His Only Escape (ON-HOLD)

Chapter 22: WHO ARE YOU NOW?

Chaise P.O.V

Hindi ko alam kung anong nangyayari ngayon sa amin. Pagdating naming dun sa rest houde ni Matthew ay taking- taka silang 5. Bakit daw ganun yung mga itsura naming, bakit daw hindi kami nagkikibuan at nagpapansinan? Nagkaroon ng isang malaking barrier between sa amin ni Rave at ganundin kina Muriel at Maxi. Hindi ko alam kung paano pa namin 'to maaayos. Nalaman rin pala naming na hiwalay na sila Muriel at Ice nung araw din ng pagdating nila sa Baguio. Napagdesisyunan na lang ng buong barkada na itigil na ang bakasyon dahil baka mas lumala pa yung sitwasyon. At heto kami ngayon kumakain ng sabay- sabay. Napaka unusual, sobrang nakakabingi ang katahimikan, mga tunog lang ng plato at kutsara ang maririnig mo. After nito, uuwi na kami ng Maynila. After naming kumain ay tinangka kong kausapin si Maxi, pero hindi ko na lang tinuloy. Baka mas lalong magalit sa akin si Raven. Sinubukan ko ring kausapin si Muriel pero lagi niya akong tinatalikuran at nilalayasan, minsan naman umiiwas na talaga siya sa tuwing magkakasalubong kami ng daan.

After ng ilang oras na biyahe ay nakarating na kami ng Maynila. Alam kong galit sa akin si Raven pero tumuloy pa rin ako sa apartment namin. Alam kong hindi ako matitiis nitong kaibigan ko kaya nagbabakasakali akong pansinin niya na ako sa pamamagitan ng pangungulit ko sa kanya. Pero nagkamali pala ako.

"Ang kapal naman ng mukha mo! Talagang ditto ka pa rin tutuloy sa apartment ko sa lahat ng panggagaong ginawa mo? You better leave now" pagtatabuyan niya sa akin

"Bro, yung pagmamahal ko kay Maxi ay pagmamahal lang ng isang pinsan" at last nasabi ko rin kung ano mang meron sa amin ni Maxi na ikinatahimik niya. Para bang nag- iisip kung maniniwala ba siya o hindi

"What an excuse. Ibangklase talaga ang tao ngayon, sasabihin pang magkamag- anak sila para lang mapagtakpan ang kasalanan nila" nakangising sabi ni Raven.

"Pero yun ang totoo, Raven"

"Just leave bago pa kita masaktan" mahinahon na siya this time kaya kinuha ko yung chance nay un para ulit- ulitin na magpinsan lang talaga kami ni Maxi

"Pinsan ko lang talaga siya. Bro maniwala ka sa akin" habang sinasabi ko yun ay tinutulak na niya ako palabras ng apartment naming

"I said leave! Wala akong panahon makipag- usap sa mga taong katulad mo" with that binagsak niya yung pintuan. Ibang klase, sa nakikita ko sa mga mata niya, galit na galit siya. Hindi ko alam kung maiintindihan niya pa kami.

Dumiretso ako sa bahay ni Ate Yvonne. Nandun din pala si Maxi, hindi na ako magtataka kung bakit, gaya ko siguro pinagtabuyan din siya ni Muriel at ayaw niya ring magpakita sa daddy niya ng ganyan ang itsura niya.

"It's supposed to be a wonderful vacation but it was turned into the worst nightmare" I said with a very deep sigh

"Kinausap mo siya? Sinabi mo rin na magpinsan tayo?" tanong ko kay Maxi

"Oo. Pero hindi siya nakinig at pinagtabuyan pa ako. Nag- aaway pa nga sila ni Aimee tungkol sa akin kaya mas pinili ko na lang umalis" pareho nga kami ng sitwasyon.

*****After 123456789 Days*****

Ilanga raw nap ala ang nakakalipas since mangyari yung sa Baguio at ngayon pasukan na naman naming. At isa lang ang ibig sabihin nun, magkikita-kia ulit kaming lahat. Matapos kase nung umuwi kami ay hindi na muli nakumpleto ang barkada. Kapag lalabas kaming mga boys, wala si Raven, ganun din sa girls, wala si Muriel. Parang nagging kapalit ni Muriel si Nathalie. Speaking of Muriel, kahit papano may balita ako sa kanya dahil kay Ice, ayun nasasaktan pa rin hanggang ngayon at pinipilit na magpakatatag while Raven? I don't know. Lahat kami nawalan ng contact sa kanya, hindi ko alam kung nasaan siya at kung ano yung ginagawa niya. Pinuntahan ko nga yung lugar ng pinagtatrabahuhan naming, pero ang sabi nag resign na raw siya. Nasaan na kaya yung kumag na yun? Sobra ko ng namimiss eh