Ji Hyo Pov✓
" Hey! Ji Hyo Unnie gising na magsisimula na yung klase" bulyaw sa akin ni Somin habang bahangyang tinatapik ang balikat ko....Agad naman ako napatingin sa suot kong relo at laking gulat ko ng makita kong sampung minuto na lang at magsisimula na ang klase.
" Yeah, Somin ah, ba't ngayon mo lang ako ginising" sigaw ko sa kaniya habang inaayos ang gamit ko.
" Unnie, kanina pa kaya kita ginigising sadyang ayaw mo lang talaga magpa-gising" balik na sigaw niya sa'kin.
"Aishhh, siya siya tara na baka malate pa talaga tayo, hanggang 6th floor pa naman tatakbuhin natin" Sabi ko sa kaniya habang nagsisimula ng mag lakad. Sumunod din naman agad siya.
Habang takbo't lakad kami siya namang tanong ni Somin.
"Unnie, may nangyari ba?" Tanong niya...Bigla ko naman naalala yung nangyari kagabi habang nasa coffee shop ako nag tatrabaho.
×Flashback×
"Ji hyo noona, may lalaking naghahanap sayo sa labas" tawag sakin ni Do hyun, isa sa mga kasamahan ko sa trabaho.
" Sino daw" takang tanong ko.
" Hindi ko natanong kung sino eh , gusto mo ba tanong ko muna?" akmang aalis na siya ng pinigilan ko siya.
" Wag na" sabi ko habang naka hawak sa braso niya..
" A-aahh s-sige n-noona t-tawagin mo lang ako pag m-may problema ahh" utal na sabi niya..
Anong problema ba't nagka ganun yun bigla...isip-isip ko habang papalabas ng coffee shop.
Pag labas ko hindi ko inaasahan na makikita ko siya dito.
"Appa!?" hindi ko alam na may time siya para pumunta dito...
"Ji hyo ah, pwede ba kitang maka-usap muna?" tanong niya..hindi ako kumibo dahil alam kona ang patutunguhan ng mga sasabihin niya..
"Pwede ba bumalik na tayo sa dati. I know, sobrang laki ng pagkukulang ko sa inyo. Pwede bang kalimutan mo na lang yung nalaman mo? Please ,Ji hyo ah!" napa buntong hininga na lamang ako sa mga sinasabi niya...tama nga ako ito na naman ang sasabihin niya...
Tinapunan ko lang siya ng isang malamig na tingin tsaka umalis..Narinig ko siya na tinatawag ako pero di kona siya nilingon at baka ano lang masabi ko...Gusto ko siya pag salitaan ng masasamang salita, pero diko magawa dahil may respeto parin ako sa kaniya...Gusto ko umiyak at sigawan siya pero diko magawa...
Bumalik ako sa loob ng coffee shop at nagtrabaho. Napapansin ko kanina pako tinitignan ni Do hyun, siguro gusto niya ko tanungin kung okay lang ako kaya nginitian kona lang siya..
"Okay lang si ako Do hyun ah, wag kana nga titingin-tingin dyan" naka ngiting sabi ko sa kaniya para di na siya mag-alala pa..
Nang matapos kami sa pagliligpit sa coffee shop, dahil anong oras na din kaya nag sara na kami..
"Noona una nako ahhh ingat ka" paalam ni Do hyun..Kumaway naman ako sa kaniya at umalis na din.
Pag tingin ko sa relo ko mag 9 na pala nang gabi kaya dali dali akong nag-antay ng bus pauwi..
Nang makasakay nako, kinuha ko sa bag ko yung earphone ko at nakinig habang iniisip yung pakiusap ni Appa kanina.
Isang doctor si Appa sa isang kilalang Hospital dito sa Seoul. Isa din siya sa pinaka magaling na surgeon dito... Yung sinasabi ni Appa na kung pwede bumalik na kami sa dati. Close kami ni Appa before but now nung nalaman kona may mistress siya, doon na nagbago ang pakikitungo ko sa kaniya. Tatlong linggo na mula nung makita ko sila ng babae niya, sa coffee shop na pinapasukan ko. Hindi ko yun sinabi sa mga kapatid ko at kay eomma dahil alam ko masasaktan lang sila, bali ako lang talaga ang nakakaalam wala ako pinag sabihan na kahit sino, kaya sobrang sakit..
