အခ်စ္မ်ားစြာျဖင့္

အခ်စ္မ်ားစြာျဖင့္ အပိုင္း(၁၅)

[ Zawgyi ]

ကြၽီ...

'ဦးဦး´

ၿခံထဲသို႔ ၀င္လာေသာကား ရပ္သြားတာနဲ႔ အညီ ၾကားလိုက္ရေသာ အသံေလး..

အေျပးလာေသာတူမကို ေကာက္ခ်ီရင္း

'မီးအိမ္  ဘာလို႔ေျပးလာတာလဲ  ေခ်ာလဲမယ္ေလ  သမီးရဲ႕´

'မလဲဘူး သတိရေနတာ´

'ဦးဦးေရာဘဲ´

'ဟီးဟီးး´

'မမ  ၀င္လာၾကေလ´

'အင္း ´

မီးအိမ္က ေရာင္နီ႔ေပၚက မဆင္းဘဲ ေနေနေတာ့ 
'မီးအိမ္  သမီးမဆင္းဘူးလား´

'အင္း  ဆင္းဘူး ဦးနဲ႔ ေနမွာ´

'သမီးဦးေလးကို အားနာစရာ  ဆင္းေလ ေမေမခ်ီမယ္  လာ´

'ဆင္းဘူး  ဆင္းဘူး  ဦးဦးနဲ႔ ဘဲ ေနမွာ´

'ရပါတယ္ ေဆာင္းရဲ႕ မီးအိမ္ေလးက  ငွက္ေမြးေလးလိုဘဲ´

'ဟီးဟီးး  ဦးဦး  မီးအိမ္ဗိုက္ဆာတယ္´

'ဟုတ္လား ဒါဆို  ဘာစားခ်င္လဲ ဦး၀ယ္ေကြၽးမယ္ေလ´

'ဟုတ္ဖူး မီးအိမ္ ငါးမစားဘူးေနာ္  ဟင့္´

ငိုမဲ့မဲ့ လုပ္ေနသူေၾကာင့္  ေနွာင္းက

'တီေလးဆီလာ  မီးအိမ္  ၾကက္ေၾကာ္စားမလား တီေလးေၾကာ္ေပးမယ္ေလ´

'တီေလးက  ေၾကာ္တတ္လို႔လား´

မီးအိမ္ေျပာစကားေၾကာင့္  ေနွာင္းက မခံခ်င္စိတ္ျဖင့္
'ဒါေပါ့  မီးအိမ္ရဲ႕ တီေလးက ကြၽမ္းၿပီးသား´

'တူးတဲ့ေနရာမွာလား  ေနွာင္း  ဟားးဟားးဟားး´

'မမေနာ္  သူမ်ားကို ၀င္ဘင္နာလားေျပာ ဟားးဟားး´

'ဒါဆို မမတို႔ သြားေတာ့မယ္ေနာ္    မီးအိမ္  ဦးဦးနဲ႔ တီတီတို႔စကားေသခ်ာနားေထာင္ေနာ္  သိပ္မဆိုးနဲ႔  ၾကားလား..ၾကားလားလို႔!!´

ေနွာင္းရဲ႕ ဆံပင္နဲ႔  နွစ္ေယာက္တစ္ကမၻာလုပ္ေနသူကို ဆူသလို  ေျပာမွသာ

'ဟုတ္ကဲ့´

'ဒါဆို  သြားၿပီေနာ္  ေနွာင္းး´