Komşu kızı

Ben yamındayım

Nasılsınız ?

İyi okumalar :)

"Aras abi !"

"Napıyorsun burda ?"

"Şey Selin biraz kötüydü onun arkasından geldim "

"Neyi vardı ?"

"Aramızda sır kalacak ama "

"Tamam aramızda sır kalsın "

"Sesiz sakin bir yere gitsek burda anlatamam."

"Onada tamam "

...

"İşte böyle Selin abime aşık abim başkasına "

"Kaan'ın kime aşık olduğunu biliyorum. Benim kardeşime aşıkmış yetmezmiş gibi birde sevgili olmuşlar "

"Biliyor muydun ? "

"Biliyordum..... ben beyfendi ile aram bozulmasın diye aşkımı hiçe sayıyorum onun yaptığına bak "

"Ne ? Duyamadım dediğini."

"Hiç, yok bir şey öyle konuşuyorum kendi kendime ."

(Üçüncü kişi anlatım )

Kumsal yanında oturan Aras'ın dediklerimi duymuştu fakat emin olabilmek için tekrardan sormuştu fakat sorusunun cevabını tam olarak alamamıştı.

Kumsal aklında tek soru vardı Arasın sevdiği varsa bunun abisi ile ne ilgisi vardı .

Ne yani Aras abi abim yüzden mi aşkını hiçe sayıp yaşayamıyordu diye düşündü .

Tam düşündüklerine cevap bulacaktı ki Aras'ın sesi ilişti kulaklarına .

"Hava esmeye başladı gidelim artık üşüme."

"Tamam"

Eve gitmek üzere yola koyulmuşlardı fakat ikisinden de tık çıkmıyordu . Neydi bu kıyamet öncesi sessizlik mi yoksa öyle bir sessizlik mi ?

Aras arada bir sevdiği kadına bakıyordu , başını cama yaslamış düşünceli duran Kumsala .

kumsalın aklında onu rahatsız eden tek bir soru vardı , rahatsız etmekle kalmamış büyük bir meraka da dönüşmüştü Aras kimi seviyor olabilir diye düşündü .

Nedenini bilmediği bir şekilde kıskandı Arası.

Düşündü düşündü ama Arasın kimi sevdiğini bir türlü bulamadı . Aklına Aras'ın sevebileceği kimse gelmiyordu.

Sormayı denedi ama bunu da başaramadı yada ne diyeceğini bilemedi.

Aras çoktan fark etmişti kumsalın ona bir şey sormak istediğini ama çekindiği için soramadığını .

...
Kumsal'dan

Yol adeta bitmek bilmiyordu uzadıkça uzuyordu sanki.
Zaten düşünmekten başıma da ağrı girmişti.
Araba nedense bana çok yavaş gidiyor gibi geliyordu .

"Biraz daha hızlı gidemez misin?"

"Zaten hızlı gidiyorum Kumsal"

"Off"

"Neyin va... "

"Arbaaaa "

Tam karşımızda bize doğru gelen bir araba vardı.

Lanet olsun ki son hatırladığım buydu sonrası zifiri karanlık.

...

Aras den

Deli gibi ağlıyordum erkek adam ağlamaz demi öyle derler hep.

Ben ağlıyordum ,ben sevdiğim kadın için ağlıyordum .

Korkuyordum ben korkağın tekiyim ya kumsala bir şey olursa nasıl yaşardım nasıl onsuz olurdum .

Sesi hala kulaklarımda yankılanıyordu .

Araba diye bağırmıştı sevdiğim son sözü bu olmuştu .

Şu an hastanedeydik benim pek bir şeyim yoktu ama Kumsal öyle değildi . Hiç bir bilgi verilemişti bize .

1 saat sonra

Geçen bir saat ölüm gibi gelmişti bana .

Bir Allah'ın kulu da çıkıp kumsalın nasıl olduğunu söylemiyordu .

Sinirli sinirli bana doğru gelen kaanı gördüm .

Yanıma ulaşması ve yakama yapışıp beni ayağa kaldırması bir oldu .

"Dua et kardeşime bir şey olmasın yoksa arkadaş markadaş demem seni öldürürüm !"

"Olmayacak kumsala bir şey olmayacak . Ha olursa da senden önce ben öldürürüm kendimi."

Beni duvara yasladı ve yakamı yavaşça bıraktı .

...

"Hastamız şu anlık iyi, bir kaç gün gözetim altında tutacağız sonra taburcu edebiliriz "

"Sağolun doktor bey "

Doktora karşı minnet dolu sözleri söyleyen tabi ki kumsalın annesiydi .

Kumsalın iyi olduğunu bilmek bana iyi gelmişti . Kendimi hastanenin karşısındaki banklarda bulmuştum .

Kumsala bir şey olacak hissi gerçekten iğrenç bı histi.

2 gün sonra

"Ya anne tamam iyiyim ben kaç gündür bebek gibi yemeğimi sen yediriyorsun. Ben kendi yemeğimi kendim yerim."

"Sana iyilik yapanda suç."

"Anneee "

"Sus bakim al şunu da, bitsin bu yemek!"

"Of anne ya midem almıyor artık yemesem olmaz mı ?"

"Olmaz "

"Ya anne bırak yemek istemiyorsa yemesin kendi kaybeder "

"Abiii..."

Tam o an kapıda gülerek bizi izleyen Aras abiyi görmemle sustum.

Ama abim sağolsun beni kötülemeye devam etti .

"Yok ya yemin ediyorum bunu alan yandı yandı. Öyle bir sesi var ki ve öyle bir bağırıyor ki kulaklarım sağır oldu."

Abimin laflarının tamamlanmasıyla yerin dibine girme işlemim de tamamlanmıştı.

Nedenini bilmiyorum ama bu aralar Aras abiyi görünce ayrı bir heyecanlanıyorum ve anlatamadığım bir şekilde utanma hissi oluşuyor .

Yani belki de şu 2 gündür herkesten çok onun benimle ilgilenmesi bu şeyleri hissetmeme neden oluyordu . Beni bu düşüncelerden ayıran Arasın sesi olmuştu .

"Kaan biraz konuşalım mı?"

"Sonra konuşsak "

"Acil ama "

"Off peki anlat bakalım neymiş acil olan"

"Kaan acil olduğu gibi de özel "

"İyi sen çık dışarı geliyorum ."

Ve bir bölümü daha sonlandırdık biliyorum hep kısa kısa bölümler oluyor ve şunu da biliyorum uzun zamandır yazmıyordum.

Sınavlar derken bir de bazı özel durumlar olunca yazmama engel oldu kusura bakmayın .

Lütfen oy vermeyi de unutmayın