Jamie's
Nagbago ang lahat until makilala ko sya!Kakayanin ko ba pag nawala sya sa buhay ko? Kakayanin ko pa nga ba? Kakayanin ko bang magpatawad at tanggapin sya ulit?
Paano kung may mga bagay na gusto ko pero never nyang maibibigay sakin?/Kakayanin...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Jamie POV
Sobrang sakit hanggang ngayon nasasaktan parin ako sa tuwing naalala ko ang lahat ng nangyari. Napakasakit parin na parang gusto kong hugutin yung puso ko at ilabas sa katawan ko para tumigil na sya makaramdam or mas masaktan!
'Nadala pa ko sa ospital noong gabing yun pero huli na lahat, di na kinaya ng baby ko yung shock ng ginawa ko, the doctor tried their best to save the both of us pero sa dami ng nainom ko, that thing poison my child. My baby died inside me, I don't even know if katulad ko nasaktan din sya sa ginawa ko. I lost my baby! I lost my baby because of my foolishness! Sobrang tanga ko para idamay yung batang wala namang kinalaman sa mga nangyari, na pati sya isang biktima lang din ng mga masasamang nangyari sa buhay ko! My child! Ang tanga tanga ko para hindi marealize yun, una palang. If only I was smart and sensitive enough for my baby, maybe kasama ko pa sya hanggang ngayon. Maybe parehas naming dinadamayan ang isat- isa sa bawat hirap at saya na mararanasan sana namin. I really regret what I did! Pinagsisisihan ko yun! My baby! I killed my own baby! After nung makunan ako, my mother tried everything para makalimutan ko yung nangyari, even though sobrang pagod na sya, she always make sure na may time sya for us especially for me. She will always talk to me and make me feel na I'm not alone. Even my sister and brother cheers me up, if napapansin kasi nila na lagi akong nakatulala or malungkot medyo kinakabahan na sila kasi baka ano na naman ang magawa ko! I can't really blame them for being paranoid around me especially after what I did. Kaya sobrang naawa ako kay mama, alam kong pag hindi ako naging ok sobrang mahihirapan si mama. Kaya I tried na kalimutan ang lahat ng nangyari. I tried my best to be okay again. To go back on being her responsible son and a loving Kuya to my siblings. Bumalik ako sa normal kong buhay, bahay school tapos para mas makatulong kay mama nag trabaho ako ng mga part time jobs. I tried my best to move on pero I can't, everytime I'm seeing anyone's baby naaalala ko yung anak ko. Yung anak ko na sana buhay pa at kasama ko ngayon, pero wala eh, I tried my best to be okay again! I pretended to be okay, pretended not to care. Na parang walang akong pakialam sa lahat ng bagay maliban sa makapagaral at magkapera para sa pamilya ko. I did! I succeeded, until i met you! I'm trying to forget everything para maging karapatdapat akong Boyfriend for you! I'm still trying, Cid! Kahit na napakahirap at napakasakit kasi imbis na makalimutan ko yung mga nangyari, lalo sila bumabalik sakin. I tried to hide my past from you kasi ayokong dumating sa punto na toh na sasabihin ko sayong
Yes, love! I experience all of those things when I was just 15 years old! Pinamigay at iniwan ng sariling magulang, pati yung taong inaasahan mong magtatanggol at kakampi sakin iniwan at pinabayaan ako! Minaltrato at binaboy ng isang lalaking pinagkatiwalaan ng tatay ko. I was raped, punch, kicked, lusted when I was just 15 years old. Naging magulang at nagtaguyod sa mga kapatid ko, at higit sa lahat nabuntis ako ng hindi ko inaasahan. I should be happy, right? Kasi kahit lalaki ako nabuntis ako, sobrang masaya sana ako kasi atleast kaya kong maging ina pero dahil sa sobrang nasaktan at natakot ako. I forget about the blessing and just see all of it as a curse! I tried to commit suicide just to hide and keep myself from further pain and sufferings. Natakot ako at dahil dun nawalan ako ng anak! I killed my own child just because I was hurt. Sana pati nalang ako namatay or mas okay nga if ako nalang sana yung Nawala at hindi yung anak ko. Sana hindi na yung anak ko!I forget about my child. I forgot na wala naman kasalanan yung anak ko pero dahil sa katangahan ko nawala sya! Mamamatay tao ako cid! I killed my own child. I killed my baby! My innocent baby!' Nagpatuloy lang ako sa pagiyak habang sinasabi ko ang mga bagay na ito kay Cid.Iyak na ko ng iyak matapos kong ikwento kay Cid yung mga nangyari sa past ko. Ang sakit sakit pa rin sakin lalo na ngayon na naalala ko yung nagawa ko. Ang sama ko! Hindi mo man lang naisip yung anak ko! Napakasama ko!
