Toprak Bekçisi | Yarı Texting

21 | A

21 Bin için teşekkür ettim can okuyucular❤

Yorum ve votesiz geçince çok üzülüyormuşum...

İyi okumalar ^^

"Siz gidin beyler," diyerek arkadaşının omzuna vurduğunda Devrim hayırdır dercesine göz kırptı.

Geçenki operasyonun cezası olarak yemeğe çıktıkları geceden itibaren Toprak'a gece nöbeti verilirken Batuhan ve kendine yığınla dosya verilmişti. Sabaha kadar uyumayıp onlarla uğraşmışlardı.

Bitmiş miydi? Tabii ki hayır. Birkaç gece daha bu şekilde devam edecekti. Şimdi ise iki üç saatlik izinle eve gidiyorlardı. Öğlen toplantı için tekrar gelmeleri gerekliydi.

"Nereye?"

Batuhan acıyan gözlerini ovuştururken bunu sormuştu.

"Aysima'ya."

"Biraz dinlenseydin bari oğlum tüm gece ayaktaydın zaten."

Devrim'in dediğiyle sırıttı.

"Onun yanında daha iyi dinlerim ben."

Batuhan arkadaşına umutsuz bakışlar atarken Devrim düşünceliydi.

"Aşık olunca böyle mi oluyor lan harbi?" Toprak'ın yorgunluğunu ele veren yüzünü süzdü. Kızarmış gözleri, torbalanmış göz altları, dağılmış olan saçlarıyla bu adam kaç saattir uykusuz geziyordu?

Peki ya hâlâ nasıl Aysima sayıklayabiliyordu?

"Yorgunluktan ölecek olsan bile ona koşup her şeyin merkezine mi koyuyorsun?"

Toprak gülümseyerek kafasını iki yana salladı.

"Sen koymadan her şeyin merkezi oluyor hatta her şey oluyor."

Batuhan gereksiz aşk konusuna girilen bu ortamdan sıkılırken "Ben uyumayı tercih ederim," diye araya girdi. Uykusu varken sevgili düşüneceği ilk şey değildi.

"Benim merkeze koymak için önce birini bulmam lazım la," diyen Devrim sırıtarak ekledi. "Gidip uyuyayım sonra yakışıklı tipimle kızları etkilemeye devam ederim. Hadi yengeye selam söyle."

Toprak onun bu hallerine alışık olduğu için gülerek baş selamı verdi ve yanlarından ayrıldı.

Dün geceden beri bakmadığı telefonu alıp direkt Aysima ile konuşmalarına girdi. Okuduğu mesajlar içine baharı getirmeye yetmişti.

Yeşereceğim tek toprak sensin

Bu cümle kendinden birden fazla şey çağrıştırmıştı. Mesajları kaç kez okuduğunu bilmezken atıldığı saate baktı. Yaklaşık 30 dakika önceydi.

Aysima'nın şu an hazırladığını tahmin etmek zor değildi. Sabah 6.30 gibi kalkar, hazırlanır ve ayaküstü bir kahvaltı edip 8 de başlayan dersine yetişmeye çalışırdı. Mesela bugün ilk 2 dersi öğrencilere seminer verileceği için boştu. Aysima henüz bunu bilmiyordu ama Toprak onunla ilgili her şeyi bildiği gibi bunu da biliyordu.

Sitenin içindeki fırından aldığı poğaça ve simitlerle Aysima'nın oturduğu dairenin kapısını çaldı. İçeriden gelen tıkırtılar ve kızın kendi kendine bağırmaları böylelikle son bulmuştu.

Kızın kapı dürbününden baktığını hissederken panikle 'Ay rezillik' diye bağırması kendini endişelendirmişti. Orada neler oluyordu?

Aysima sabah sabah eski mesajları okumaya daldığı için saati fark etmeyip geç kalmıştı ve eli ayağı birbirine girmiş durumdaydı. Elini neye atsa düşmesi de onu ayrı sinir krizine sokuyordu. Çalan kapıyla kısa çaplı şok geçirirken Toprak'ı görmesiyle ne yapacağını bilemedi.