So I'm a vampire now

Inn

Haar kin bloedde en huilend zat ze op het bed. Ze moest hier nu echt weg, langzaam kwamen er gedachten boven dat Steff niet eens naar haar aan het zoeken was. Nee daar mocht ze niet aan denken, hij hield van haar en zou haar vinden hoe dan ook. Tenminste dat hoopte ze.

Tay trapte de deur open en liep naar Milena toe. ´Jij bent geen weerwolf meer, wat heb je gedaan,´ schreeude hij in haar gezicht. En hij gaf haar een klap op haar wang. Milena tilde haar hoofd. 'Dat weet je best,' zei ze. Hij knikte. ´ Ik wil het uit jouw mond horen,´ fluisterde hij in haar oor.  ´Steff , we zijn samen we zijn meerdere keren met elkaar naar bed geweest hij heeft me gebeten en ik ben nu dus een hybride, was dat wat je wilde horen?' Vroeg ze sarcastisch. Tay kwam naar achteren en bleef even stil. Even later tilde hij zijn hoofd op en zei:' Dus je drinkt bloed nu en uhh je.... nou ja.' 'Hoe heb je dat kunnen doen met je stomme hoofd.' Milena keek Tay beledigd aan. 'Hoe kon jij het in je stomme bedenken om mij te ontvoeren naar jouw stomme huis in dit stomme bos, en hoe durf je mij dan te vragen hoe ik het met mijn stomme hoofd kon doen!' Tay kwam naar voren en zei :'Als is jouw was zou ik je maar gedragen.' Milena kwam nu ook iets naar voren. Kwam dichterbij en dichter bij tot ze in zijn oor fluisterde:'Als ik jouw zou ik maar een beetje rustig doen jij bent alleen sterk bij volle maan in ik ben een vampier nu ik heb geen volle maan nodig, dus dimme of.'Tay lachde hoofdschuddend. 'Jij moet nog veel leren, je zou toch denken dat je me na die jaren toch wel zou kennen.' Milena voelde woedde in zich op komen, ughhh die jongene haalde het bloed onder haar nagels vandaan. Ze kwam overend schoot naar voren en beet in zijn nek. Nu ze toch al gebeten had kon ze zich net zo goed voedde, en dat deed ze. Toen ze klaar was liet ze hem los. Ze voelde zich zoveel sterker dan eerst, alles kon ze weer hoe power was weer helemaal terug. Milena tilde hem op en gooide hem op bank. Hij was bewesteloos maar alles zat op slot en alleen hij wist waar de sleutels waren dus vluchten kon ze niet.

Ondertussen was het al weer avond geworden Steff wilde niet meer stoppen met zoeken en Milena was wat tv gaan kijken wachtend tot Tay wakker werd of dat Steff haar kwam helpen.

Steff was dood moe maar kon niet stoppen. Hij mistte haar te erg. Hij was aangekomen bij een soort herberg en besloot toch maar te rusten, hij stopte de auto en stapte uit. Uit de achterbak haalde hij zijn tas. De ingang van de herberg was niet erg groot, naast de ingang stonden 2 pilaren met zwaarden over elkaar heen gelopen. Hij liep onder de zwaarde door naar binnen. Eenmaal binnen zag hij een bali staan links van hem stonden een paar bankstellen waar mensen zaten te borrelen en rechts een hal naar de slaapkamers waarschijnlijk. Hij liep rechtdoor naar de bali. 'Hallo ik wil graag een kamer voor nog even een nacht.' 'Uh ja normaal is het nooit zo druk maar nu er zijn wel 2 bedden op elke kamer maar de meeste zijn al bezet ik zal wel even voor je kijken,'de drukte een paar toetsen in en er verscheen een getal in beeld. 'Ja er is nog een plekje in kamer 22,' de man liet een prijs zien en een sleutel. ' Oke doe maar,' hij pakte zijn pinpas en betaalde. Hij nam de sleutel aan en liep naar de kamer. Toen hij de deur open duwde lag er op het ene bed een meisje van 16 een tijdschrift te lezen. 'Uh heey ,' het meisje kwam omhoog en liet haar hoofd schuin zakken. 'Hey wie ben je,' vroeg Steff verbaasd. 'Kath, jij?' Steff keek haar aan en zei:' Steff.' Het meisje lachde . 'Nou dit is ongemakkelijk zeg.' Steff lachde en knikte. 'Ik ben kapot,' zei Steff. Hij trok zijn t-shirt uit en kroop het bed in . Het bed van Kath stond in de andere hoek van de kamer. 'Waarom ben je hier eigenlijk,' vroeg Kath. 'Hoe bedoel je,' Steff deed het licht uit en sloot zijn ogen. 'Nou ja je bent niet zomaar in dit dorp , het is afgelegen en er wonen vrijveel gangsters enzo.' Steff deed ze open een stukje open en zei:' Mijn vriendin is ontvoerd,' zei hij met een brok in zijn keel. Het bleef even stil en het meisje draaide ze zich naar de kant van Steff. 'Wow dit is vast heftig voor je. 'Ja behoorlijk het ligt wat ingewikkeld dit namelijk.' 'Vertel ik heb de tijd.' Steff twijfelde hij kende haar niet maar ja ze woonde ver weg van hem en leek hem heel aardig. 'Ik ben geen mens,' weer bleef het stil in de kamer. 'Mijn vriendin ook niet.' Een glimlach verscheen op haar mond ze zei:' Je maakt een grapje zeker toch.' 'Nee ik ben een vampier.' Kath keek naar het plafond en zei:' Ik ook niet ,' Steff keek naar haar. 'Wat ben je dan...'vroeg hij onzeker. Maakte ze soms een grapje ofzo. 'Ik ben een weerwolf...' Steff knipte het licht aan. ´Ik maak geen grapje en ik weet jij ook niet.' Steff knikte. 'Slaaplekker.´ ´Slaaplekker,' antwoorde Kath en de lichten werden uitgeknipt.

De gordijnen werden opengetrokken, licht viel de kamer binnen. 'Hey Steff wakker worden.´ Lena hing boven zijn hoofd. ´Steff schrok wakker. 'Ik wil je helpen met het zoeken van je vriendin.' Steff keek haar ongeloofig aan. 'Echt.´ Lena knikte en lachde.´ Steff keek blij en verbaasd. 'We gaan je vriendin vinden wie haar ook hoofd.'