Komşu kızı

iyi ki varsın

Herkese selam

Yine bi boş zaman bulup yazmaya devam ediyorum

Hepinizi çok özledim ve hepinizi çok seviyorum

Lakin beni üzen bir durum var. Çok az oy veriliyor lütfen okuyup beğeniyorsanız oy verin

Haydi başlayalım

İyi okumalar

...

Meraktan deliye dönmüş bir haldeyim desem inanır mısınız ?

Abim ve Aras ne konuşuyor ? Önemli olan ne ? O kadar merak ediyorum ki .
Aklımdan milyonlarca şey geçiyor bir sürü olasılık oluyor ama tam olarak ne konuşuyorlar karar veremiyorum.

Arasın abimle konuşacak önemli neyi olabilir ki ?

Bildiğim kos koca bir bilinmezlikten başka bir şey değil.

(Aras ve Kaan) (yazar anlatımı )

"Evet Aras bey neymiş bu kadar önemli olan şey "

"Su ile aranızdaki ilişki diyorum Kaan ,kardeşim ile yaşadıkların "

Aras kardeşim kelimesini özellikle vurgulamıştı ve sonlara doğru sesi farkında olmadan sinirli çıkmıştı
Evet Aras kardeşim dediği adamla kardeşinin sevgili olmasını hazmedemiyordu , oysaki o onca sene kumsala olan hislerinden kimseye bahsetmemiş hep içinde yaşamıştı . Çünkü kardeşim dediği adama ihanet olarak görüyordu sevgisini.

Lakin Kaan ne yapmıştı ondan önce davranıp aşk adı altında Arasa ihanet mi etmişti ?

Kimine göre evet kimine göre hayır.

Aşk neydi ki ? Kardeşim dediği adamı karşısına almaya değer miydi ?

Kaana göre değerdi peki ya Arasa göre değer miydi ?

Değmezdi

Aras bunca sene sustu içinde yaşadıysa Kaan da öyle yapmalıydı .

Kaan rahatsız olmuşcasına konuşmaya başladı.

" Ne olmuş Su ile aramda bir şey varsa ?"

Bu yanıtı Arası daha da kızdırmıştı ne demekti bu şimdi .

Aras kendine hakim olmaya kalp kırmamaya gayret gösteriyordu fakat o bunlara daha fazla tahammül edemiyordu .

" Ne demeye çalışıyorsun Kaan , bu kadar rahatlık sana nerden geliyor . Burda sıradan biri hakkında konuşmuyoruz , benim kardeşim Su hakkında konuşuyoruz bu kadar rahat olmazdım senin yerinde olsam "

Kaan'ın duydukları karşısında kaşları çatıldı

"Rahatım kardeşim var mı bir diyeceğin? Çekindiğim bir şeyde yok , ben Su'ya deli gibi aşığım elinden geleni yap buna da engel olamyacaksın "

İşte kaan'ın bu lafları Aras için bardağı taşıran son damla olmuştu.

Aras kaana yumruk atıp yere düşmesini sağlarken Kaan neye uğradığını şaşırdı.

Aras sinirini alamamış bir şekilde kaan'ın yakasına yapışıp yerden kaldırdı ve hızlı bir şekilde duvara çarptı.

" Aşıkmış şunun laflarına bak , ben onun abisiyim lan abisi duydun mu beni abisi . Benimle bu kadar rahat konuşamazsın. Seni öldürürüm duyuyor musun beni öldürürüm "

Bu sesleri duyan Aras ve kaan'ın ailesi dışarı çıktı fakat onlar bunu fark bile etmedi .

Kaan Arası iterek bi yumrukta o attı .

" Asıl sen beni duyuyor musun ? Su'ya olan aşkım sonsuz bizi ölüm bile ayırmayacak sen kim oluyorsun ki ayırmaya kalkıyorsun ?"

Aileler şok içerisinde olanları kavramya çalışırken Aras tam kaana vuracakken araya Su girdi .

" Abi yeter ben kaanı seviyorum ve senin buna karışmaya hakkın yok bir daha sakın ona dokunma "

İşte Aras savaşı o an kaybetti sanki o an bütün gücü yok oldu .

Kardeşinin ona karşı durmasından daha kötü ne olabilirdi ki ?
Tabi ki kumsalın bakışları .

Kapının pervazına yaşlanmış çatık kaşlarla olup biteni izliyordu

İşte son darbeyi de sevdiği kadının bakışlarından yemişti kalbinde anlamsız bir sancı oluşu verdi .

Ayakları yerden kesilmiş gibi hissetti istem dışı bir şekilde bir iki adım geriledi

Gözleri hala kumsaldaydı acıyor gibi bakıyordu sevdiği kadın .

Al işte bir darbede anne ve babasından geldi .

" Napıyorsun sen Aras ?" Diye kızan annesi

"Bu ne hal oğlum sen ne yaptığını sanıyorsun" diye azarlayan babası

Şu an herkesin gözünde tek suçlu Arastı
Arasın şu an arkasında duran kimsesi yoktu .

O tekti ve galiba hep öyle kalacaktı .

Taki o ses duyulana kadar.

" Tek suçlu Aras abi gibi konuşmasanız mı ? Daha ne olduğunu bilmiyoruz bile belki abim suçludur bı anlayıp dinleyelim direk Aras abiye yüklenmeyelim "

İşte Arasa yeniden güç geldi sanki o an dünyalar onun oldu .

Gözlerinin içi güldü kumsalı sevdiği kadın onu savunmustu

" Anne hadi bakalım geç içeri girelim ele aleme rezil olmayalım demi hadi "

Kumsal herkesi bir bir içeri gönderdi tek Aras ve kendi kalmıştı .

Aras hiç kuşku etmeden hızla kumsala yaklaştı ve beklenmedik bir şekilde sarıldı .

"Yanımda olduğun için teşekkür ederim"

Arasın ilk defa sesi titremişti . Ne ağlıyor muydu o ? Kumsal bile şaşırmıştı buna.

"Hey bana bak bi"

Aras hafifçe başını kaldırıp kumsalın yüzü ile hizaladı .

Gözleri kızarmış ve usulca yaşlar akıyordu

"Ağlıyor musun sen ? "

"Yoo gözüme toz kaçtı "
Diye cevap verdi Aras

İkisi de bir anda gülmeye başladı

"Ne güzel yalan söylüyorsun "

Aras başını hafifce eğerek kumsala baktı.

Kumsal hiç çekinmeden elleri ile arasın göz yaşlarını sildi ve şu cümleyi kurdu.

"Dikkat et de bir daha toz kaçmasın , her zaman silemeye bilirim"

Aras yine kumsala ve sözlerine hayranlık duyuyordu .

"Şimdi beni bekle ben ilk yardım setini getirip şu dudağındaki yarayı temizleyelim "

Aras kısık bir sesle "olur" dedi .

Kumsal tam içeri girecekken,
"Kumsal "dedi

"Hıı"

" İyi Ki varsın"

"Sende "

Vee bölüm sonu umarım beğenmişsinizdir

Oy vermeyi unutmayalım lütfen