Lumipas ang sandali at huminto na ang bus na sinasakyan ko, ni hindi ko din namalayan na may luha na palang tumutulo sa pisngi ko.Buti na lang nasa pinaka dulo ako nang bus kaya di mapapansin ng ibang pasahero.
Nang maka pasok ako sa bahay, sobrang tahimik ni wala kang maririnig na ingay. Sumilip ako sa kwarto ni Min Ha and Ji Eun, my two sister and they're already both asleep. I kiss there forehead and leave. Next, I went to eomma and appa's room and I found her also already asleep without appa. Tinitigan ko saglit ang mukha ni eomma and kiss her forehead.
Back to reality*
Nabalik lang ako sa ulirat ng pitikin ako ni So min sa noo.
" Unnie, ano na tinatanong kita pero hanggang ngayon di mo parin ako sinasagot" sabi niya sa'kin ng naka kunot ang noo.
" A-ahhh w-wala hehehehe" pilit ngiting sabi ko, halata naman hindi siya naniniwala pero dahil alam niyang hindi ko din naman sasabihin at kulang narin kami sa time ay hinayaan niya na lang at tuluyan nang pumasok sa room.
Natapos ang klase namin ng wala manlang akong naintindihan maski isa. Tahimik akong lumabas ng classroom "poker face* ng biglang may umakbay sa balikat ko at hindi nako magtataka kung sino yun.
"Unnie, grabe ka ba't di moko inantay hinahanap kita sa classroom wala kana pala" tampong sabi nito.
" Sorry somin ah, diko napansing wala ka pala sa tabi ko"
"tskk unnie pano mo ko mapapansin eh kanina kapa tulala dyan, simula first period. May problema ba unnie" sabi niya habang nakatingin sa'kin.
Tinignan ko naman siya. Dapat ba niyang malaman? Alam ko naman na siya ang lagi ko kasama kahit na madalas ko siya sungitan di parin siya lumalayo sa akin.
" Ahhh somin ah"
" Yeah unnie"
"Kasi ganito yun nak-" sasabihin kona sana kay somin ng madatnan namin nagkakagulo sa cafeteria..
"Unnie sandali lang"
"D'yan kana lang kukuha na lang kita ng food mo" sabi ko sa kaniya..Naririnig kopa siya na tinatawag ako, ngunit hindi kona siya pinansin pa at dere-dretso ako nako pumasok sa loob..
Pabalik na sana ako dala-dala yung pagkain namin ni somin ng may biglang umagaw nun sa kamay ko..Pag tingin ko yung lalaking nakiki pag away yung kumuha at binato dun sa kaaway niya.. Pag kabalibag niya nung pagkain namin ay bigla na lamang itong aalis nang hindi manlang lumilingon kung saan niya nakuha yung pagkain na binalibag niya.. At dahil wala ako sa mood ngayon at gutom nako, hinabol ko siya at hinarang ang dinadaanan niya.
"Hey mister,anong sa tingin mong ginagawa mo ha?" tanong ko ng mahinahon...Lumingon naman siya sa akin ng masama ang tingin..wow angas siya pa may ganang magalit ahhh
" Hoy miss, pwede ba umalis ka dyan sa dinaraanan ko" akmang hahawakan na niya ko sa balikat ng pinilipit ko patalikod yung braso niya..
"Ahhh ahhh a-ano ba miss masakit" sabi niya habang namimilipit, mas lalo ko naman diniinan yung magkaka-ikot ko sa balikat niya...Bigla naman nag sigawan yung mga students na nasa loob ng cafeteria.
"Ahhh talaga ba masakit?!" tanong ko habang mas dinidiinan pa ang pagka kapilipit " Alam mo ba ang pinaka ayaw ko sa lahat ha? Yung pinaka ayaw ko sa lahat ay yung inaagaw na lang bigla yung pagkain ko" sabi ko sa kaniya at tsaka ko siya binitawan...
Nang palabas na sana ako tsaka naman sugod niya sa'kin.. Dahil sa hindi ako naka paghanda, hindi agad ako naka palag kaya pumikit na lang ako ng makitang susuntukin niya ko....
