အခ်စ္မ်ားစြာျဖင့္

ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္(အပိုင္း ၁၄)

[ Zawgyi ]

' ကိုကို!! ကိုကို.. နွိုးလာၿပီလား?'

' အင္းး'

' ဘယ္နွစ္နာရီထိုးၿပီလဲ ေနွာင္း'

' ဟင္ ေအာ္ ၆နာရီခြဲေနၿပီ ဘာျဖစ္လို႔လဲ'

' ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဘုရားသြားမယ္ေျပာထားတာကို...'

' ရပါတယ္ ကိုကိုရဲ႕ ဘားမမျဖစ္ပါဘူး'

' ကုန္တိုက္သြားမယ္မလား သြားမယ္ေလ ကိုယ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္'

' ကိုကိုေနမေကာင္းဘူးေလ ကိုကို'

' ကိုယ္ဘားမမျဖစ္ေတာ့ပါဘူး    ေအာ္..ဒါနဲ႔ ရတီ့ကိုေခၚလိုက္တာလား'

' မဟုတ္ဘူး သူက ကိုကို႔ဆီဖုန္းဆက္လာတာနဲ႔..ကိုကို!! မမရတီမွန္း ကိုကို ဘယ္လိုသိလဲ!'

' မခက္ပါဘူး သူက ဒီေရေမႊးနဲ႔ သံုးလာတာ နွစ္ခ်ီေနၿပီေလ အခုထိအနံ႔ေတြသင္းေနတုန္းဘဲေလ'

' ေအာ္'

' ေနွာင္း  ဘာစားၿပီးၿပီလဲ ´

'ဟင့္အင္းးကိုကို
ကိုကိုဘာစားခ်င္လဲ  ေနွာင္းသြားလုပ္ေပးမယ္ '

' အင္း ေက်းဇူးဘဲေနာ္ ေနွာင္း
ကိုယ္မင္း ဟင္းခ်က္တာၾကည့္ခ်င္လို႔ လိုက္ခဲ့မယ္ေနာ္'

'  ဟင္... အင္း ေနေကာင္းရင္ လိုက္ခဲ့ေလ'

'အင္း '

'ကိုကို ဆန္ျပဳတ္စားမလား ေနွာင္းလုပ္ေပးမယ္ေလ '

' ဟင့္အင္း ေနွာင္း ကိုယ္ ဆန္ျပဳတ္မစားခ်င္ဘူး'

' ဒါဆို ကိုကို ဘာစားခ်င္လဲ ေနွာင္းဘာလုပ္ေပးရမလဲဟင္'

' က္ုကို ေနွာင္းေၾကာ္တဲ့ ၾကက္ဥေၾကာ္ဘဲစားခ်င္တယ္'

' ဟင္ !အင္း ဒါဆို ခနေစာင့္ေနာ္ ေနွာင္းေၾကာ္ေပးမယ္'

' အင္းး'

တူး တူး တူးး(ဖုန္းျမည္သံ)
ေရာင္နီ ေနွာင္းကို စိုက္ၾကည့္ေနရင္း ဖုန္းထျမည္လာသျဖင့္ဖုန္းနံပါတ္ကိုၾကည့္ကာ ရုတ္ျခည္းပင္ မီးဖိုေခ်ာင္က ထသြားခဲ့သည္။

ရုတ္တရက္ ထသြားေသာသူေၾကာင့္ ေနွာင္းစိတ္ထဲမွာ ေမးခြန္းေတြ တရစက္ ၀င္လာခဲ့သည္။