Namulat si Dahlia Aeria Escubar sa isang malayong isla ng Malinao,gamit ang pangalang Katya Valenzuela. Tahimik at simple ang buhay niya roon, malayo sa makisig, mayaman at guwapong lalaki na nanggaling sa Maynila, Cameron Oswold III. Lumapit sa kan...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Sino 'yan Oswold?" Pao inquired.
Mas lalo akong idiniin ni Cameron sa leeg niya. Natanaw ko si Junno sa likod na gustong lumapit ngunit mukhang naunawaan niya ang ginawa ni Cameron. Dumistansiya siya at pinakita ang cellphone niya. Tumango ako, pinanood ang paglayo niya.
"Hide yourself from them," Cameron murmured from my ears.
Yumakap ako sa batok niya. Ibinaon maigi ang aking mukha sa leeg niya. Malakas ang kalabog ng aking dibdib, natatakot na baka mabuking ako noong Shawn.
Mabilis ang pagtayo ni Cameron at iniwan ang mga kasama. They tried to follow him but Johnny stopped them from doing it. As if they were too matured to understand that they needed to give respect to Cameron. Until we reached an old pick-up. He made me sat on the trunk before he made the distance from me.
Now his eyes were all curious as it glared down at me. "You are doing this because?"
"Fun."
His eyes turned slit. "Really?" Bababa sana ako ngunit mabilis niyang hinarang, pinatong ang magkabilang kamay sa gilid ko. "You like mystery and earning boys attention, ha... playgirl."
His smell kind of distracted me. I glared at him for more seconds before I realized what his smell was. It wasn't Heineken, it was beer mixed with mint and his expensive perfume. I never like the smell of beer, that was why I don't like the club but the smell of him kind of blurring my principles. From ugly thoughts to damn... so good!
"I'm not a playgirl."
"Aside of Junno, you got my boy, Shawn's attention." Inilapit niya ang mukha sa akin. Umiwas ako kaya tumama ang ilong niya sa pisngi ko. "This is not the right place for your fun, playgirl."
Lumapat ang kamay ko sa dibdib niya bago tinulak. "I came here for a personal reason. Hindi para sa masamang iniisip mo sa akin. Judgemental mo! Hindi ba puwedeng... puwede akong kumita at ang pagkakakitaan ko ay gagamitin ko pang-aral sa college."
From rough, his expression calmed down.
"Bakit ba lahat kayo ang iniisip sa akin, masama? Cause ng paghihiwalay ng mga may relasyon. Lalaki kaagad ang hanap. Hindi nga ako—" I halted when he glowered so he could level his sight on mine. I held my breath.
"Understood. Just be careful." His calm and sensual voice made me dizzy.
Tumango ako nang hindi kumukurap.
Bumaba sa aking labi ang titig niya. Nagtangis ang kanyang bagang, nawala na ang kalma na expression at napalitan ng pagkauyam bago dumistansiya sa akin. "College, ha," sabi niya para bang hindi naniniwala na may pangarap ako ng ganoon.
"Hindi naman kasi ako mayaman gaya mo. Kailangan kong gumawa ng paraan para kumita."
Tumaas ang kilay niya. "And you trust Junno to work this out, right?"
