Angels Like You // Baji X OC

Money Is The Real Liberty

Ekim 2005:

Bishamon bir yanında açık duran kitaba, bir de önündeki kağıtlara bakıyordu. En az 50 satırı fosforlu kalemlerle çizdiğine yemin edebilirdi.

Sonunda sigarasından bir nefes daha aldı ve gözlüğünü düzeltip hafifçe hırladı. Ardından aniden sigarasını dumanını üfleyip küçük bir hesap yaptı kendi kendine konuşarak.

Bishamon: HAYIR GERİZEKALI SENİ! BU KADAR FAZLA HİSSEYE %50 YATIRIRSAN TABİİ BATARSIN AMINA KOYAYIM! OOOOFFF!

Sonunda kağıdı tamamen karaladığında Ebisu elinde bir tepsi ve yanında da Baji ile odanın kapısının önünde belirmişti. Bir anda ablasının bağırması ile olduğu yerde irkildi.

Toman'da ayrıldıkları günden bu yana neredeyse 2 hafta falan olmuştu. Bishamon ise hem bunun stresini yaşıyor hem de olan biten şeyleri idrak etmeye çalışıyordu.

Bu kadar baskının altında bir de evraklar ile uğraşmak zorunda olması onu daha da bir sıkboğaz ediyordu ve herşey üst süte geliyordu.

Üstelik yarın da Valhalla'ya girmek için bir kaç kişi ile dövüşmek zorunda dahi kalabilirdi. Bir de bunun verdiği bir baskı vardı üzerinde. Aklı karman çormandı.

Baji ise yavaşça kapının pervazına yaslandı kıza doğru gülümseyerek. Ne kadar uğraştığını ve ne kadar stres altında olduğunu anlaması için sadece yanına gelmesi ve odasını saran sigara kokusunu duyması yetiyordu.

Onu bu durumdan kurtarmayı çok istiyordu ama Bishamon bu şekilde devam etmeyi seçmişti. Yarın onu biriyle kavga ederken görmek dahi istemiyordu ama onu vazgeçirmenin imkansız olduğunu biliyordu.

Ardından yanındaki çocuğa doğru yavaşça eğildi ve sessizce konuştu. Sanki hiç bir şey olmamış, herşey normalmiş gibi davranması gerektiğinin farkındaydı. Çünkü eğer bunu yapmazsa, Bishamon daha çok düşünecekti...

Baji: Neye kızdı yine bu?

Ebisu: Bilmiyorum ama uzun zamandır bir kaç evrakla uğraşıp duruyor.

Dedi çocuk öksürerek.

Bishamon; BULDUM! BURADA HALA HAKKIMIZ VAR! BU PARAYI GERİ ALAB- LAN BUNU DA- HAHA BİTTİ! SONUNDA BİTTİ! Ah... Siz mi geldiniz?

Sonunda arkasına dönüp kapıda duran çocukları farkettiğinde hafifçe gülümsedi. Saçları tamamen birbirine girmiş, gözlerinin altı mosmor olmuştu ve yüzündeki yara izi belli oluyordu.

Tam tamına bir yıl boyunca sadece elinin altındaki bu evraklar ile uğraşıp, bu kadar yüklü miktar paranın bir kısmını nasıl alacağını düşünüp duruyordu o kadar.

Sonunda bir şeyleri başarmasının ona bu kadar rahat vereceğini asla düşünmemişti. Ama hala yarın gireceği Valhalla muhabbeti vardı... Baji'nin ve Ebisu'nun olduğu yerden bakıldığında tamamen kafayı yemiş gibi duruyordu...

Baji: Sen iyi misin?

Bishamon: Ahaha~ tabiki iyiyim! Hatta çok iyiyim. Baksana kaç bin dolar alacağız!

Baji: Ne?

Bishamon: Boşver boşver!

Yavaşça sigarasını söndürdü, ayağa kalkıp gözlüğünü çıkardı ve masanın üzerine koydu. Ardından önündeki kağıtları bir araya topladı ve kitaplar ile iç içe girecek bir şekilde yerleştirdi.

Daha sonra yanında duran boy aynasının karşısına geçti ve saçlarını eliyle oynadı. Bu sırada aynadan kardeşi ile sevgilisini görebiliyordu.