A life changing moment

Chapter 8

Een aantal uur en veel vragen verder begon Olivia moe te worden, het was inmiddels toch al half 12 en de jongens moesten vroeg op. Verkennen van de baan, scenario's doornemen, veranderingen bekijken, enzovoorts enzovoorts. Olivia dronk haar glas leeg en keek naar Jess, ze had de leukste tijd van haar leven, dat zag ze in haar ogen. Ze sprankelden, vol enthousiastme vertelde ze over hoe Olivia en Jess elkaar ontmoetten, hoe ze hun vakanties door hadden gebracht en vooral hoe ze Olivia in de formule 1 wereld heeft geholpen. Na dat laatste kreeg Olivia veel blije gezichten naar haar toe geworpen, lovende reacties en duimpjes omhoog.
Olivia gaapt, haar hoofd tegen de achterkant van de bank aan terwijl Daniël en Lando naar voren leunden om zich te mengen in het gesprek. Olivia's ogen werden heel zwaar, maar ze durfde het gesprek niet te onderbreken. Ze gaapt nog een keer en uiteindelijk vallen haar ogen dicht. Ze probeerde het gesprek nog te volgen, maar kon al snel niet meer opmaken waar ze het precies over hadden, ze viel in slaap. Hierdoor merkte ze niet dat Daniël inmiddels tegen de achterkant van de bank was gaan zitten en grinnikte toen hij zag dat Olivia in slaap was gevallen. Een aantal minuten later ging ook Lando naar achteren zitten en keek naast zich. Hij glimlachte en schoof een beetje op zodat Olivia genoeg plaats had. Ondertussen was bijna iedereen weg, behalve Jess, Olivia, Lando en Daniël. "Lando, wake her up will you." Glimlachte Jess terwijl ze Daniël mee trok naar een andere kamer. "Wait" fluistert Lando, maar voordat hij iets kon zeggen waren de twee al weg. Daar zat hij, alleen in de kamer. Hij nam een diepe zucht en ging weer naast Olivia zitten, zijn hand rustend op haar arm. Hij glimlachte, ze was aantrekkelijk, dat moest hij toegeven. Hij was misschien wel een van de enige van de coureurs die geen vriendin had, maar dit vond hij niet erg, zo kon hij zich focussen op het kampioenschap. "Olivia.." fluistert hij met een kalmerende toon. "Olivia wake up." Olivia zucht zachtjes en langzaam gaan haar ogen open. "What.." mompelt ze. Ze gaat rechtop zitten wanneer ze merkt dat iedereen weg is, en alleen zij en Lando in de kamer zitten. Ze vond het niet prettig, niet omdat het Lando was, maar omdat Jess nergens te bekennen was, ze vond het lastig. "Where's Jess?" "She's with Daniël, do you want me to walk you to your room?" Vraagt Lando twijfelend, hij wist ook niet heel goed wat hij op dit moment moest doen, hij zag dat ze anders reageerde, niet persee bang, boos of verdrietig, maar anders. "No, I'm good, thank you." Lacht ze naar hem en hij knikt. Olivia staat op, pakt haar telefoon en loopt naar de voordeur, haar hand gaat langzaam naar de deurklink en ze neemt een diepe zucht. "Lando" ze draait zich om en kijkt naar hem, hoe hij op de bank zit. "Thank you." Hij glimlacht en knikt. "Goodnight." "Goodnight."

"Why did you let him wake me up Jess?!" Olivia was geërgerd, niet persee boos, maar geïrriteerd. "You know I am not looking for a relationship, not now, not in a few weaks nor months." Ze zucht diep en gaat op de bank zitten met haar handen in haar haren. "Liv.. I know, but you can try." "No Jess, No! Just, no.." mompelt ze. "I'm not like you, okay? I'm not that easy around guys, I'm not as pretty as you are, I don't have a lot of attention from the guys. I'm no-" "Olivia Stop!" Olivia kijkt naar Jess en merkt nu pas dat tranen over haar wangen rollen. "You need to get Jason out of your head, look what he has done to you." Zegt Jess zachtjes terwijl ze naast Olivia op de bank gaat zitten. "I know it's hard, I can only imagine what an impact it has on you.." gaat ze verder. "But, I miss my best friend." Olivia zucht diep na Jessica's woorden. Het was waar, ze was zo veel veranderd na de relatie met Jason. Het was toxic, hij was toxic, maar daar kwam ze te laat achter. "I'm sorry.." fluistert ze. "Goodnight Jess.." Ze loopt haar slaapkamer in en sluit de deur.

*flashback, 2 jaar geleden*
"Hey." Geen reactie. "How was work?" Geen reactie. Olivia zucht diep en speelt met de ring om haar vinger. "I made dinner, pasta, your favorite." Alweer, geen reactie. "Jason!" Olivia zegt het iets harder in de hoop dat ze zijn aandacht trok. "Shut up!" Olivia neemt een stap naar achter, maar Jason loopt op haar af. *klap* Olivia grijpt naar haar wang en kijkt naar Jason, tranen branden achter haar ogen. *klap* nog een, maar dan in haar ribben. "Go away, Britney is coming over." Olivia knikt en pakt haar telefoon, sleutels en jas. Ze loopt de voordeur uit, richting het bos, ze gaat op het bankje zitten en kijkt naar haar telefoon. Ze was het ondertussen wel gewend, maar niemand wist ervan. Ze had altijd wel een excuus paraat, gevallen, lompigheid, gesport, etcetera. Een uur was inmiddels verstreken en ze liep terug richting het huis van Jason, ofja, zijn ouders, alleen waren ze nooit thuis. Zijn ouders hadden een eigen bedrijf, waardoor ze vaak weg waren naar andere landen om deals te sluiten. Ze grijpt in haar jaszak en pakt de sleutels tevoorschijn, steekt deze in het sleutelgat en opent de deur. 'I am home' hoeft ze niet te zeggen, hier krijgt ze toch geen antwoord op. Ze sluit de deur achter zich en hangt haar jas op voordat ze naar de woonkamer loopt. Niemand. Ze kijkt in de keuken. Niemand. Ze loopt de trap op en ziet dat de deur van hun slaapkamer dicht is. Gekreun, geschreeuw en het gekraak van het bed is te horen voordat Olivia de deur ook maar open had gemaakt. Ze zucht diep en veegt de tranen weg die langs haar wangen naar beneden stroomden. Ze loopt richting de badkamer om haar tanden te poetsen en gaat vervolgens naar de logeerkamer aan de andere kant van de boven verdieping, om alweer, zoals bijna elke dinsdag, donderdag, vrijdag en zaterdag, in haar eentje in slaap te vallen terwijl Jason, haar vriend, met een andere meid het bed deelde...

*einde flashback*