LOSTREGO SERIES #1: Arousing Consequences (COMPLETED)

CHAPTER 35

Lumabas akong tulala pabalik sa kama ng mapagtanto ko ang mga pinagsasabi ni Ellias.

I don't know what to think actually, dahil posibleng tama sya. We don't use protection since then sa tuwing may nangyayari sa aming dalawa. Kaya hindi narin ako magugulat kung meron na nga.

But I don't give him an early hope. Eversince I gave birth to the twins naging irregular na ako. May mga panahon pa ngang sa isang buwan hindi ako dinadatnan kaya hindi ko alam kung dapat na ba naming ikatuwa ito.

Papaano kung wala? Magagalit ba sya?

Napatikhim ako ng ilang beses ng mariin nya na akong tinitigan. Lalo pa ng maabutan ko siyang nakaupo doon at tila inaantay akong makalapit sa kanya.

He held my pulsed immediately ng makarating ako sa kanyang harap. Marahan nya rin akong niyakap patalikod habang pareho kaming nakaupo sa kama.

He place his calloused hand directly on my stomach never minding the commotion we faced earlier. Marahan nya narin iyong hinahagod ng paulit ulit.

I just lean my body towards his chest hinayaan sya sa gusto nyang mangyari.

Suddenly I began to felt relax on his doing. Bigla rin akong inaantok sa mga haplos nya sa akin. Hindi na ba siya galit? I thought he is.

"I've already scheduled a check-up for you for tomorrow morning. The same hospital where your mother was treated. It is okay?" He said in a cold voice.

He already has a plan...but still angry at me.

I just nod at him dahil wala naman na akong magagawa doon. I want to say sorry for making distant to him in the other weeks pero hindi ko alam kung papaano ko siya aaluin.

Isa pa inaantok na talaga ako at gusto ko ng matulog.

"I'm sorry in the past few weeks. ahm...I didn't mean to being distant to you..." I explained pero hindi maituloy tuloy ang sunod na sasabihin.

He just chuckled on my ears after seeing my response. Alam kong hindi iyon ang gusto nyang marinig sa akin but I just want to say sorry atleast. May feelings padin naman siya at valid naman sigurong masaktan siya sa ginagawa kong pag iwas. Kahit ako kung iiwasan nya ng ganon maiinis din ako at maiiyak.

"Uhuh? And that's it? Even a kiss on the lips Marina pinagdadamot mo sa akin ng ilang linggo tapos sorry lang. How heartless are you baby." pang aasar nya.

Kinunotan ko siya ng noo dahil sa sinabi nya. What does he mean? My sorry is not enough?Ano ba dapat?

"Then...what should I do para hindi ka na magalit? Are you really that mad? Ayaw mo na sa akin?" tanong ko sa paiyak ng boses.

He groaned loudly after hearing my response.
Humigpit pa lalo ang pagkakayapos nya sa aking tyan at ngayon ay idinantay na ang kanyang baba sa aking balikat.

"Sweet heavens! That's not what I actually meant. Wala kang dapat gawin Marina. Just give me enough cuddles at night okay na ako doon."

Hinahalik halikan nya narin ang pisngi ko kaya biglang umurong ang mga luhang lalabas na sana. Napatango nalang ako, tinatanggap ang mga halik nya sa akin.

"I love you." I said out of nowhere.

Natigil sya bigla sa ginagawa pero ilang segundo lang iyon. He is now caressing my fingertips doon na nakatingin at hindi sa mata ko.

"I love you too Marina," mahina nyang sabi.

Kumabog ang puso ko matapos marinig iyon. Naging tahimik din kami ng halos tatlong minuto.

We stay like this for a while dinadama ang bawat init ng isa't isa. I closed my eyes and just feel him.

Kanina ko pa nararamdaman na malalim ang iniisip nya kaya naman kalunan nakaliti ako ng bahagya ng mahanap nya ang aking tenga para bumulong.