bunda adaletsiz hiçbir şey yok. Hayatını senden çok ben kontrol ediyorum ve seni senden daha çok tanıyorum. Ve emin olabilirsin ki beni bu konuma getiren de senden başkası değildi."