Kendi düşlerimize uyanmak... İşte hayat, tam olarak bundan ibaretti. Düşlerin içinde yaşıyorduk ama bunu fark etmeyecek kadar yalanlarla dolu, aldatıcı bir gerçekliğin içine hapsolmuştuk. Var olduğum bu hayatın içinde yaşadıklarım bir düşten ibarets...
Merhaba! Kısaca bir şeyler söylemek istiyorum. Bu, sadece bir kurgudur! Karakterler, mekânlar ya da olaylar gerçek değildir! Mantık hataları olabilir. Bunu göz önünde bulundurarak oku, lütfen.
Karakterlerimin, tepkilerini, düşüncelerini, davranışlarını, hareketlerini, söylemlerini ve aniden değişen ruh hallerini garipseme ya da yadırgama. Onlar, sadece kusurlu ruhlara sahip ve mükemmel olmayan, hayali karakterler olmaktan ibaretler. Daha fazlası değil!
Duygularını, hislerini, düşüncelerini, fikirlerini ve görüşlerini benimle paylaşmaktan çekinme, lütfen! Satır aralarında seni görmek ve seninle sohbet etmek isterim. Senin, kurguya olan bakış açını, merakla bekliyor olacağım! Satır aralarında buluşalım!
NOT: Kurgu, 2020 yılında geçmektedir!
NOT: Kurgularımda yer alan bazı görseller benim kadrajımdan ve yine bazı çalışmalar bana aittir. Rızam dışı kullanılamaz!
NOT: Kurgularım birbiriyle bağlantılı birbirinden bağımsızlardır!
Ön yargılarını burada bırakıp, kurguya giriş yaptıysan eğer, Düş'e hoş geldin! Aileme hoş geldin! xoxo
-İzler/Ernst Bloch- Bu hikaye hiçbir şeye benzemiyorsa, derler Afrika'da masal anlatanlar, onu anlatana aittir, fakat varsa bir hikmeti, o vakit hepimize aittir.
Melodiler, hislerimizin ahengidir. Kurguya başlamadan önce, bu kurgu için aklında oluşan düşünceleri ve sana hissettirdiği duyguları ifade eden melodiyi bu satıra bırakabilirsin.🎵
<Kimsenin yağmuru seyretmediği bir dünyada yıldızları sevmenin yalnızlığı ile her gün biraz daha geri çekildim. Üstüme örttüğüm yorgan yüreğimdeki serçenin küçük ürkek kanatlarıydı. Kimse, ilk yazın dinginlik, güzün bitiş, kışında sıcaklığı büyüten bembeyaz bir düş olduğunu anlamadı. -İnsanın Acısını İnsan Alır/Şükrü Erbaş->
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
GÜNÜMÜZ...
(Bölüm Şarkısı/1: Woodkid - Goliath)
Zamanın yavaşladığı, her şeyin ağır çekime girerek beni, dünyadan soyutladığını hissettiğim çok fazla anım olmuştu. O anlar da sadece, ben ve benimle birlikte akıp kök salan saniyeler vardı. Zaman burada köşelere dağılır, serin yerlere yığılır, ana sıkışır ve bir set görevi görerek yavaşlardı.
Ailemle, arkadaşlarımla ya da sevdiklerimle birlikte vakit geçirirken zaman yavaşlardı. Başka hiçbir şeyi düşünmez, o ana odaklanır ve keyfini çıkarırdım. Sanki bir film karesi gibi dondurulmuş anlardı. Varoluş hissi vardı orada. Sevgi, değer ve saygı.
