Mutlideki şarkıyı isterseniz bölüm ile beraber dinleyebilirsiniz , iyi okumalar. Oy vermeyi , ve yorum atmayı unutmayın :)
13.04.2021' saat 19:40
Ne olduğumuzu bilmiyorduk , ama güzel bir bilinmezliğin içinde ilerliyorduk. Mesafe zordu , zorlardı ama eğer arasına duygular girerse genede zorlarmıydı bizi? Uzak ayrı koyar mıydı bizi birbirimizden? Peki buna biz izin verir miydik ? Aklım da onca cevapsız soru ne olucak nasıl yapıcaz duygularımızı yansıtıcak olursak eğer acı çekermiydik bu yolda belkide çekilen her acıya katlanabilirdik.
Kehribar: bak belki de senin için aramızda ki şeye isim koymak için daha erken bunu anlayabilirim , helin kendini zorlama :)
Aramızda ki şey benim için çok değerli o yüzden şuan aramızdaki bağa bi isim koyarsam olmaz :)
Kehribar: evet o yüzden sorduğum soruya bakma bizim biraz daha zamanımız var :)
Telefonu kapatıp komidinin üstüne koydum ve yatağıma uzandım. Tavan'a baktım , efe'yi düşündüm konuşmalarımızı , yan yanaymış gibi yaptıklarımızı. Gülümsedim onu düşününce olan şey bu , gülümsemek neydi bu aşk mı ? Sevda mı ? , yoksa sıradan bi hoşlantı mıydı ? Bilmiyordum ona olan hislerime bi isim koymak o kadar istemiyordum ki hep böyle olalım , hep biz olalım.
Aramızda ki uzaklık bizim için ölüp gitsin biz onunla hep yan yanaymış gibi birşeyler yapalım , sonra bir gün yan yana gelelim birbirimize bir ekrandan değil de canlı bakalım. O benim gözümde ki heyecanı ve mutluluğu görsün , bende onun gözünde hislerini duygularını göriyim. Bizim için mesafeler alt etsin , korkutmasın gözümüzü.
Telefonumun çalması ile düşüncelerimden ayrıldım ve telefonu komidinin üstünden aldım , arayan kuzenimdi. Bir süre onunla konuştuktan sonra telefonu kapattım ve ders çalışabilmek için telefonu sessize aldım ve komidine geri koydum. Yatağımdan kalkıp çalışma masama doğru ilerledim sınav tarihlerim yakın olduğu için biraz ders çalışmak istedim , ders kitabımı ve defterimi önüme aldım ilk olarak en iyi olduğum ders'in tekrarı yapmakla başladım edebiyat evet ben tam bir sözelciyim. Laptop'u açtım ve youtube'ye girip edebiyat dersinin konu anlatımlarını açtım.
Saat:22:30
Başımın ağrıdığını anlayıp defterden kafamı kaldırdım ve saat'e baktım geç olmuştu bende zaten bütün çalışmam gereken derslere çalışmış , kendime notlar çıkarmıştım. Sessizde olan telefonumu elimde aldım ve gelen bildirimlere baktım efe'den mesajlar gelmişti , hemen girip baktım ;
Kehribar:neler yapıyorsun bakalım minik?
-helin neden cevap vermiyorsun?
-birşey mi oldu ? İyi misin ?
-lütfen beni merakta bırakma bir an önce bana dön
-senin için endişeleniyorum.Onu korkutmuştum , benim için endişeleniyordu. Normal'de asla telefonumu sessize almayan ben ilk defa ders çalışmak için almıştım ama efe'ye söylemeyi unuttuğum için endişelenmişti. Onu asla ama asla korkutmak istememiştim ama korkmuştu ve bu benim yüzümden olmuştu. Kendimi kötü hissediyordum onu korkuttuğum için. Hemen mesajlarına geri döndüm;
Hayır korkmanı ve endişelenmeni gerektiren bir şey olmadı <
Ben ders çalışıcam diye sessize aldım telefonu ama sana söylemeyi unuttum<
Gerçekten kusura bakma seni korkutmak istemezdim<Kehribar:sana bir şey oldu sandım sen erken cevap vermeyince. Korktum evet yanında olmadığım için başına bir şey gelme düşüncesi canımı çok sıktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aynı Gök'yüzünde
Novela JuvenilUzak Değiliz Çünkü; Aynı Gökyüzüne Bakıyoruz... İki Genç , mesafeler ve aşk... İnsan bunca mesafeye rağmen sevebilir mi? , yada sevgilerini sürdürebilirler mi? Helin Sarıkan hiç beklemediği bir zamanda tanıdı Efe Kozan'ı. Onların tanışması belkide i...