Chapter 66 (U+Z)

5K 672 12
                                    

(Unicode)

အခန်း ၆၆။ တံခါးမဖွင့်ဖို့ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားတယ်။

ထုံးစံအတိုင်း လင်မားမာဟာ အကျွမ်းတ၀င်ဟန်ဖြင့်လျှို့၀ှက်နံပါတ်ကို ရိုက်နှိပ်သည်။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီ့နောက်မှာတော့ system ရဲ့လှုံ့ဆော်မှု(အကြောင်းကြားမှု)ကို သူမ ရလိုက်သည်။

--- လျှို့၀ှက်နံပါတ်မှားယွင်းပါသည်။ ကျေးဇူးပြုပြီး ပြန်နှိပ်ပါ။---

"အမ်"

လင်မားမာက သူမအမြင်မှားတာ ဒါမှမဟုတ် သူမလက်တွေတုန်နေတာဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်ဟု တွေးထင်ခဲ့သည်။ သည်တော့ တူညီသောဆောင်ရွက်မှုကိုရရှိဖို့ လျှို့၀ှက်နံပါတ်ကို ထပ်ပြီးနှိပ်လိုက်သည်။ သူမက အကူအညီတောင်းလိုဟန်ဖြင့် လင်ပါ့ပါဆီကိုကြည့်လိုက်သည်။

"ယောကျ်ား ကျန်းကျန်းအိမ်ရဲ့ လျှို့၀ှက်နံပါတ်ကဘာလဲ"

"၉၆၅၈၁၃"

လင်ပါ့ပါကဖြေသည်။

"အာ... ကျွန်မအဲဒီ့နံပါတ်နဲ့၀င်တာပဲလေ မှားမနှိပ်မိပါဘူး။ ဘာဖြစ်နေတာတုန်း"

လင်မာမားက သွယ်လျသောမျက်ခုံးများကို အထက်တို့တွန့်ချိုးရင်း ရုတ်တရက်သဘောပေါက်သွားတော့သည်။

"အဲဒီ့ကောင်စုတ်လေး လျှို့၀ှက်နံပါတ်ကို ပြောင်းလိုက်တာပဲ"

"ဘာလို့ကျွန်တော်တို့ လုပ်လို့မရမှာလဲ တံခါးဘဲလ်နှိပ်ရင်ရော"

ကုဖုန်းကဘေးမှာရပ်ရင်း အကြံဉာဏ်ပေးသည်။

"ကျန်းရီ အိမ်မှာမရှိရင်တောင် သူ့ကောင်မလေးကတော့ အိမ်မှာရှိသင့်တယ်လေ။ သူမကကိုယ်၀န်ရှိနေတာမလား။ ကိုယ်၀န်သည်က အိမ်မှာနေပြီး အနားယူသင့်တာမဟုတ်ဘူးလား"

"ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် တံခါးဘဲလ်နှိပ်ရအောင်"

လင်မားမာ၏လက်ညှိုးက တံခါးဘဲလ်ကို တစ်ချိန်တည်းမှာ အကြိမ်ရေများစွာ နှိပ်လိုက်သည်။ ဒါပေမဲ့ ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ ပြန်မဖြေပါ။

"ထူးဆန်းတယ် အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိဘူးလား"

ကုဖုန်း၏ချောမောသောမျက်နှာက သံသယများဖြင့် ပြည့်နှက်နေတော့သည်။

ငါ့မှာကိုယ်၀န်ရှိနေပြီ/ငါ့မွာကိုယ္​၀န္​ရွိ​ေနၿပီWhere stories live. Discover now