[WattpadRomance TR Okuma Listesinde]
Zihnimde akmakta olan bir kum saatinin sesini duyuyordum. İnce, dar kısımdan geçen tanecikler üzerime doğru akıyordu. Bedenime yapışmış kum tanelerinin ağırlığı, ruhumdaki ağırlığa eşitti. Sanki geçmiş, üzerime ç...
Ave Maris Stella, Our Lady of Perpetual Help Chant Choir
Oy ve yorumlarınızı lütfen eksik etmeyin, keyifli okumalar. 💃
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎲
Alpay Hancıoğlu, Ağzından
Sessizliğin içindeki fısıltıları duyuyordum, kulağıma fısıldayan biri vardı. Ne dediği anlaşılmıyordu ama tüylerimi ürpertiyordu. Bakışlarımı karanlıkta gezdirdiğimde odanın sadece açık penceresinden sızan ay ışığını görüyordum. Gözlerimi kapatıp kulağıma fısıldanan cümleleri hissetmeye çalışıyordum. Fısıldanan cümlelerden bir sözcük yakaladığımda gözlerimi açtım.
Zihnime kazınan 'Yapma.' sözcüğünün anlamını bulmaya çalışıyordum. Kendi kendime neyi yapmayacağımı soruyordum ama bir cevap alamıyordum. Gözlerimi yeniden kapatıp daha da karanlığa gömüldüğümde ruhumda adım seslerini işittim. Bu durum aklımı kurcalarken göz kapaklarımı açmak ve açmamak arasında gidip geliyordum ama ruhum o karanlığı istiyordu.
Ruhumun koridorlarında yürümeye başladığım vakit adım seslerim, bir başka adım seslerine karıştı. Başım bir arkaya bir öne çevrilirken onu aramaya çalışıyordum. Bana yapmamamı söyleyen kişiyi bulmak istiyordum. Sanki bulsam onun ile birlikte tüm sorunlarımı çözecek gibi hissediyordum.
Birden bir ağlama sesi kulaklarıma nüksettiğinde sesin geldiği yöne doğru koşmaya başladım. Ruhumun koridorunda bir ışık süzmesi görüp adımlarımı oraya çevirdim ve hızlandım. Işığın kaynağına vardığımda yerde, dizlerinin üzerine çökmüş birini gördüm. Adımlarımı yavaşlatıp ona doğru ilerlemeye devam ettiğimde tam arkasında durdum. Elimi omzuna koyduğum vakit bedenimdeki rüzgârı hissettim.
Bedenimi saran rüzgârın arttığını hissettiğimde gözlerimi sıkıca kapattım. Elimin altındaki tenin kaybolduğunu fark ettiğimde gözlerimi açtım. Kendimi bir sınıfın, en arka sırasında otururken bulduğumda bakışlarım önümdeki deftere indirdim. Defterin üzerinde yazılan satırlarda gözlerimi gezdirirken sınıfta birinin sesi yükseldi.
"Yeni sınıf arkadaşınıza merhaba deyin."
Defterdeki bakışlarımı çekip hocanın yanındaki kişiye baktığımda bir kızı gördüm. Gözlerinin yeşili en arka sıradan bile belli oluyordu.
"En arka sıradaki boş kısma oturabilirsin kızım."
Hocanın cümlesiyle kız bana doğru yaklaştığında nefesimi tuttum ve bakışlarımı deftere indirdim. Adını bile bilmediğim kız yanıma oturduğunda ondan yükselen yasemin kokusu ciğerlerime dolmuştu bile. Gözlerimi defterden çekip ona baktığımda onun da bana baktığını fark ettim. Aslında gözlerinin yeşillerinin soluk olduğunu fark etmiş ve sağ dudağının kenarındaki yarayı görmüştüm.
