Be mine

27

Gözleri kızaran shoto, acısını yastığa gömdüğü için hissetmezken, nefessizlikle başını kaldırdığında sızladı çift renkler...

Ne kadardır ağladığını bilmeden, kendini odaya kapatmış, sessizce düşüncelerine boğulmuştu çocuk,

"Ne yapacağım..?"

Kendi kendine yorgun sesiyle mırıldanarak, gözlerini kırpıştırdığında, kuruduğundan dolayı daha fazla yaş akmamıştı.

Toparlanmak için ayağa kalktığında, üzerine düşen ağırlıkla bir an sendeledi bacakları. Pişmanlığın ağırlığı, kalbinide sızlatırken banyoya ilerledi güçlükle.

Ellerini lavabonun iki yanına koymuş, destek alırken, aynada gördüğü manzarayla dişlerini sıkıp, burnunu çekti,

"Ne kadar aptalım!"

Kaşlarını çatarak, hızla yüzünü yıkayıp üzerini değişti.

Emin bir şekilde, affedilmek için elinden geleni yapacak motivasyonu depoladı kendine.
Ve odasından çıkarak, direk katsukinin kapısının önünde durdu.

Derin bir nefes alıp, tekrar gözleri dolmadan kapıyı tıklattı. 

İçeriden hiçbir ses gelmemesiyle, ikinciye çaldığında yine bir yanıt alamadı.

Cevap bile vermiyor musun?

Katsuki'nin içerde olduğunu bilerek, hızla kapıyı açıp içeri girdi...

Gördüğü manzara, bir eli dağılmış sarı saçların arasında gezinirken, diğer eli bacağını kendine çekerek destek verdiği defterin üzerinde. Bol sweat ve eşofman giymiş, yatağa serili sayfalarca kağıtla beraber oturan katsukiydi...

"Siktir..."

Çocuk istemsizce donup kaldığı görüntü karşısında mırıldanırken, onu duyan genç, bakışlarını incelediği yazılardan kaldırırak merakla çift renklere çevrildi.

"Shoto?"

"Ben.."

Ne diyeceğini bilemeden, eli ayağına karışırken, kalbinin teklediğini hissetti.

"Ne oldu? Acıktın mı?"

Sarışının ciddiyetle sorduğu soruya karşı, kaşlarını yeniden çatarak kapıyı kapattı. Cidden mi?!

"Hayır. Hem sen benim hizmetkârım mısın? Neden acıktım diye geleyim?"

Katsuki iç çekerek, elimdeki deftere dönerken karışık verdi,

"Çünkü mutfağı yakabilirsin. Ve hayır, sözde sevgilinim."

Shoto duyduğu ima ile ellerini sıkıp, sarışına doğru adımladı.

Fakat daha birşey diyemeden, tekrar kırmızı gözler ona döndüğünde istemsizce duraksadı.

"Shoto, sevgililik olayı bitsin. Zaten beraber yaşıyoruz. Kuralı kaldırıyorum. Şimdi izninle önemli işlerim var."

Diyerek defterine döndüğünde, shoto defteri elinden aldığı gibi kenara fırlattı!

"Ne demek bitsin?!"

Sarışın şaşkınlıkla tekrar ona döndüğünde, shoto daha da yakınlaştı.

"Sözde sevgililik ha? Evet bitsin."

Çocuğun ikilem dolu sözlerine karşı gencin de kaşları çatılırken, konuşmaya fırsat bulamadan devam etti shoto.

"Özür dilerim tamam mı. Sinirlendim. Fakat ne istediğime karar verdim."

Derin bir nefesle, ellerini gevşetirken, gözlerini kırmızılara dikerek yavaşça yanına yanına oturdu.

"Sevgili olalım katsuki, gerçek sevgili."

Katsuki duyduğu sözlerle, ona içten bakan gözlere dayanamayarak geri çekti kendini.

"Beni seviyor musun?"

"Ben-"

Sarışın çocuğun bileğini tutarak, hızla yatağa çekip elini başının yanına koyduğu gibi sıkıştırdı çocuğu!

"Shoto, beni seviyor musun?"

Shoto kızarırken, kendine yakınlaşan sarışın yüzünden heyecandan başını yana çevirip mırıldandı...

"Seviyorum..."

"Emin misin?"

"Evet."

"Neden bu kadar bekledin?"

"Ne?"

Sarışın eğilerek, çocuğun kafasını eliyle kendine çevirip dudaklarına kapandı.

Küçük bir öpücük bırakmak isterken, hissettiği sıcaklıkla kendinden geçerek bir süre öyle durdu.

Sonrasında kalkıp diğer elinide çocuğun saçlarına daldırırken, ikili yatağa serilmişti tamamen.

"Bana aşık olduğunu biliyordum, neden söylemek için bu kadar bekledin?"

Katsuki'nin sırıtışı, ego dolu bakışlarıyla birleşince yeniden sinirlendirdi çocuğu,

"K-kes sesini!"

Sarışın hafif kıkırdarken, shoto onu itmek istesede izin vermedi.

"Tamam tamam... Bende seni seviyorum bebeğim."

Shoto, beklemediği sözlerle tekrar başını yana çevirecekken, kafasına çarpan kağıtlarla irkildi!

"Bunlar ne?"

Katsuki üzerinden kalktığında, o da kalkarak etrafa dağılmış kağıtlara göz gezdirdi.

"İşlerim var dedim ya, bitirmem gerek."

"Tamam-" diyerek elini yataktan çektiği sırada, kağıtların birinde soy ismini görmesiyle eline aldı.

"Bunlar? Babamın şirketinin?"

"Hayır, senin şirketinin."

"Ne?!"

"Şirketi satın aldım, devir işlemleriyle uğraşıyordum."

Şaşkınlıkla gözleri açılan çocuk, sorgularcasına kırmızılara döndüğünde, katsuki gülümsedi.

"O zaman... Birinci günümüz kutlu olsun?"

-

Bay todoroki~

Oy vermeyi unutmayın ✨