Geçmişte Tokyo Manji Çetesinden kendi isteğiyle ayrılan Hanagaki Takemichi, gelecekte prestijli şirketlerin birinde çalışmaya başlamış ve kendine güzel bir hayat kurmuştu. Ancak bir sabah yolları, eski çetesinden arkadaşı, şimdi ise Bonten üyesi ola...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
TAKEMICHI
2009
"Yere sere sere bitmediler!" diye bağırdım kafamı gökyüzüne kaldırarak.
"Önüne bak Takemitchy!"
"Draken-kun—"
O sırada sol yanağıma okkalı bir yumruk yiyip geriye düştüm. Walhalla'dan rakibim üzerime dalacakken Draken araya girip tam karnına bir tekme attı ve adamı benden uzaklaştırdı.
Adam o hızla geriye savrulurken Draken kalkmam için elini uzattı, "Sana önüne bak demiştim." Ayağa kalkınca ağzıma biriken kanı tükürdüm,
"Sağol."
Yanlarından ayrılarak öne ilerledim. Bir an önce Kazutora ve Baji'yi bulmalıydım. İkisini de yeniden dönmeye ikna edecek bir şeyler—
"Takemichi, Baji-san yok."
Omzunu benimkine yaslayınca şaşırarak sağımdaki Chifuyu'ya döndüm. Eli yüzü kan içindeydi. Hepimiz tanınamayacak haldeydik.
İtiraf etmek zorundaydım. Yeniliyorduk.
"Emin misin?" diye sordum. O sırada bize doğru koşarak gelen Walhalla'lıya yumruk atıp yere serdim.
"Eminim." dedi Chifuyu. Nefes nefeseydi.
"Mikey-kun nerede?"
"Bilmiyorum."
Az ilerimizde dövüşen Hakkai'yi fark edince onun olduğu yöne doğru bağırdım, "Shiba-kun!! Mikey-kun nerede?!"
Dövüştüğü adamı bir tekmeyle uzaklaştırıp zaman kazandı, "Bilmiyorum! Görmedim!" Sonra yeniden kavgasına döndü.
Gözlerim içinde bulunduğumuz terk edilmiş limanı taradı. Mikey'yi hiçbir yerde göremiyordum. Bir an önce Draken'i bulup söylemeliydim.
Draken'i bulabilmek için geldiğim yönün tersine koşmaya başladım. Gelen türlü saldırıdan kaçarak koşmaya devam ettim.
Smiley gülümsemeye devam ederek omuz silkti. Sonra birden arka tarafıma bakıp koşmaya başladı.
Etrafım sakinleşince durup döndüm. Kimseyi bulamıyordum. İlerideki kavga büyük bir şiddetle devam ediyordu. Yenilecektik. Yenilemeyecek olsak bile Walhalla'nın silahlı olduğuna emindim, bizi buradan sağ çıkarmayacaklardı. Kazutora'yla Baji'yi bulamıyordum ve bu beni delirtmek üzereydi.
Kalbim göğsümde deli gibi atarken elimi arka cebime attım. Son bir planım kalmıştı. Telefonumu elime alıp avuçlarımın arasında sıktım. Kimsenin bana bakmadığına emin olur olmaz arkamı döndüm, polisin numarasını tuşladım.
