6

1.2K 108 35
                                    

Aynı şekilde uyanan shoto, kokuları takip ederek tekrar mutfağa indi.

Katsuki arkasını bile dönmeden, adım seslerinden geldiğini anladığı çocuğa mırıldanarak "günaydın" dedi. Ve masaya dönerek, herşeyi hazırlayıp oturdu.

İkiside birşey demen karşılıklı oturarak yemeğe başladılar...
Sessizlik üzerine gence bakan shoto, göz altlarından uykusuz olduğunu fark etti.

Umrumda değilsin ama neden uyumuyorsun? Hahh...

Shoto: Yemekten sonra biraz uyu. Ben bulaşıkları halledip çıkacağım. Biraz işlerim var, akşam olmadan gelirim.

Katsuki kafasını kaldırıp çocuğa baktı. Hissiz ifadesi değişerek, hafif sırıttı.

Katsuki: Ah~ benimi düşünüyorsun bebeğim?

Shoto: Hayır, kendine gel diye dedim! Çocuklar gelecek ve senin içince hemen dağılacak gibi bir halin var.

Katsuki: Beni kendime getirmek istiyorsan, yatağa senin götürmen gerek~

Shoto yemeği yarım bırakıp sofradan kalkarken, kolundan tutan gence sinirle döndü! Katsuki ise sırıtışını silerek üzgün bir ifade takındı

Katsuki: Tamam yemeğini bitirirsen uyumayı deneyeceğim. Bir daha sinirlenip hemen vazgeçme, sana yakışmıyor.

Shoto tekrar oturdu, sinirinin geçmesi üzerine içinde tuhaf bir his oluşmuştu.

Hızla yemeğini bitirerek masayı toparladı. Katsuki ise odasına çekilerek çocuğa seslendi

Katsuki: Geldiklerinde beni uyandır.

Shoto "Tamam" diye cevap verip işini bitirdiği mutfaktan hızla çıkarak hazırlandı. Ardından öğlen olmuş saate bakarak dışarı çıktı.

...

İşlerini hallederek eve giren shotonun daha kapıdayken telefonu çaldı

*Midoriya arıyor*

Alo?

Todoroki-kun biz gelmek üzereyiz, kapıyı açar mısın diyecektim.

Ah, tamam ne kadar kaldı?

İki dakikaya ordayız.

Pekala geliyorum.

Hızla telefonu kapatarak üstündekileri çıkardı ve tam merdivenelrden çıkacakken katsukinin aşşağı indiğini gördü.

Shoto: Uyandırmaya geliyordum, gelmişler kapıdalar.

Katsuki: Yine yatağa atma fırsatını kaçırdım denese- agh! Şu vurma huyundan vazgeçsen artık?

Shoto: Sen yavşaklığından vazgeçince nedne olmasın. Hadi yürü.

İkiside kapıya gelip açarak gelenleri selamladılar...

Kirishima: Hoşbulduk merahaba.

Denki: Merhabalaaar~

Midoriya: Merhaba, ağırladığınız için teşekkür ederiz.

İkiside kapıdan geçenleri salona yönlendirerek konuşmaya başladı

Shoto: Hoşgeldiniz geçin. Geldiğiniz için biz teşekkür ederiz.

Katsuki: Hm aynısından, ben mutfaktakielri getirip geliyorum oturun beyler.

Herkes oturarak masanın etrafına dizilirken, katsuki içeri tabakları getirerek dizdi. Sonrasında shotoda içkileri ve oyunları kapıp geldi.

Kirishima: Oi dostum, içmek istediğine emin misin?

Midoriya: Ha? Neden içmesin ki?

Denki: İçince sapıtmış geçen, kiri söyledi banada~

Midoriya ve shoto göz göze gelirken, katsuki bardakları kapıp doldurmaya başladı.

Katsuki: Birşey olmaz~ hem bana yarıyor kesin sesinizi!

Shoto gence sinirle bakarak oyunları açtı, herkes rekabetçi gözlerle birbirine bakarken ilk oyun için iddaya girilmişti bile...

Denki: Her bilemediğin tur için bir shot!

Kirishima: Görim sizi!

Katsuki: Bayılmayın lan sonra.

Midoriya: Kacchan, emin ol bizde senin kadar dayanıklıyız.

Shoto: Seni bayıltana kadar oynıyalım madem, dayanıklılı bey~

Davetkâr gözlerle katsukiye baktığında, hırsla oyuna döndüğünü gördü gencin!

Katsuki: Başlayın lan!

...
>Oyunu bu bölüme yazsam uzun sürer~
Bende iki bölüm yazıp atam dedim hadi diğer bölüme >>>

Be mineHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin